واشینگتن اینستیتیوت در گزارشی با بهره گرفتن از نظرات شش کارشناس برجسته حوزه خاورمیانه سفر محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان به ایالات متحده را بررسی کرده است.
ادامه مطلب
یکی از نکات قابل توجه در مذاکرات برای پایان دادن به شورش‌ها و کارزارهای مبارزات مسلحانه گذشته توافقات مربوط به خلع سلاح، ترخیص نیروها و عفو عمومی است که دشوارترین مراحل توافقات برای دستیابی هستند. دستیابی به آنها می‌تواند سال‌ها طول بکشد و به توجه دقیق و مداوم نیاز دارد.
ادامه مطلب
حجت حدیدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: از منظر تهران و محور مقاومت، اجلاس شرم‌الشیخ – با محوریت آشکار ترامپ و با غیبت یا حضور محدود طرف‌هایی که نقش محوری در میدان دارند – فاقد «مشروعیت ذاتی» برای حل مشکل ساختاریِ اشغال و حقوق مردم فلسطین است.
ادامه مطلب
نظرسنجی‌ها نشان می‌داد بیشتر مردم اسرائیل با چنین طرح اشغالگرانه‌ای مخالف‌اند، اما نتانیاهو برای حفظ قدرت خود، وابسته به همین اقلیت رادیکال بود و مدام برای رضایت آنها تصمیم می‌گرفت. هرچه جنگ در غزه طولانی‌تر شد و اسرائیل بیشتر در این سرزمین فرو رفت، راست افراطی خود را به تحقق رؤیایش نزدیک‌تر می‌دید.
ادامه مطلب
محمدعلی مهتدی در یادداشتی می‌نویسد: کمیته جایزه نوبل، آب پاکی روی دست های ترامپ ریخت و خانم ماریا کورینا ماچادو، رهبراپوزیسیون ونزوئلا را نامزد دریافت جایزه صلح نوبل کرد. آیا ترامپ همچنان مرد به اصطلاح صلح خواهد ماند؟ یا عصبانیت و جنون بر وی چیره خواهد شد و میز صلح را به هم خواهد ریخت؟
ادامه مطلب
محمدمهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: در نتیجه طرح صلح ترامپ، به معنای ورود به فازی جدید از مهندسی منطقه‌ای است که در صورت انفعال یا واکنش صرفاً ایدئولوژیک ایران، می‌تواند منجر به تغییر دائمی موازنه به نفع ائتلاف آمریکایی-اسرائیلی-عربی شود و ایران را در منطقه‌ای که باید مرکز نفوذ آن باشد، در موقعیت انزوا قرار دهد.
ادامه مطلب
با کنار رفتن حماس، بار مسئولیت بر دوش اسرائیل است. نتانیاهو به راحتی می‌تواند این روند را از مسیر خود خارج کند زیرا مفاد توافق به اندازه کافی مبهم است. او می‌تواند جنگ را با بی‌اساس‌ترین بهانه‌ها از سر بگیرد، عقب‌نشینی‌های بیشتر اسرائیل را به طور نامحدود به تأخیر بیندازد یا از مذاکره در مراحل بعدی خودداری کند، همان‌طور که اوایل امسال با پایان دادن به مذاکرات آتش‌بس اتفاق افتاد.
ادامه مطلب
ترامپ چندین بار در طول اجلاس تأکید کرد که "بالاخره، ما در خاورمیانه صلح داریم" و "پس از سال‌ها رنج و خونریزی، جنگ در غزه پایان یافته است". این اظهارات در حالی مطرح می‌شود که فلسطینی‌ها و فعالان در مورد برخی از مفاد آن ابراز نگرانی کرده‌اند و آینده غزه هنوز مبهم است. این طرح عملاً هیچ چیزی در مورد کشور فلسطین و اشغال مداوم کرانه باختری توسط اسرائیل نمی‌گوید.
ادامه مطلب
ترامپ تصمیم گرفت موانع احتمالی پیش رو را نادیده بگیرد. در سخنرانی خود در کنست، او متن را رها کرد تا شخصیت نتانیاهو را ارزیابی کند: "او آسان‌ترین فرد برای کنار آمدن نیست، اما این چیزی است که او را عالی می‌کند." او به تفصیل در مورد ساعت‌ها مکالمه فرستاده ویژه خود، استیو ویتکوف، که اوایل امسال با ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه، دیدار داشت، صحبت کرد. ویتکوف، یک سرمایه‌گذار املاک و مستغلات از نیویورک، توسط ترامپ به عنوان "هنری کیسینجری که اطلاعات را فاش نمی‌کند" توصیف شد. کیسینجر، مشاور امنیت ملی و سپس وزیر امور خارجه در دوران نیکسون و فورد، استاد افشاگری‌های خودخواهانه واشینگتن بود.
