اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: سخنان «سلیمان سویلو»، وزیر کشور ترکیه که در بازدید از مرزهای ترکیه با ایران (۱۷ اردیبهشت ۱۳۹۹) در رسانه‌های این کشور منتشر شده، نشان از یک گستاخی و تهدید علیه ایران است که دارای جلوه‌هایی از تنش‌آفرینی با ایران دارد.
ادامه مطلب
مرصاد جمالی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: وجود جمعیت ۲۵ میلیونی روس زبان در جمهوری‌های تازه استقلال یافته یکی از عواملی است که بر راهبرد سلطه گری روسیه در منطقه می افزاید. در راهبرد سیاسی و ژئوپلتیکی روسیه کشورهای تازه استقلال یافته خارج نزدیک نامیده می شوند و اطلاق این نام به این معنی است که این مناطق دارای اولویت های اقتصادی، سیاسی و امنیتی بالایی برای روسیه هستند. در حالی که راهبردهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران در تقابل با دیدگاه سلطه طلبانه روسیه قرار دارد.
ادامه مطلب
محمد زارع در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: شاید به جرات بتوان گفت که اولین اثر کلان جهان ظهوریابنده جدید به خصوص در نتیجه افزایش رقابت استراتژیک میان چین و آمریکا برای ایران آن باشد که چنین تحولاتی حداقل در کوتاه مدت، بیش از گذشته چین را به عنوان یک "شریک در دسترس" برای جمهوری اسلامی ایران تبدیل خواهد کرد. جمهوری اسلامی ایران تقریبا در ده سال گذشته یک شریک در دسترس فعال یعنی روسیه را در تحولات راهبردی داشته و تلاش کرده است تا از آن طریق برخی از نیازمندهای راهبردی خود در حوزه های مختلف سیاسی و امنیتی را تامین کند. به نظر می رسد که با توجه به تحولات ساختاری جدید، چین هم می تواند بیش از پیش برای ایران در دسترستر شود.
ادامه مطلب
هادی محمدی در یادداشتی می نویسد: بررسی مواد قانونی مورد استناد گزارش اخیر همچون ماده ۶۹ «ان.پی.تی» یا مواد ۴B و ۵C پروتکل الحاقی به خوبی نشان می دهد که جمهوری اسلامی در عمل به همین مواد نیز کوتاهی نداشته و اماکنی که بر اساس این مواد باید اعلام و دسترسی لازم داده می شد در اختیار بازرسان قرار داشته است. این همکاری در حالی است که طرف مقابل برجام و حتی آژانس بین المللی انرژی اتمی در دو سال اخیر بدعهدی ها و نقض های پی در پی برجام را تحت فشار آمریکا مرتکب شده اند و ایران به رغم این تخلفات، به سوالات و ابهامات در چارچوب پروتکل و پادمان عمل کرده و ادعاهای اخیر نیز تنها بهانه گیری های بی دلیلی است که ریشه در موضوعات سیاسی علیه کشورمان دارد.
ادامه مطلب
محمد مهدی بندرچی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: چگونه می توانیم آزادی بخواهیم در حالیکه مربی این آزادی های یواشکی قاتل آزادی های مذهبی برای اکثریت مطلق دینی است؟
ادامه مطلب
مجتبی لشکربلوکی در یادداشتی می نویسد: ما ایرانیان نیز مانند همه مردم جهان در معرض این سندروم هستیم. اما یک نکته وجود دارد یک خشم جمعی در مردم ایران وجود دارد که شبیه به همین سندروم است. خشم ناشی از کُندی نظام کشورداری. همیشه سوال می‌کنیم که چرا دولت کاری نمی‌کند؟ چرا حاکمیت دست به اقدام موثری نمی‌زند؟ چرا مسوولین خوابند؟ مردم ما خشمگین هستند از این همه کندی. شبیه همان خشمی که چراغ سبز شده است و ما منتظریم ماشین جلویی (دولت) حرکت کند اما می‌بینیم که دست دست می‌کند. این همه کندی نظام کشورداری ما را دیوانه می‌کند!
ادامه مطلب
با توسعه خط لوله گوره – جاسک، برنامه های صادراتی LPG ایران مزیت بیشتری پیدا می کنند. تحریم ها سرعت توسعه این بخش را کم کرد، با این حال ایران حتی تحت تحریم ها هیچ یک از بازارهای LPG خود را از دست نداد و اکنون یکی از بزرگترین و مطمئنترین عرضه کنندگان این گاز است.
