وباره، این بار با عقب گاری، به پایم زد. درد آنقدر شدید بود که باعث لرزیدنم شد. دوباره نگاهمان به هم گره خورد، اما حتی یک کلمه عذرخواهی هم از لب‌های جمع شده‌اش خارج نشد. سپس انفجاری در درونم رخ داد، یک هیروشیمای مینیاتوری موقتاً از بین رفت – تردیدها، ترس‌ها، تردیدها و سردرگمی‌هایم. شروع کردم به عربی فحش دادن و ناسزا گفتن به او، آنقدر شدید که احساس کردم می‌توانم به سینه‌اش خنجر بزنم
ادامه مطلب
احمد ذوالفقاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: فرانسه سالانه بیش از ۱۳ میلیارد یورو کمک توسعه‌ای رسمی به کشورهای در حال توسعه اختصاص می‌دهد و خود را یکی از پیشگامان «توسعه پایدار جهانی» معرفی می‌کند. اما ساختار جدید این کمک‌ها، به‌ویژه پس از گسترش فعالیت‌های Proparco –بازوی خصوصی آژانس توسعه فرانسه– (AFD) نشان از تلاش فرانسه برای تلفیق نفوذ نرم و منافع بخش خصوصی خود در کشورهای دنیا با پوشش کمک‌های توسعه‌ای است.
ادامه مطلب
کم کم، پاریس به مدرسه‌ای برای پرخاشگری تبدیل شد. در آن یاد گرفتم که خودم را باز یابم، در حالی که مردان آزاده‌ای که تحت شدیدترین فشارها هستند را زیر نظر بگیرم. دیر یا زود، ترسم فرو‌می‌پاشد و با قدرتی دو چندان تلافی خواهم کرد. حداقل این چیزی است که انتظار دارم، هیچ‌کس نمی‌تواند تا ابد با ترس زندگی کند، حتی آن کسانی که ترس عذابشان داد و شب‌ها را با آن به روز رساندند.
ادامه مطلب
پس از اقدام تروئیکای اروپایی (انگلیس، فرانسه و آلمان) برای فعال‌سازی مکانیزم ماشه و بازگرداندن تحریم‌های شورای امنیت علیه ایران، روابط تهران و اروپا وارد مرحله‌ای از انجماد و رکود دیپلماتیک شده است. این وضعیت که نتیجه مستقیم افزایش بی‌اعتمادی متقابل و فشارهای سیاسی غرب بر ایران محسوب می‌شود، عملا مسیر گفت‌وگوهای رسمی را متوقف کرده است.
ادامه مطلب
عابد اکبری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: اروپا امروز در نقطه‌ای حساس ایستاده است. می‌تواند مسیر بازدارندگی هوشمند را انتخاب کند، ترکیبی از قدرت نظامی محدود و دیپلماسی سنجیده یا در دام مارپیچ امنیتی بیفتد که در آن هر گام برای افزایش امنیت، ناامنی بیشتری به همراه می‌آورد.
ادامه مطلب
فاطمه خادم شیرازی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: برای تحقق تصویر ناجی خیرخواه که مکرون پس از سفرهایش به مناطق بحران‌زده دنبال می‌کند، فرانسه نیازمند ترکیب سرمایه‌گذاری واقعی با حمایت امنیتی و تعامل چندجانبه است.
ادامه مطلب
در صورت تحقق تبادل میان تهران و پاریس، این رخداد می‌تواند نخستین نشانه از شکستن سکوت و یخ روابط ایران و اتحادیه اروپا پس از دوره‌ای از تنش و بی‌اعتمادی باشد. از زمان فعال‌سازی «مکانیسم ماشه» توسط تروئیکای اروپایی و بازگشت قطعنامه‌های تعلیق‌شده شورای امنیت علیه ایران، مناسبات دو طرف در وضعیت انجماد سیاسی قرار گرفته است.
