
چگونه میتوان یک توافق هستهای احتمالی با ایران را ارزیابی کرد
این چارچوب بر پنج معیار کلیدی استوار است: مدت زمان توافق، محدودیتهای برنامه هستهای، نظارت و راستیآزمایی، پیامدها و ضمانتهای اجرایی، و تأثیرات منطقهای.
ادامه مطلباین چارچوب بر پنج معیار کلیدی استوار است: مدت زمان توافق، محدودیتهای برنامه هستهای، نظارت و راستیآزمایی، پیامدها و ضمانتهای اجرایی، و تأثیرات منطقهای.
ادامه مطلبفاطمه خادم شیرازی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: مکانیسم ماشه همچنان یکی از بزرگترین موانع برای احیای برجام است و حل این اختلاف نیازمند سازش و توافقی خلاقانه است که بتواند نگرانیهای هر دو طرف را در نظر بگیرد. ایران بر این باور است که تا این موضوع حل نشود، نه تضمینی برای اجرای پایدار برجام وجود دارد و نه منافع اقتصادی این توافق بهصورت واقعی محقق خواهد شد. غرب نیز معتقد است که بدون مکانیسم ماشه نمیتواند اجرای تعهدات ایران را تضمین کند.
ادامه مطلبجلیل سازگارنژاد می نویسد: روش مذاکرات غیرمستقیم در دیپلماسی امروز دنیا و در عصر ارتباطات پیشرفته، کمتر قرین توفیق و فرجام مؤثر و نتیجهبخش بوده است. برای حل اختلافات بین کشورها، معمولا دو مسیر حقوقی و سیاسی مورد استفاده قرار میگیرد. در روش حقوقی، منازعات به مراجع حقوقی بینالمللی مانند دادگاه لاهه یا به شیوه حکمیت و داوری ارجاع داده میشود؛ اما در بهرهگیری از روشهای سیاسی برای حل اختلافات، معمولا از طرق مختلف مانند مذاکرات دوجانبه یا چندجانبه یا میانجیگری استفاده میشود. بدون تردید سریعترین، صریحترین و مفیدترین روش در مذاکرات دوجانبه، برگزاری نشستهای مستقیم است.
ادامه مطلبرسول محمدی گهروئی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: در این گزارش، تلاش خواهد شد تا باتکیهبر نظریه رئالیسم تدافعی (Defensive Realism) از شاخههای واقعگرایی ساختاری، به بررسی رویکرد مطلوب ایران در مذاکرات هستهای با آمریکا پرداخته شود. رئالیسم تدافعی بر این باور است که هدف اصلی دولتها در نظام بینالملل نه کسب سلطه بلکه حفظ بقا و امنیت در مواجهه با تهدیدات خارجی است. این چارچوب، امکان تحلیل واقعگرایانه از راهبرد ایران را که گاه میان «اعتمادسازی محدود» و «بازدارندگی مؤثر» در نوسان بودهاند، فراهم میآورد.
ادامه مطلبسید احمد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: کنشگری کشور بزرگ و اثرگذاری چون ایران بسیار حائز اهمیت است چرا که ورود و عدم ورود این کشور در تحولات پیش رو بر موفقیت یا عدم موفقیت آنها تاثیر قابل توجهی خواهد گذاشت. به همین دلیل و با توجه به توان بازدارندگی ایران، آمریکا به اتخاذ رویکرد مذاکراتی مجبور شده و گفتوگوها در موضوع پرونده هستهای در جریان است که هر چه جلوتر می رویم دشواریها و فراز و نشیب های آن بیشتر نمایان میشود.
ادامه مطلبطرف آمریکایی با توافق برای دور ششم، انعطاف محدودی نشان داده، اما اصرار بر محدودیتهای غیرقانونی، مذاکرات را پیچیده کرده است. میانجیگری عمان و میزبانی ایتالیا، فرصتی برای دستیابی به توافقی عادلانه فراهم کرده که حق غنیسازی ایران را تضمین و تحریمها را رفع کند. دیپلماسی، با وجود موانع، همچنان تنها مسیر برای ثبات و عدالت است. بااینحال، باید اذعان کرد که فعلا همه چیز میان پیروزی و شکست در نوسان است؛ ابهام کل فضای مذاکرات را دربر گرفته؛ تا جایی که نه میتوان حصول توافق را صددرصدی دانست و نه پیشاپیش از ناکامی خبر داد.
ادامه مطلبعلی موسوی خلخالی در یادداشتی می نویسد: میتوان گفت، فعلا فضایی بیابینی حکمفرماست که نه میتوان کاملا ناامید شد و نه میتوان با خوشبینی امیدوار ماند. به گفته وزیر امور خارجه کشورمان پیشنهادهای طرف عمانی جای امیدواری را باقی نگه داشته است.
ادامه مطلبعلی موسوی خلخالی مینویسد: در حالی که گفته میشود روابط تل آویو و واشینگتن به دلایل مختلف ازجمله موضوع ایران و پرونده فلسطین و غزه، به گرمی سابق نیست، این گونه به نظر میآید که طرف اسرائیلی قصد دارد نهایت فشار ممکن را به دولت ترامپ وارد کند تا لااقل در موضوع ایران بدون آنچه مد نظر اسرائیل است توافقی به دست نیاید. دولت تلآویو برای رسیدن به این اهداف حتی حاضر است در واشینگتن کودتایی رنگین راه بیندازد و رئیس جمهوری امریکا را از خود برنجاند.
ادامه مطلبعلی موسوی خلخالی مینویسد: طرف ایرانی در حالی وارد مذاکرات رم شده که از یک سو عصبانی است و میگوید آشفتگی در مواضع امریکا را برنمیتابد و نمیتواند باور کند که طرف امریکایی تا چه اندازه در پیشبرد مذاکرات برای رسیدن به نتیجهای قابل قبول، جدی است؛ و از سوی دیگر احساس میکند همچنان باید طرف امریکایی را بیازماید و با طمانینه و احتیاط بیشتر به گفتوگوها ادامه دهد.
ادامه مطلب