ادامه مطلب
بهاء الدین بازرگانی گیلانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: یک آسیب شناسی اجمالی در تاریخ سیاسی خیلی نزدیک ایران، شاید بتواند دورنمای اندیشه‌ورزی‌های اجتماعی – سیاسی ما و ضرورت تغییر اساسی در آن را کمی روشنتر کند: رویکردهای اجتماعی و نخبگانی ایران در تقریبا تمام ادوار پیش و پس از انقلاب اسلامی، بر اساس سنتهای شکلگرفته یکی دو قرن اخیر، رویکردی اعتراضی، فاصلهگیری، امتناع و تماشا بوده است: من اعتقاد دارم، دوران موسوم به اصلاحات در دهه هفتاد، از ممتازترین دورانهای حاکمیتی معاصر و پیشامعاصر ما بوده است.
ادامه مطلب
محسن رنانی در یادداشتی می نویسد: ی از بهترین این گزارش‌ها که در این ایام دیده‌ام، گزارشی است که مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری در سال ۱۳۹۷ با عنوان «پایداری ملی و سیستم‌های حکمرانی» منتشر کرده است. امروز که مطالعه این گزارش را تمام کردم، تصمیم گرفتم آن را برای ایرانیان علاقه‌مند به مساله توسعه ملی، معرفی کنم. وضعیت امروز ایران را از نظر پایداری یا همان توانایی ماندگاری سیستم، که پیش شرط توسعه است، به شیوه‌های مختلفی می‌توان تحلیل کرد. اما تحلیل این شرایط در یک چارچوب تحلیلی جمع‌وجور و شفاف و همه فهم، کار دشواری است. به نظرم این گزارش، خیلی ساده، روشن و بی‌پرده، لوازم پایداری و ریشه‌های بحران‌های کنونی ایران را تحلیل کرده است. این که بتوانیم وضعیت کلی نظام سیاسی- اجتماعی ایران و ریشه‌های آن را در قالب یک یا چند مفهوم شفاف و ساده به تصویر بکشیم هنری است که در این گزارش به خوبی مشاهده می‌شود.
ادامه مطلب
اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به نظر می‌آید محمدجواد ظریف یک بازی و سیاستگذاری ظریفی را در فضای انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ دنبال می‌کند تا با تغییر رفتار و گفتار خود و مقابله لفظی شدید با آمریکا و غرب، ضمن کسب رأی و نظر شخصیت‌ها و نهادهای خاص داخل کشور که مخالف و منتقد غرب و به‌خصوص مذاکره و تعامل با آمریکا هستند، خود را دارای مشروعیت و مقبولیت کسب جایگاه ریاست جمهوری آینده نشان دهد و شرایط را برای تأیید صلاحیت و کسب رأی فراهم کند.
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی می نویسد: منابع آگاه می گویند حتی محموله پزشکی که اخیرا کره ای ها به ایران ارسال کردند آن چیزی نبوده است که مورد نیاز ایران باشد. آنها سفارش های سه تا چهار ماه پیش ما را تازه برایمان ارسال کردند که یا دیگر مورد نیازمان نیست یا مشابه آن با کیفیت بهتر را در داخل کشور تولید می کنیم. برای همین بسیاری از آن اقلام را با وجود پافشاری کره ای ها به ارسال آنها، ایران مرجوع کرد و حاضر نشد بپذیرد.
ادامه مطلب
سعید رضا طاهرخانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اگرچه حق حمایت در برابر تبعیض های نژادی و قومی اولین و مهمترین حق هر انسانی است، اما بسیاری از قربانیان این خشونت ها اعتقاد دارند نه تنها در اروپا قانون مناسبی برای حمایت از اقلیت ها وجود ندارد بلکه هیچ نهاد مستقلی برآمده از اراده آنها در ارکان حکومتی دول اروپایی برای حمایت از حقوقشان وجود ندارد.
ادامه مطلب
محسن رنانی در یادداشتی می نویسد: درباره علل و زمینه‌های اصلی توسعه در کشورها، هیچ اتفاق نظری وجود ندارد. اقلیم، فرهنگ، منابع طبیعی، موقعیت جغرافیایی، نظام سیاسی، جمعیت، مذهب، سرمایه‌گذاری، آموزش و ... از مواردی هستند که در هر کدام از نظریه های مختلف توسعه، بر یک یا چند مورد از آنها به عنوان عامل محوری توسعه آفرین تاکید شده است. اما واقعِ قضیه این است که ابروباد و مه و خورشید و فلک باید با هم همکاری کنند تا یک کشور به موقع و به طور طبیعی روی ریل توسعه قرار گیرد. نکته‌ای که تقریبا مورد قبول اکثر نظریه پردازان توسعه است این است که در بیشتر موارد، یک «تصادف تاریخی» یا یک «واقعه بزنگاهی» وجود داشته که باعث شده است مجموعه عوامل توسعه آفرین، دست به دست هم دهند و مسیر یک کشور را تغییر بدهند.