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی در یادداشتی می‌نویسد: نشست شرم الشیخ یک نشست ساده نبود. اگرچه ظاهرا بنا بود جایی برای جشن گرفتن آتش‌بس غزه باشد، اما پیام‌های متعدد آن فراوان بود. پیام‌هایی که از دور زدن هواپیمای حامل رئیس جمهوری امریکا بر فراز اسرائیل آغاز شد، سخنرانی طولانی رئیس جمهوری امریکا را در کنست شاهد بود و در کنفرانس مطبوعاتی پایانی نشست شرم الشیخ که فقط یک سخنران داشت و آن شخص رئیس جمهوری امریکا بود، به اوج رسید.
ادامه مطلب
صلح در خاورمیانه، بر خلاف تصور ترامپ، هنوز دور از دسترس است. ابهام پیرامون این طرح به آینده‌ای احتمالی اشاره دارد که در آن حماس روی پای خود باقی می‌ماند، اسرائیل همچنان علیه آن مستقر است و بازسازی همچنان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.
ادامه مطلب
سؤال اکنون این است که آیا از این اولین گام‌ها در پایان دادن به جنگ غره، یک دکترین موفق پدیدار خواهد شد؟ اول، همه طرفین باید آتش‌بس را رعایت کنند. همچنین این سؤال وجود دارد که آیا برنامه صلح به مرحله دوم خود حرکت می‌کند یا خیر. آتش‌بس ژانویه گذشته هرگز به مرحله بعدی دنباله برنامه‌ریزی شده خود نرسید.
ادامه مطلب
این حرکت به سوی آتش‌بس پس از روزها مذاکرات فشرده بین اسرائیل و حماس در مصر و شرکای اروپایی و عربی در پاریس انجام می‌شود. این آتش‌بس درست پس از دومین سالگرد جنگ که در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ آغاز شد.
ادامه مطلب
با وجود اینکه ترامپ با اشتیاق برای کنار گذاشتن تعهدات خاورمیانه‌ای آمریکا به قدرت رسید، اما مسئولیت بزرگی را بر عهده گرفت: مسئولیت طرح صلحی که برای همیشه نام او را به همراه خواهد داشت.
ادامه مطلب
سیروس حاجی‌زاده در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: طرح ۲۰ بندی موسوم به «صلح و آتش‌بس»، که در مهرماه ۱۴۰۴ توسط دونالد ترامپ و نتانیاهو، به‌طور مشترک اعلام شد، تلاشی بود برای ارائه یک نقشه راه برای پایان دادن به خصومت‌ها. با این حال، این ابتکار دیپلماتیک به‌دلیل فقدان جامعیت و مشارکت واقعی بازیگران غیردولتی فلسطینی – به‌ویژه حماس – با انتقادات گسترده‌ای از سوی بازیگران منطقه‌ای، نهادهای بین‌المللی و تحلیل‌گران سیاسی مواجه شد. این عدم فراگیری، به‌ویژه در شرایطی که توازن قدرت به‌شدت به نفع یک‌طرف درگیری تنظیم شده بود، از همان ابتدا مشروعیت و کارآمدی این طرح را با چالش مواجه ساخت.
ادامه مطلب
محمد محمودی‌کیا در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: در مجموع بیانیه حاوی نقاط ایجابی و برخی نقاط و یا پیامدهای مفهومی و نظری سلبی است که توانسته هوشمندانه هم به عنوان مانعی بر سر راه ایده صلح ترامپ مطرح نشود، هم در عین حال به معنای عقب‌نشستن از اصول بنیادین مقاومت اسلامی فلسطینی نباشد و به یک معنا، توپ را در زمین آمریکایی بیندازد تا رژیم صهیونی را در برابر فشار ترامپ قرار دهد؛ امری که به نظر دشواری‌های فراوانی در برابر خود دارد و ترامپ نیز نشان داده در سیاست عملی قابل اعتماد نیست و در مواضع سیاسی خود تا حدود قابل توجهی مقطعی، غرض‌ورزانه و بی ثبات عمل کرده است؛ لذا سیاست پذیرش مشروط حماس با همه نکات ابهام و یا پیامدهای منطقی سلبی آن امری عقلانی و قابل دفاع است.
ادامه مطلب
سید احمد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: با تمسک به ریسمان لایزال الهی و تکیه بر اصول عزت، حکمت و مصلحت، باید شرایط را به گونه‌ای پیش برد که دشمن از خیال امکان دستیابی به اهدافش از طریق تهدید و فشار مایوس شده و بفهمد که تنها راه تعامل با ایران، تجدیدنظر در روش تحکمی خود و توجه به خواسته‌های این ملت بزرگ است.
