مجتبی لشکر بلوکی در یادداشتی می نویسد: برای کشوری با مختصات سیاسی – جغرافیایی ایران، بازدارندگی نظامی قطعا یکی از ستون های آرامش و امنیت کشور است. اما بازدارندگی نظامی برای پیشرفت کافی نیست. باید با اقتصاد و صادرات، عمق استراتژیک خود را در منطقه و جهان افزایش دهیم.
ادامه مطلب
فریدون مجلسی در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی بر این نکته تاکید دارد: مهمترین پارامتر در افزایش تعداد کشورهای حاضر در ائتلاف نظامی در تنگه هرمز به رفتارهای تهران در منطقه باز می گردد. چون به هر میزان که واکنش های ما در برابر برخی تحرکات، به خصوص در منطقه تنگه هرمز و خلیج فارس نوعی از اقدامات رادیکال را شامل شود، به تبع حساسیت های این دست اقدامات، ایالات متحده آمریکا و برخی کشورهای دیگر مانند انگلستان به راحتی با جریان سازی رسانه ای و دامن زدن به موج ایران‌هراسی می توانند در افزایش تعداد کشورهای حاضر در این ائتلاف نظامی موفق باشند.
ادامه مطلب
محمد سریع القلم در یادداشتی به سی دلیل عدم موفقیت کشور در دیپلماسی به صورت فهرست وار اشاره کرده است.
ادامه مطلب
سیزدهمین دور نشست کشورهای ضامن آتش‌بس در سوریه موسوم روند آستانه در پایتخت قزاقستان برگزار شد. سوالات مهمی در خصوص این ابتکار منطقه ای وجود دارد. زمینه های ایجاد این روند چه بود؟ دولت های ضامن این روند (ایران، روسیه، ترکیه) چه اهدافی را دنبال می کنند؟ اختلافات و اشتراکات آنها چیست؟ دولت های خارج این روند مانند امریکا و دولت های عربی و رژیم صهیونیستی چه نقشی در بحران سوریه دارند؟ روند آستانه چه محدودیت ها و چالش هایی برای حل بحران سوریه دارد؟ در نوشتار حاضر که ترجمه ای از گزارش «روند آستانه؛ دولت های ضامن روند و مسیرهای حل بحران سوریه» به قلم علی حسین باکیر است و توسط مرکز الجزیره للدراسات منتشر شده به این سوالات پرداخته شده است. واضح است که گرایش های قطری –اخوانی نویسنده در نوشته متبلور شده است با این حال داده های قابل توجه و تحلیلی از موضوع ارائه می کند.
ادامه مطلب
صلاح الدین خدیو در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: از آخرین مداخله مستقل اروپا در خاورمیانه ـ تهاجم مشترک فرانسه و انگلیس به مصر بر سر مالکیت آبراهه سوئز ـ بیش از شش دهه می گذرد که با سرزنش آمریکا و اخطار شوروی سابق به یک ناکامی بزرگ تبدیل و ناقوس مرگ نقش خاورمیانه ای اروپا را به صدا در آورد. اکنون هم نه می توان از اروپا انتظار نجات برجام را داشت و نه تامین آبراهه های بین المللی بدون حمایت آمریکا را.
ادامه مطلب
محمد فاضلی در یادداشتی می نویسد: داده‌های ساده، نشان می‌دهد ساختار تولید ثروت و ساختار مصرف آب در این کشور به صورت بنیادین در هر سه بخش شرب، کشاورزی و صنعت ایراد دارد.
ادامه مطلب
محمدجواد جمالی نوبندگانی در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی پیرامون اهداف کاخ سفید از تشکیل ائتلاف نظامی در تنگه هرمز بر این باور است: مهمترین هدف واشنگتن از تشکیل ائتلاف نظامی به ایجاد موج جدید ایران هراسی و افزایش فشار بر جمهوری اسلامی با دخیل کردن ظرفیت سیاسی، دیپلماتیک و امنیتی دیگر کشورهای جهان باز می گردد. در کنار آن کاخ سفید به دنبال ایجاد شرایطی است که همکاری های منطقه ای ایران با همسایگانش دچار یک چالش جدی شود تا به این وسیله ایران در یک انزوای منطقه ای قرار بگیرد.