ادامه مطلب
اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به صراحت می‌توان گفت که طی چند سال اخیر سیاست خارجی ایران، کسب و حفظ منافع ایران در افغانستان بر عهده شاخه شرقی نیروی قدس سپاه بوده و اگر ایران همچنان قادر به اعمال نقش و نفوذ در افغانستان است، پیامد فعالیت شاخه شرقی نیروی قدس سپاه است که بسیار کارآمدتر از وزارت امور خارجه و دیپلماسی عمومی این وزارتخانه عمل کرده است.
ادامه مطلب
محمود سریع القلم در یادداشتی به سی سوال پیش روی آینده ما اشاره کرده که آنها را به صورت فهرست وار نوشته است.
ادامه مطلب
نویسنده: علیرضا رضایی
ادامه مطلب
عادل خانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با شیوع کرونا در چین، ایران به عنوان اولین کشور خارجی کمک های بهداشتی خود را از طریق هلال احمر جمهوری اسلامی ایران به آن کشور ارسال کرد. اما از آنجایی که همکاری تنگاتنگ دو کشور در زمینه های گوناگون خوشایند برخی کشورها به ویژه کشورهای غربی نیست، از این رو، آنها حادثه کرونا را فرصت مناسبی برای تخریب روابط ایران و چین و تبلیغ علیه نظام سیاسی آن دو دیدند و اقدامات ناخوشایندی را در فضای رسانه ای به ویژه فضای مجازی انجام دادند.
ادامه مطلب
نعمت اله مظفرپور، پژوهشگر حوزه اندیشه سیاسی و دیپلماسی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد بنا به شرایط امنیتی- اقتصادی خاورمیانه، رویکرد تاریخی مخرب غربیها و اقدامات هوشمندانه چین، حداقل درکوتاه مدت؛ روایت و مشارکت چین در خاورمیانه، نشو و نما خواهد یافت.
ادامه مطلب
مریم خالقی نژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: پارادایپلماسی نه تنها موجب توانمندسازی استان های مرزی کشور و توان افزایی منطقه ای می شود بلکه با سطوح نابرابر توسعه یافتگی مناطق همجوار ایران، زمینه مساعدی برای موفقیت پارادیپلماسی جمهوری اسلامی را فراهم می کند. توسعه نیافتگی مناطقی از عراق، افغانستان، پاکستان و حتی همسایگان شمالی جمهوری اسلامی باعث تاثیرگذارتر شدن این امر می شود.
ادامه مطلب
همه گیر شدن ویروس کرونا به ایران هم مانند چندی از دیگر کشورها آسیب شدیدی وارد آورده، اما شرایط ایران تا اندازه ای به دلیل تحریم های شدید ایالات متحده تا اندازه ای متفاوت است. این احتمال وجود دارد که این بیماری همه گیر نهایتا اصول گرایان در جمهوری اسلامی را تقویت کند.
ادامه مطلب
ایران کشوری با وسعت متوسط است که بازیگری مهم در منطقه خودش به شمار می‌رود اما از لحاظ نظامی یا ایدئولوژیکی یک فاکتور جهانی نیست. رفتار با ایران به عنوان نسخه دوم اتحاد جماهیر شوروی و تبدیل آن به کانون تمرکز سیاست آمریکا، اشتباه است.
ادامه مطلب
ایرانی‌‌ها استاد کنترل تنش‌زایی هستند. زمانی‌که افزایش تنش‌ها بین تهران و واشنگتن از عملیات مخفیانه به جنگ متعارف تبدیل شد، ایران برتری راهبردی‌اش را از دست داد. ایران به خوبی فهمید که با از میان رفتن امکان انکار قابل‌باور، آسیب‌پذیری آنها در برابر حملات متعارف بسیار بیشتر شده است. تهران از طریق سوئیس به وضوح این پیام را رساند که حمله موشکی محدودش به پایگاه عین‌الاسد پایان پاسخ دفاعی‌اش خواهد بود.
