
درسهای عمیق نظامی روسیه از جنگ اوکراین
آنچه بسیاری از سیاستگذاران و استراتژیستها از قلم انداختهاند، میزان درس گرفتن مسکو از شکستهایش و تطبیق استراتژی و رویکردش به جنگ، در اوکراین و فراتر از آن است.
ادامه مطلبآنچه بسیاری از سیاستگذاران و استراتژیستها از قلم انداختهاند، میزان درس گرفتن مسکو از شکستهایش و تطبیق استراتژی و رویکردش به جنگ، در اوکراین و فراتر از آن است.
ادامه مطلبتهران و واشینگتن ممکن است همکاریهای راهبردی ایران با روسیه (مانند توافق ژانویه ۲۰۲۵ در زمینههای نظامی و اقتصادی) را تضعیف کند. با این حال، کرملین ترجیح میدهد از خطر جنگ اجتناب کند، چرا که درگیری مستقیم ایران و غرب، حضور نظامی آمریکا را به مرزهای جنوبی روسیه نزدیکتر میکند.
ادامه مطلببهرام امیراحمدیان در یادداشتی می نویسد: ورود دوباره روسیه به کریدور ناموجود «زنگه زور» دخالت غیر قابل قبول روسیه به روابط ایران با کشورهای هم مرز در منطقه است. ایران ابزار های سیاسی و نظامی در جهت تامین منافع ملی خود را داراست و به روسیه هشدار می دهد که در مسائل داخلی ایران و روابط با همسایگان هم مرز دخالت نکند.
ادامه مطلببهرام امیراحمدیان در یادداشتی می نویسد: رئیس شورای امنیت ملی روسیه چندین بار به استفاده از سلاح هسته ای در صورت احساس تهدید اشاره داشته و در آخرین اظهار نظر اهداف جنگ را در صورت فرسایشی شدن تا نابودی آخرین نفر اوکراینی دانسته است.
ادامه مطلبعلی ودایع در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بر اساس آخرین اطلاعات منتشر شده، روسیه ۱۴۵۸ و آمریکا ۱۳۸۹ کلاهک اتمی در اختیار دارند که هر لحظه ممکن است مورد استفاده قرار گیرد. این کلاهکها بر موشکهای بالستیک قارهپیما، موشکهای بالستیک زیردریاییها و بمب افکنها مستقر هستند.
ادامه مطلبکالدر والتون در گفت و گو با هاروارد گزته می گوید: برای کرملین، جنگ سرد هرگز تمام نشده است. یکی از نکات مهمی که از کتاب به دست آوردم این است که غرب فکر میکرد که جنگ سرد، در سالهای ۱۹۹۰-۱۹۹۱ تمام شده است. اما برای کرملین، به ویژه سرویس های اطلاعاتی آن، این تصور صدق نمیکرد. آنها تحت تأثیر نوعی تحقیر و انتقام جویی در صحنه جهانی قرار داشتند و دقیقاً از دل آن رسوایی تلخ و انتقامجویی روسیه است که پوتین دهه ۱۹۹۰ بیرون آمده به قدرت میرسد. به نظر من، امروز هم این تحقیر و انتقام جویی را در قضیه اوکراین میبینیم که در حال اجراست.
ادامه مطلبراهپیمایی ۸۰۰ کیلومتری بدون چالش واگنر به مسکو نشان داد که نیروهای امنیتی روسیه دیگر لزوماً به پوتین وفادار نیستند و بسیاری حاضر نیستند جان خود را برای او به خطر اندازند.
ادامه مطلبعلی اخوان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: قبل از همه چیز برای فهم درست از موقعیت فعلی روسیه به لحاظ سیاسی و اقتصادی بهتر است به تئوری آلوین تافلر موسوم به موج سوم نگاهی انداخته شود. این چارچوب نظری در تبیین جایگاه اقتصادی و سیاسی روسیه در روندهای بین المللی کمک شایانی می کند. تافلر در این نظریه مهم سه موج را در روند توسعه تاریخی ملت ها در نظر می گیرد. اولین موج ابر تمدن ده هزارساله کشاورزی است که در آن نخستین موج دگرگونی اتفاق می افتد. موج بعدی ابر تمدن صنعتی است که ابتدا در اروپای غربی و آمریکای شمالی به راه افتاد و تاکنون نیز در پهنه گیتی در حال گسترش است. موج سوم نیز موسوم به ابر تمدن دانش پایه ای است که در جوامع صنعتی و شرق آسیا در حال پا گرفتن است.
ادامه مطلباخباری که از عرصه جنگ دریافت می شود حاکی از آن هستند که فرماندهان روسی تاکتیک خود را تغییر دادند و اکنون خط حمله با خشونت بیشتری وارد عمل می شود و کمتر به قربانیان غیر نظامی بمباران ها توجه می شود. به گفته منابع، ولادیمیر پوتین خواستار یک پیروزی نظامی هر چه زودتر است و تصرف کی یف به یک اولویت تبدیل شده است.