ادامه مطلب
عابد اکبری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: حضور جنگنده‌هایی که در مأموریت‌های بازدارندگی هسته‌ای فرانسه تعریف می‌شوند – حتی اگر فاقد کلاهک هسته‌ای باشند – به‌خودی‌خود پیامی قوی برای مسکو دارد. اما در سیاست بین‌الملل، هر کنش بازدارنده‌ای می‌تواند از سوی طرف مقابل به‌عنوان تهدید تفسیر شود. روسیه احتمالاً این اقدام را دلیلی بر درستی روایت خود مبنی بر «محاصره از سوی ناتو» خواهد دانست و در واکنش، دست به تقویت حضور نظامی خود در کالینینگراد و بلاروس می‌زند. این منطق عمل و عکس‌العمل، اساس آن چیزی است که واقع‌گرایان آن را «مارپیچ امنیتی» می‌نامند: تلاش برای افزایش امنیت، ناخواسته به ناامنی بیشتر منجر می‌شود.
ادامه مطلب
رئیس‌جمهور فرانسه در تصمیمی جنجالی، سباستین لکورنو را تنها چهار روز پس از استعفا دوباره به نخست‌وزیری منصوب کرد؛ اقدامی در میانه بحران سیاسی و پارلمانی فرانسه که آزمونی برای عبور دولت از بن‌بست بودجه ۲۰۲۶ و پاسخ به مطالبات روزمره شهروندان است.
ادامه مطلب
نام سباستین لکورنو، نخست‌وزیری که حتی یک روز هم دوام نیاورد، در فهرست رکوردهای تلخ جمهوری پنجم فرانسه ثبت شد. لکورنو، فقط ساعاتی پس از معرفی دولتش در شامگاه یکشنبه، تحت فشار سنگین انتقادها استعفا داد و صبح دوشنبه پایان کار خود را اعلام کرد. این فروپاشی برق‌آسا، تازه‌ترین نشانه از بحران عمیق سیاسی در فرانسه است؛ بحرانی که مستقیما به ریاست‌جمهوری امانوئل مکرون بازمی‌گردد.
ادامه مطلب
ایرینا تسوکرمن در گفت‌وگو با داگلاس جاکوبسن در وبسایت گود مِن پراجت بر این باور است که ایالات متحده از زمان حملات توجه کمی به ایران داشته و در عوض بر دیپلماسی اوکراین – روسیه، مسائل گسترده‌تر خاورمیانه و نگرانی‌های داخلی تمرکز کرده است. ایران از رادار آن خارج شده است. در همین حال، توافقنامه تجاری اتحادیه اروپا در حال فروپاشی است و پس از سفر رئیس جمهوری ایالات متحده به بریتانیا، هنوز هیچ توافق جامعی با لندن حاصل نشده است. در حالی که این می‌توانست نقطه عطفی برای همکاری باشد، اما به نقطه عطفی تبدیل نشده است.
ادامه مطلب
حامد نقی‌لو می نویسد: در مواجهه با ایران، ایالات متحده به‌ویژه در دوره ریاست‌جمهوری ترامپ، نه به دنبال حل مسئله، بلکه به دنبال مدیریت آن بوده است. این مدیریت، برخلاف تصور رایج، نه از جنس نظم‌سازی منطقه‌ای، بلکه از جنس مهار، تضعیف و کنترل ظرفیت‌های ایران در سطح منطقه‌ای و جهانی است.
ادامه مطلب
در پیاده‌روی کافه‌ها، پیشخدمت‌های معروف پاریسی، با آن پیشبندهای رسمی سیاه و سفیدشان مرا می‌ترسانند، بیشتر از نیروهای پلیس. همین‌که فکر نشستن در کافه‌ای به سرم می‌زند، از نگاه سنگین تحقیرآمیزشان می‌ترسم.
ادامه مطلب
اعلامیه‌های کشورهای اروپایی مبنی بر به رسمیت شناختن «فلسطین» بیشتر مربوط به سیاست داخلی است تا حماس یا جنگ جاری. خیابان‌های اروپا در حال جوش و خروش است و به رسمیت شناختن کشور فلسطین اقدامی است که رهبران می‌توانند برای جلب رضایت رأی‌دهندگان بدون اتخاذ اقدامات سخت‌تر و دشوارتر مانند تحریم اسرائیل انجام دهند.