ادامه مطلب
مهدی تدینی در یادداشتی می نویسد: نسلِ فرزندان این همه مبارزه سیاسی و مدنی کرد، اما ایدئولوژی نساخت! عجیب نیست که ایدئولوژی امروزی بیش از نیم‌قرن پیش تدوین شده است؟ این نسل انساندوست و مهرورز است. به جای سازه‌های ایدئولوژیک و مطلق‌بین به روابط انسانی و پیشرفت فکر می‌کند.
ادامه مطلب
وقتی از او پرسیدم چه چیزی در سفرش به تهران توجهش را جلب کرده است، گفت: «فعالیت روزانه مردم. احساس نمی کردم در پایتختی هستم که تحت شدیدترین تحریم هاست. مردم زندگی عادی خود را مثل هر شهروندی انجام می دهند، به هیچ وجه آثار تحریم در زندگی روزمره پایتخت مشاهده نمی شود و ساخت و ساز و عمران و آبادانی مثل هر پایتخت دیگری در شهر جریان دارد. از این که این قدر شهر سرزنده و پویاست، خوشحالم.»
ادامه مطلب
مرتضی مردیها در یادداشتی می نویسد: در هر زمان و در هر مکان، افراد به درجات متفاوتی شجاعت دارند، ولی معمولاً چنان است که فقط اقلیتی کوچک تا حد دست از جان شستن شجاع‌اند، الباقی با ترس از جان و حتی ترس از زندان و اخراج، تمکین می‌کنند. دلیلی در دست نیست مبنی بر این‌که ایرانیان در زمان ناصرالدین شاه کمتر از زمان مظفرالدین شاه شجاع بوده باشند، آنچه باعث شد در زمان این انقلاب کنند و در زمان آن نه، به تفاوت جدی روحیات آن دو در امر خشونت و وادارسازی مربوط بود. محمد‌علی شاه سطوت و بیرحمی پدربزرگ خود را داشت، و بر همان مرکب هم انقلاب را سرکوب کرد و آب رفته را به جوی بازگرداند، ولی از آنجا که عشایر مسلح ترک و بختیاری به دفاع از انقلاب پا به میدان گذاشتند و جنگ داخلی درگرفت، برای از پس آنان برآمدن نیرو و تجهیزات کافی نداشت.
ادامه مطلب
پدرام سلطانی در یادداشتی می‌نویسد: به شخصه با موارد متعددی برخورد کرده ام که فرزندان این افراد در خارج از ایران مشغول کار یا زندگی هستند. یادم می آید که در بازدید از یکی از سفارتخانه های ایران در اروپا، هنگامی که عکس های سفرای بعد از انقلاب که به دیوار یکی از سالن های سفارت زده شده بود را نگاه می کردیم، مشخص شد که دو تن از همین سفرا، پس از پایان مأموریت یا بازنشستگی، مشغول زندگی در آن کشور هستند.
ادامه مطلب
محمود سریع القلم در یادداشتی می‌نویسد: فهم دموکراسی و عمل دموکراتیک بسیار کار مشکلی است. از کسانی که حداقل ۵۰۰ کتاب از نویسندگان پنج قرن اخیر نخواندهاند، به زبانهای خارجی مسلط نیستند، دانشگاه نرفتهاند و استاد ندیدهاند و تمرین تفاهم و تعامل نکردهاند، طبعاً نباید انتظار دموکراتیک بودن را داشت. این مفاهیم، معانی عمیق تاریخی دارند. وضع ما طبیعی است. تا زمانی که متون نخوانیم، به توافق و اجماع نرسیم، با هم تصمیم نگیریم، برای افراد توانا جا باز نکنیم و به اندیشههای گوناگون احترام نگذاریم، همچنان در سعی و خطاها، بقا خواهیم داشت. سرنوشتِ ملتها در گروی افکاِر اکثریتِ آنها است. دموکراسی سالها تمرین میخواهد.
ادامه مطلب
غلامرضا مصدق در یادداشتی می‌نویسد: متاسفانه یا خوشبختانه، اقتصاد ساز و کار جهانشمول خود را دارد، نه به اراده رفیق مائو ماهیت ذاتی خود را تغییر می‌دهد و نه به خواست جوانان انقلابی قوانین خود را عوض می کند. مثلاً اگر به هر دلیلی رشد نقدینگی بیش از رشد اقتصادی باشد، چه تدبیر امور دست جوانان انقلابی باشد و چه لیبرال ها بدون برو برگرد به نسبتی معین تورم افزایش پیدا می کند.
ادامه مطلب