ادامه مطلب
صابر گل عنبری در یادداشتی پیرامون دلیل گرایش اماراتی ها به سمت مذاکره با ایران می نویسد: احتمالا دولت ترامپ راه غیر مستقیمی را، آن هم از طریق امارات در پیش گرفته است تا بتواند به نوعی با کاهش حساب شده اما محدود و غیر مستقیم فشارهای اقتصادی، رفتار و واکنش‌های ایران را کنترل کند تا بیش از این برای آن در این شرایط انتخاباتی دردسر ایجاد نکند.
ادامه مطلب
اسماعیل بشری در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی پیرامون تبعات اعزام ناو جنگی کره جنوبی به تنگه هرمز بر مناسبات تهران - سئول بر این نکته تاکید دارد: سایه سنگین سیاست های کاخ سفید بر همه مناسبات کره جنوبی از اقتصاد تا سیاست، دیپلماسی و دیگر ابعاد به شدت اثرگذار است. از این رو یقینا اکنون کره جنوبی حتی اگر تمایلی هم به حضور در تنگه هرمز نداشته باشد با فشارهای کاخ سفید بعد از سفر جان بولتون مجبور است در این مسیر گام بردارد و یقینا اقدام سئوال در اعزام ناو جنگی به تنگه هرمز به همین واسطه بوده است.
ادامه مطلب
لبنان از دوره طولانی حکومت مسیحیان به دوره کوتاه مدت حکومت مسلمانان سنی رسید، سپس به ابتدای عصر شیعی «حزب الله» رسیده ایم که حامی اول آنها، ایران نقش مهمی در آن دارد.
ادامه مطلب
احد رضایان قیه باشی در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی پیرامون دلایل فرسایشی شدن مذاکرات برجام این بر این باور است: فرسایشی شدن پروسه مذاکرات برجامی یک تله برای گرفتار کردن ایران در یک سیکل تکراری و بدون پایان است تا مجریان این طرح در سایه آن بتوانند مسئله ایران‌هراسی را احیاء کند.
ادامه مطلب
احمد زیدآبادی در یادداشتی می نویسد: ظاهراً اسرائیل خود را در موقعیت پیش از جنگ ژوئن ۱۹۶۷ می‌بیند و چه بسا مانند آن زمان، در فکر عملیاتی غافلگیرکننده و پیش‌دستانه باشد تا خطرات بالقوه به فعل در نیایند. این احتمالی است که ایران نباید چشم خود را به روی آن ببندد.
ادامه مطلب
رضا بابایی در یادداشتی می نویسد: سال‌هاست که دولت‌ها در ایران، هر طرحی و هر برنامه‌ای که ارائه می‌دهند، درمان تسکینی است. هیچ اثری از هیچ برنامه بنیادین و آینده‌ساز به چشم نمی‌خورَد. همه تصمیم‌ها و برنامه‌ها برای برون‌رفت از این چاله یا نجات از آن بن‌بست است.
ادامه مطلب
محسن جلیلوند در گفت‌وگو با دیپلماسی ایرانی تصریح کرد: نشست های کمیسیون مشترک برجام تلاش‌های حاشیه ای است. چون مادر تمام چالش‌ها اکنون تنش ایالات متحده آمریکا با جمهوری اسلامی ایران است. لذا مادامی که این مسئله به قوت خود باقی است، نشست مشترک کمیسیون برجام هر دستاوردی و نتیجه ای داشته باشد، نمی تواند وارد فاز عملیاتی شود. در سایه این نکات اروپا به ناچار به دنبال آن است که پروسه مذاکره برای مذاکره و فرسایشی شدن مذاکرات را در پیش بگیرد.
ادامه مطلب
محمد فاضلی در یادداشتی می نویسد: آن مصیبتی که باید برایش گریست، تبدیل ایران از خانه مشترک همه ایرانیان، به ایران به مثابه سکویی برای نجات فردی و پرش به سوی زندگی فارغ از دیگران و ایران است.
ادامه مطلب
عبدالرضا فرجی راد در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی در خصوص دلایل فرسایشی شدن پروسه مذاکرات برجامی ایران با ۱+۴ بر این نکته تاکید دارد: علاوه بر کارشکنی و فشار آمریکا یقیناً تروئیکای اروپا یعنی آلمان، فرانسه و انگلستان هم به دنبال این نیستند که امتیازات خود را مانند اینستکس به سادگی در اختیار ایران بگذارند. یعنی اکنون این بازیگران اروپایی سعی دارند علاوه بر امتیازات پرونده هسته ای در خصوص توان دفاعی و دیپلماسی منطقه ای ایران نیز امتیاز دیگری را کسب کنند. از این رو پروسه مذاکرات برجامی ایران با ۱+۴ به حالتی فرسایشی رسیده است.