ادامه مطلب
فاطمه خادم شیرازی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: این طرح‌ها فقط راه عبور و مرور نیستند، بلکه بخشی از یک نقشه بزرگ‌تر و پیچیده هستند. هدف آنها فراتر از دستاوردهای کوتاه‌مدت و نظامی است و سعی می‌کنند چند زمینه مختلف مثل مسائل اجتماعی، اقتصادی و امنیتی منطقه را همزمان تحت تأثیر قرار دهند.
ادامه مطلب
محمدکاظم سجادپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: مجموعه رفتارها، گفتارهای تناقض‌آمیز رهبران دولت‌های عضو ملل متحد در مورد این سازمان، پرسش‌های عمده‌ای را در مورد ماهیت و کارکرد این بزرگترین بوروکراسی بین‌الدولی دنیا را فراروی ما قرار داده است.
ادامه مطلب
احمد کاظمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: ارکان اصلی سیاست خارجی ترکیه به طور عام از سال ۲۰۰۲ و به خاص از سال ۲۰۱۱ بر مبنای نئوعثمانیم، پان ترکیسم، ارائه الگویی از مدل اسلام ترکیه‌ای بوده است؛ که این رویکرد، یادآور اصول مطرح شده در کتاب «سه طرز سیاست» یوسف آکچورا در اواخر دوره عثمانی بود که بر انتخاب یکی از سه سیاست (عثمانی‌گرایی، اسلام‌گرایی و پان‌ترکیسم) تاکید داشت؛ اما اکنون، سیاست عملی معاصر ترکیه، سنتزی از این سه طرز سیاست است که البته از محتوای اسلام‌گرایی آن کاسته و بر ظواهر تبلیغاتی‌اش افزوده شده است.
ادامه مطلب
محمدعلی مهتدی در یادداشتی می‌نویسد: کسی انتظار ندارد که به اسرائیل اعلان جنگ بدهند ولی دست کم می توانند از ارسال کمک های غذائی به اسرائیل خودداری کنند. یا به ملت های خود اجازه تظاهرات بدهند.
ادامه مطلب
نشانه‌های متعددی از واکنش‌های داخلی به حمله اسرائیل علیه رهبران حماس در دوحه وجود دارد. مواضع از اجماع بر سر "لزوم انتقام از رهبران حماس و تعقیب آنها در همه جا" تا ترس از تأثیر این حمله بر جان گروگان‌ها متغیر است. با این حال، به نظر می‌رسد که بازپس‌گیری گروگان‌ها از طریق مذاکرات برای طرف رسمی اسرائیل غیرقابل دستیابی شده و همچنان یک هدف دور و عملاً غیرقابل دستیابی برای خانواده‌های گروگان‌هاست.
ادامه مطلب
جمیله کدیور در یادداشتی می‌نویسد: ز عملیات «شمشیرهای آهنین» در ۷اکتبر ۲۰۲۳تا امروز که «ارابه های گیدعون ۲» در جریان است، طولانی ترین جنگ تاریخ اسرائیل هنوز به پایان نرسیده و بعد از نقض آتش بس سه مرحله ای، طرح های آتش بس مکررآً توسط رژیم صهیونیستی رد شده است.
ادامه مطلب
حسن صفرخانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: به نظر می‌رسد با توجه یه جنایات وحشیانه اسرائیل در غزه و فلسطین و بمباران محل استقرار هیئت حماس در دوحه و تجاوز بی شرمانه علیه ایران و راه افتادن ناوگان صمود و فشار افکار عمومی امریکا و جهان و محکومیت های جهانی رژیم صهیونیستی و حامی جدی آن امریکای جنایت کار به خاطر این حجم بالا از جنایات بشری، در یک توافق پنهان بین نهادهای امنیتی و جاسوسی اسرائیل و امریکا (موساد و سیا) با طراحی ترور یکی از حامیان آزادی اسلحه و اسرائیل "چارلی کرک" در امریکا، در پی انحراف افکار عمومی و رسانه ها و شبکه های اجتماعی امریکا و جهان از جنایات اسرائیل در قطر و غزه و فلسطین و ناوگان پشتیبانی و امداد به مردم غزه به موضوع چارلی کرک هستند. از این دست پروژه ها در امریکا کم نیست، ترور جان اف کندی و .... شاهد این مدعاست.