ادامه مطلب
محسن شریف خدائی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: فعال‌سازی اسنپ بک در چنین شرایطی، آزمونی واقعی برای استقلال راهبردی اروپا است. اگر اروپا بخواهد جایگاه خود را در نظم جهانی حفظ کند، باید از دنباله‌روی بی‌چون‌وچرا از واشنگتن فاصله بگیرد و به نقش متوازن، مستقل و میانجی‌گرانه خود بازگردد. در غیر این صورت، نه‌تنها اعتبار دیپلماتیک خود را از دست خواهد داد، بلکه در بحران‌هایی که مستقیماً به امنیت و اقتصاد آن مربوط می‌شود، همچنان بازیگری درجه دوم باقی خواهد ماند. پرونده ایران، فرصتی استثنایی برای بازتعریف این نقش است—فرصتی که اگر با نگاه صرفاً امنیتی و واکنشی به کمک‌های پهپادی ایران تحلیل شود، ممکن است اروپا را از مسیر عقلانیت دیپلماتیک دور کند و به تله‌ای بی‌بازگشت در سیاست خارجی بدل شود.
ادامه مطلب
تصویب قطعنامه پیشنهادی فرانسه و عربستان سعودی در مجمع عمومی سازمان ملل متحد با ۱۴۲ رأی موافق، تنها ۱۰ رأی مخالف و ۱۲ رأی ممتنع را می‌توان نقطه عطفی در مناقشه دیرینه فلسطین و اسرائیل دانست. این رأی‌گیری نه‌تنها به‌طور نمادین حمایت گسترده جامعه بین‌المللی از راه‌حل دو دولتی را به نمایش گذاشت، بلکه در عمل نشان داد که اظهارات صریح بنیامین نتانیاهو مبنی بر «عدم تشکیل کشور فلسطین» با مخالفت آشکار جهانی روبه‌رو شده است.
ادامه مطلب
نویسنده: لارنس فریدمن، استاد بازنشسته مطالعات جنگ در کینگز کالج لندن تهیه و ترجمه: سید علی موسوی خلخالی
ادامه مطلب
لارنس فریدمن می‌نویسد: نیروهای استراتژیک بریتانیا و فرانسه در تلافی تهدید استفاده محدود روسیه از سلاح‌های هسته‌ای در خاک متحدان، تجهیزات کافی ندارند، زیرا آنها می‌دانند اگر حمله‌ای گسترده از سوی روسیه به خاکشان شود نمی‌توانند از طریق قابلیت‌های تهاجمی یا دفاعی آن را محدود کنند.
ادامه مطلب
مشکلات بازدارندگی گسترده از روزهای اولیه ناتو ناشی می‌شود، زمانی که «تضمین هسته‌ای» برای اولین بار حتی زمانی که اتحاد جماهیر شوروی شروع به توسعه ابزارهای تلافی هسته‌ای کرده بود، برقرار شد.
ادامه مطلب
لارنس فریمن در یادداشتی می نویسد: بریتانیا به موشک‌هایی متکی است که در ایالات متحده نگهداری می‌شوند و برنامه‌های کلاهک و زیردریایی آن با برنامه‌های آمریکا ادغام شده است. در صورت قطع رابطه ایالات متحده با بریتانیا، این کشور پس از حدود شش ماه با مشکلاتی روبه‌رو خواهد شد.
ادامه مطلب
لارنس فریدمن در مقاله‌ای می‌نویسد: پیچ و خم‌های سیاست اوکراین توضیح می‌دهد که چرا پاریس و لندن دلایلی برای فکر کردن به جلوگیری از قطع همکاری ایالات متحده با ناتو و در عین حال اجتناب از پیشگویی‌های خودکامبخش دارند.
ادامه مطلب
دیدار روز جمعه ولادیمیر پوتین و دونالد ترامپ در آلاسکا که بسیاری از رسانه‌ها آن را «یخ‌شکنی سیاسی» توصیف کردند، تنها آغاز سلسله‌ای از تحرکات تازه در پرونده اوکراین بود. عصر روز دوشنبه، ترامپ میزبان ولودیمیر زلنسکی و هفت تن از رهبران اروپایی در کاخ سفید بود. جلسه‌ای که به‌زعم ناظران قرار بود بر موضوع «تضمین‌های امنیتی برای اوکراین» متمرکز باشد، به شکلی غیرمنتظره با تماس مستقیم ترامپ با رئیس‌جمهور روسیه به مدت ۴۰ دقیقه به نقطه عطفی تبدیل شد.