ادامه مطلب
محمدصالح صدقیان در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی در خصوص بررسی هدف یا اهداف سفر یوسف بن علوی به تهران بر این نکته تاکید دارد: اکنون مناسبات لندن و تهران در سایه اتفاقات چند هفته اخیر چندان مناسب نیست. لذا دولت جدید بورس جانسون سعی می کند این مسئله را که ابعاد بین‌المللی و رسانه ای وسیعی پیدا کرده است را در همین ابتدای کار دولتش حل و فصل کند. از این رو به نظر می رسد که نخست وزیر انگلستان با یک دستور کار و مأموریت حساس، وزیر امور خارجه عمان را برای میانجیگری و پایان دادن به تنش انگلیس و ایران راهی تهران کرده باشد.
ادامه مطلب
حمید رضا جلایی پور در یادداشتی می نویسد: مطالعه متن کتاب آبراهامیان نگاهی متفاوت از روند تغییرات و توسعه و چالش های اخیر جامعه ایران ارائه می‌دهد که با بعضی از کلیشه‌های فضای مجازی (یا کلیشه‌های مروج سرزنش ملی) در تضاد است.
ادامه مطلب
تحرکات اخیر امریکا در برابر ایران بخشی از طرح های احتیاطی ای است که امریکا بعد از لغو تسهیلاتی که به کشورهای واردکننده نفت ایران داده بود در پیش گرفته است. نمی دانم واکنش تهران چه خواهد بود. اما اراده نظام ایران بر این است که خود را تا انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۲۰ در همین وضعیت حفظ کند
ادامه مطلب
مجتبی لشکربلوکی در یادداشتی می‌نویسد: فرض کنید در مورد یک مساله ملی مثلا تبدیل ایران به هاب ارتباطی منطقه، من یک درک از مساله دارم و تو درک دیگری. با هم از طریق گفت وگو به درک مشترک می رسیم اگر نرسیدیم از طریق رای گیری و انتخابات به تصمیم مشترک می رسیم. بنابراین یا با گفت وگو به درک مشترک و یک تصمیم مرضی الطرفین می رسیم یا اینکه نمی توانیم یکدیگر را با گفت وگو قانع کنیم و اینجاست که باید رای گیری کنیم و هر چه جمع گفت را بپذیریم. جامعه ای که اعضای آن احساس کنند همه در آن نقش دارند و احساس کنند که می توانند با یکدیگر یا به درک مشترک برسند یا به تصمیم مشترک دیگر، به فکر انقلاب و تخریب و خیانت به دیگران و دسیسه نمی افتند.
ادامه مطلب
هیچ کدام از مقامات ارشد عراقی واکنشی نسبت به این حمله نشان نداده اند. گویی که هیچ اتفاقی نیفتاده است، آیا آنها هم در جریان حمله بوده اند که این گونه سکوت اختیار کرده اند؟ مجلس عراق گفته است که درباره این موضوع کمیته حقیقت یاب تشکیل می دهد. آیا واقعا کمیته حقیقت یاب می تواند بدون فشارهای بیرونی در این رابطه تحقیق کند؟
ادامه مطلب
محمود سریع القلم در یادداشتی می‌نویسد: فهمِ دقیقِ نظمِ بین المللی و سناریوهای محتمل در آینده این نظم، محتوا و توازن تقابل – تعامل کشور را مشخص خواهد کرد. کانونِ این شناخت، اقتصاد جهانی است. زیربنا در نظم بین المللی، اقتصاد است و نه سیاست. اگر در دکترینِ امنیت ملی کشور و حفظ هویت و حاکمیتِ ملی ایران برای نیم قرن آینده، شناختی از اقتصاد بین الملل وجود نداشته باشد و تولید دائمی ثروت در نظر گرفته نشود، استراتژی مخالفین ایران در تضعیف و فرسایش تدریجی ایران موفق خواهد شد. بهتراست Endgame را هرچه زودتر طراحی کنیم چون همین منطقه ای ها می خواهند ما را فقیرکنند.
ادامه مطلب