ادامه مطلب
جمشید پرویزی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: در این نظم وارونه مفهوم امنیت تهی و ابزاری می شود و نه برای همه جهان، بلکه برای منافع خاص غرب تعریف می شود. در این چارچوب حتی حق یک ملت برای دستیابی به تکنولوژی صلح آمیز هسته ای، بر اساس درک امپراتوری از هویت آن ملت قضاوت و رد می شود. این رویکرد نه تنها امنیت پایدار را به ارمغان نمی‌آورد، بلکه با ایجاد بی عدالتی، نفاق و بی اعتمادی، زمینه بی ثباتی های بیشتری را در سطح جهانی فراهم می‌کند. نمونه قابل توجه آن ایران است که با وجود نداشتن شواهد دال بر سلاح هسته‌ای، از سوی آمریکا (بزرگترین دارنده و تنها استفاده کننده تاریخی سلاح های هسته ای در جهان) و اسرائیل (دارای ۲۰۰ کلاهک هسته ای و سابقه ارتکاب بیشترین جنایات جنگی در جهان پس از جنگ جهانی دوم)، به بهانه صلح جهانی مورد بمباران و تجاوز نظامی می‌گیرد. چون در غیر این صورت ایران کشوری است که با عبور موفقیت آمیز از گذر کنونی و خروج از نظم وارونه امپراتوری، می‌تواند الگوی قدرتمندی برای کل جهان سوم باشد.
ادامه مطلب
جمیله کدیور در یادداشتی می‌نویسد: تجربه نشان داده است اسرائیل برای تحقق اهداف خود عجله ندارد و برنامه های خود را به نحو خستگی ناپذیری با طمأنینه و صبوری و برنامه ریزی های محاسبه شده پیش می برد. شواهد حاکی از آن است که برای نتانیاهو اولویت با سرنگونی نظام مستقر در ایران است.
ادامه مطلب
اینجا سؤال اساسی و سرنوشت‌ساز مطرح می‌شود: پس از سوریه، کدام کشور منطقه هدف تجاوز نظامی یا اشغال خواهد بود؟ آیا می‌توان برای جاه‌طلبی‌های سیری‌ناپذیر این رژیم حد و مرزی متصور شد؟ اظهارات و اقدامات اخیر نخست‌وزیر این رژیم در راستای اجرای طرح توسعه‌طلبانه و تجاوزکارانه برای چیزی که «اسرائیل بزرگ از نیل تا فرات» نامیده می‌شود، صرفاً ادعایی گذرا نیست، بلکه اعلام صریح و مستقیم سیاستی و استراتژی‌ای است که به نقض حاکمیت ملی، تمامیت ارضی و امنیت کشورهای مستقل منطقه، از جمله سوریه، اردن، مصر، لبنان و حتی کویت، عراق و عربستان سعودی، منجر می‌شود. این ادعای خطرناک، نقض آشکار منشور سازمان ملل متحد و قواعد آمره حقوق بین‌الملل است و به‌وضوح نیات تجاوزکارانه این رژیم برای تسلط بر کل جهان اسلام را افشا می‌کند.
ادامه مطلب
ترامپ ممکن است در حال حاضر احساس پیروزی کند، اما ممکن است خلق و خو، ظرفیت یا اراده سیاسی لازم برای تحمیل یک صلح جامع را نداشته باشد. در عوض، او باید بر غزه تمرکز کند. این به معنای تضمین آتش‌بس پایدار، رسیدگی به فاجعه انسانی و زمینه‌سازی برای راه حل دو کشور است. این به معنای حمایت از ابتکاراتی مانند ماموریت تثبیت پیشنهادی نسیبه است و اطمینان از این که صدای فلسطینیان در هر طرح حکومتداری پس از جنگ محوری است. و این به معنای به رسمیت شناختن این است که صلح منطقه‌ای را نمی‌توان بر ویرانه‌های غزه بنا کرد.
ادامه مطلب
مهم‌ترین سوالات این است که آیا برنامه تسلیحات هسته‌ای ایران همچنان پابرجا مانده است یا خیر. ادعاها و ادعاهای متقابل همچنان ادامه دارد؛ اسرائیل مدعی نابودی برنامه هسته‌ای ایران است، اما در حالی که ایران به خسارات گسترده اذعان می‌کند، پیروزی خود را نیز اعلام می‌کند.
ادامه مطلب
سعید محمدی کاوند در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: محققا صداهای آگاه و اخلاق‌محور، زیر سایه سنگین کاکیستوکراسی، نژادپرستی نهادینه و نظامی‌گری افسارگسیخته در رژیم صهیونیستی، به‌تدریج در حال خاموش شدن‌اند. بحران اسرائیل و غزه، بحرانی اخلاقی، سیاسی، انسانی و ساختاری است. آنچه امروز شاهد آن هستیم، نه فقط یک جنگ، بلکه نمایش سقوط یک دولت به ورطه فساد، خشونت و بی‌اعتباری جهانی است.
ادامه مطلب