ادامه مطلبگقارد منصوریان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: روسیه برای کنترل اوضاع و عدم دوری دو جمهوری از خود، اقداماتی هوشمند را پایه ریزی کرد، با رفرم سیاسی در ارمنستان در سال ۲۰۱۸ و تمایل پاشینیان به غرب، همچنین نگرش جمهوری آذربایجان به ترکیه و ناتو، تهدیدی بالقوه را به فرصتی بزرگ تبدیل کرد. و با حضوری به موقع و هوشمند بیش از ۲هزار نیروی نظامی و تجهیزات پیشرفته در منطقه قراباغ به عنوان نیروی حافظ صلح، مهر تاییدی بر حیات خلوت خود گذاشت تا سیاست های غرب گرایی عقیم شود.
ادامه مطلبآنچه تحلیلگران روسی می گویند که ترکیه با کشورهای ترک خارج از کشور انجام می دهد دقیقاً شبیه کاری است که روسیه با ابتکار عمل "جهان روسیه" ("Russkiy mir") خود انجام می دهد. این دو با هم همپوشانی دارند و ناکامی مسکو در به رسمیت شناختن این امر ممکن است به آنکارا اجازه دهد تا نفوذ خود را نه تنها در آنچه کرملین آن را "خارج نزدیک" می نامد، بلکه به کشور نزدیکتر نیز گسترش دهد.
ادامه مطلبیوگنی ساتانوفسکی، مدیر انستیتوی خاورمیانه در مسکو و رئیس سابق کنگره یهودیان روسیه، رهبری روسیه را مقصر دانست که نسبت به اظهارات اردوغان در مورد کریمه که به آن به عنوان قلمروی از ترکیه نگاه می کند، واکنش نشان نمی دهند و فقط نظاره گر هستند. وی همکاری دو کشور را به سخره گرفت و گفت: "ما برای ترک ها در کارخانه های کشتی سازی استانبول کشتی می سازیم، زیرا ما مانند آنها کارخانه کشتی سازی نداریم، همچنین گاز و نفت آنها را تامین می کنیم و برایشان در حال ساخت نیروگاه هسته ای هستیم. همچنین با هزینه خود صنعت گردشگریشان را تقویت کرده ایم." وی یادآور شد که "اردوغان گفته است که کریمه جزئی از روسیه نیست. او هنوز نگفته که کریمه جزئی از ترکیه است، اما فردا این را هم می گوید."
ادامه مطلبانعطاف پذیری روسیه در سیاست گذاری ها در قبال مناطق درگیری با الگوی سیاست خارجی آن در منطقه منا ارتباط مستقیم دارد. روسیه در سوریه با موفقیت جامعه بین المللی را به چالش کشیده و در حالی که مشروعیت السیسی در مصر در جامعه بین المللی مورد ابهام بود، به او ابراز وفاداری کرده است. به طور مشابه، در حالی که هیچ کشور دیگری خلیفه حفتر را نماینده قانونی دولت لیبی قلمداد نمی کرد، روسیه میزبان او شد. بدین ترتیب، می توان گفت روسیه از مشروعیت های آسیب پذیر رژیم های پس از جنگ به صورت فرصت های سیاسی برای تثبیت حضور خود در منطقه استفاده می کند.
ادامه مطلببهنام وکیلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: از سال ۱۹۹۷ تقریباً هر شش سال یکبار، روسیه سند راهبرد امنیت ملی خود را بهروز میکند. در سند اول (۱۹۹۷) تأکید شد که سیستم بینالمللی چندقطبی شده و قوانین جدیدی بر این اساس شکلگرفته و کشورهای غربی برای حفظ نظم موردنظر خود مانند گذشته، بحرانهایی را آغاز کردهاند. یکی از مواردی که در این سند ذکر شد، تضعیف نهادهای بینالمللی و افزایش ناکارآمدی سیستمهای امنیتی جهانی بود.
ادامه مطلبروسیه چند روز پیش از پایان دادن به فعالیت های سرگئی کیسلیاک، سفیر روسیه در واشنگتن خبر داد و گفت که احتمالا آناتولی آنتونوف، معاون وزیر دفاع که متخصص پرونده های امنیت استراتپیک و خلع سلح است به جای او منصوب می شود.
ادامه مطلبنویسنده: احمد وخشیته، دانشجوی دکتری علوم سیاسی در دانشگاه دوستی ملل مسکو
ادامه مطلبامروز دیگر نباید چندان اهمیت روابط فرهنگی مشترک و روایات اجتماعی را دست بالا گرفت، حداقل به این دلیل که نسل یادگار مانده از شوروی اغلب درگذشتهاند و نسل جدید به کلی متفاوت فکر میکنند.
ادامه مطلب