ادامه مطلب
پس از سفر فرستاده ویژه آمریکا به مسکو و تعلیق ضرب‌الاجل تحریم‌های ثانویه، دولت‌های اروپایی همراه با اوکراین طرحی مشترک روی میز گذاشته‌اند تا چارچوب هر مذاکره احتمالی با کرملین را تعیین کند؛ ابتکاری که آتش‌بس واقعی را پیش‌شرط می‌داند و معامله یک‌طرفه بر سر خاک را منتفی اعلام می‌کند.
ادامه مطلب
چنین است در دنیای انسان‌های آزاد، درد مجانی توزیع می‌شود، بی‌حساب.
ادامه مطلب
زیاده‌خواهی اروپا در طرح موضوعات موشکی و منطقه‌ای، همراه با تهدید به مکانیسم ماشه، مذاکرات هسته‌ای را به سمت شکست هدایت می‌کند. ایران بارها بر تمرکز مذاکرات بر مسائل هسته‌ای و لزوم تضمین‌های امنیتی تأکید کرده است. نادیده گرفتن این شروط و اصرار بر خواسته‌های غیرواقعی، نشان‌دهنده فقدان اراده واقعی اروپا برای دیپلماسی است. بدون تغییر رویکرد، مذاکرات استانبول و تلاش‌های دیپلماتیک آینده در معرض خطر جدی قرار دارند.
ادامه مطلب
وضعیت کنونی نوار غزه به یکی از پیچیده‌ترین بحران‌های انسانی و سیاسی در خاورمیانه تبدیل شده است. محاصره تحمیلی، عملیات نظامی گسترده اسرائیل، و محدودیت‌های شدید در ارسال کمک‌های بشردوستانه، غزه را به آستانه فاجعه‌ای تمام‌عیار رسانده است و همین بحران بی سابقه انسانی سبب شده تا شاهد پوست اندازی سیاسی و دیپلماتیک در قبال مسئله قلسطین و به خصوص نوار غزه باشیم. بیانیه‌های اخیر اعضای کنگره آمریکا، کشورهای اروپایی نظیر فرانسه، انگلیس و آلمان، و همچنین فشارهای داخلی در بریتانیا برای به‌رسمیت‌شناختن کشور فلسطین، نشان‌دهنده تغییراتی در معادلات سیاسی منطقه است.
ادامه مطلب
هر دو پیمان بر تقویت همکاری‌های نظامی و بازدارندگی در برابر تهدیدات خارجی، به‌ویژه از سوی روسیه، تأکید دارند. پیمان کنزینگتون و لنکستر هاوس هر دو به دنبال تقویت ستون اروپایی ناتو و کاهش وابستگی به ایالات متحده هستند.
ادامه مطلب
فرانسه و آلمان، با وجود اتحاد استراتژیک در اتحادیه اروپا و پیمان آخن، رویکردهای متفاوتی به امنیت دارند. فرانسه بر «استقلال استراتژیک» اروپا تأکید دارد و به دنبال نقش رهبری در سیاست دفاعی اتحادیه اروپاست، در حالی که آلمان بیشتر بر هماهنگی در چارچوب ناتو تمرکز دارد. این تفاوت‌ها باعث شده است هر کشور به طور جداگانه با بریتانیا پیمان امضا کند تا نقش خود را در ساختار دفاعی اروپا تقویت کند.
ادامه مطلب
علی رضوانپور و سید محمدتقی آقایان در یاددشت مشترکی در برای دیپلماسی ایرانی می نویسند: همکاری‌های دو کشور در زمینه بازدارندگی هسته‌ای قرار است ذیل توافقنامه «لنکستر هاوس» که اولین بار در سال ۲۰۱۰ منعقد شد، توسعه یابد که نشان دهنده یک «اتحاد صنعتی» جدید است.
ادامه مطلب
طبق گزارش خبرگزاری فرانسه (AFP)، نشست «ائتلاف مشتاقان» (Coalition of the Willing) که قرار است به ریاست مشترک امانوئل مکرون و کی‌یر استارمر در بریتانیا برگزار شود، با هدف تقویت توان دفاعی اوکراین طراحی شده است.
ادامه مطلب