
چرخش خطرناک اروپا علیه ایران جدید
الدار ممدوف در یادداشتی می نویسد: فرانسه، بهویژه با موضعگیریهای تند وزیر أمور خارجهاش ژان نوئل بارو، در رأس این رویکرد تقابلی قرار دارد.
ادامه مطلبالدار ممدوف در یادداشتی می نویسد: فرانسه، بهویژه با موضعگیریهای تند وزیر أمور خارجهاش ژان نوئل بارو، در رأس این رویکرد تقابلی قرار دارد.
ادامه مطلباحسان دستغیب و حسن فتاحی در یادداشت مشترکی به مناسبت درگذشت اکبر اعتماد می نویسند که در این نوشتار بازخوانی کوتاهی است از زندگی و نقش تاریخی مردی که شایسته است با عنوان «عالیجناب دکتر اکبر اعتماد» از او یاد کنیم؛ چهرهای اثرگذار در تاریخ علمی ایران که اکنون در آرامگاه همدان آرمیده است. منابع مورد استفاده در پانویسها آمدهاند.
ادامه مطلبمسعد سلیتی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: آغاز به پایان رسیدن مهلت دو ماههای که ایالات متحده برای دستیابی به توافق جامع با ایران تعیین کرده، بهطور همزمان با شروع فرآیند فعالسازی مکانیسم ماشه از سوی کشورهای اروپایی در شورای امنیت سازمان ملل متحد و احتمال شروع حمله نظامی اسرائیل به تأسیسات هستهای و نظامی ایران پیامی روشن دارد: فرصت ایران برای رسیدن به یک توافق پایدار با غرب در حال پایان است و در صورت عدم توافق، پیامدهای فاجعهباری برای امنیت ملی و معیشت مردم خواهد داشت.
ادامه مطلببهرغم دشمنی تاریخی، هر دو طرف انگیزههایی برای توافق دارند: دولت ترامپ خواهان بازگرداندن ثبات استراتژیک در خاورمیانه جنگزده و اشباع از بحران است که میتواند در صورت تدام وضعیت فعلیاش جنگی تمام عیار را به روی خود ببیند، و کسب وجهه به عنوان "توافقساز" است که به گفته او میخواهد به تنشها و جنگها در جهان پایان دهد؛ ایران نیز به دنبال کاهش تحریمها و توقف درگیریهاست، بهویژه پس از تضعیف گروههای مورد حمایتش که طی یک سال گذشته ضربات سختی را متحمل شدهاند.
ادامه مطلبجلال خوشچهره در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: چنین مینماید که موضوع ایران و اعلام خط قرمز از سوی تروئیکای اروپایی به مثابه ابزاری برای مانع تراشی مقابل واشنگتن هم میتواند تفسیر شود. طرفه این که واشنگتن در گفتوگوهای خود با تهران قائل به حرکت گام به گام در حل اختلافات جاری است؛ درحالی که تروئیکای اروپایی بر "توافق بر سر همه چیز" یا "عدم توافق بر سر هیچ چیز" اصرار میکند.
ادامه مطلبکوروش احمدی می نویسد:اگر اولویت را ادامه مذاکرات و جلوگیری از توقف آن بدانیم، هر دو طرف قاعدتا باید در ارتباط با ایدههای عمان انعطاف لازم را نشان دهند. ترامپ به نحوی فزاینده در حال تمرکز بر اقتصاد و جلوگیری از افزایش قیمت نفت و داشتن دستاوردی در سیاست خارجی و... است و به این خاطر او بهجد باید دنبال احتراز از جنگ و جلوگیری از ماجراجویی اسرائیل باشد. ایران نیز باید قاعدتا لازم بداند که بر طیفی از مشکلات اقتصادی-اجتماعی، ازجمله ناترازیها و نیز شرایطی کاملا جدید در منطقه متمرکز شود؛ مشکلاتی که میتوانند در صورت ادامه تنش و تحریمها تشدید شوند. در چنین شرایطی، ممکن است مقامات ما نیز بخواهند نوعی تحلیل هزینه-فایده و تمرکز بر مشکلات واقعا موجود را در دستور کار قرار دهند. تنها در این صورت میتوان به نجات مذاکرات و یافتن راهحلی امیدوار بود.
ادامه مطلباین چارچوب بر پنج معیار کلیدی استوار است: مدت زمان توافق، محدودیتهای برنامه هستهای، نظارت و راستیآزمایی، پیامدها و ضمانتهای اجرایی، و تأثیرات منطقهای.
ادامه مطلبفاطمه خادم شیرازی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: مکانیسم ماشه همچنان یکی از بزرگترین موانع برای احیای برجام است و حل این اختلاف نیازمند سازش و توافقی خلاقانه است که بتواند نگرانیهای هر دو طرف را در نظر بگیرد. ایران بر این باور است که تا این موضوع حل نشود، نه تضمینی برای اجرای پایدار برجام وجود دارد و نه منافع اقتصادی این توافق بهصورت واقعی محقق خواهد شد. غرب نیز معتقد است که بدون مکانیسم ماشه نمیتواند اجرای تعهدات ایران را تضمین کند.
ادامه مطلبجلیل سازگارنژاد می نویسد: روش مذاکرات غیرمستقیم در دیپلماسی امروز دنیا و در عصر ارتباطات پیشرفته، کمتر قرین توفیق و فرجام مؤثر و نتیجهبخش بوده است. برای حل اختلافات بین کشورها، معمولا دو مسیر حقوقی و سیاسی مورد استفاده قرار میگیرد. در روش حقوقی، منازعات به مراجع حقوقی بینالمللی مانند دادگاه لاهه یا به شیوه حکمیت و داوری ارجاع داده میشود؛ اما در بهرهگیری از روشهای سیاسی برای حل اختلافات، معمولا از طرق مختلف مانند مذاکرات دوجانبه یا چندجانبه یا میانجیگری استفاده میشود. بدون تردید سریعترین، صریحترین و مفیدترین روش در مذاکرات دوجانبه، برگزاری نشستهای مستقیم است.
ادامه مطلبرسول محمدی گهروئی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: در این گزارش، تلاش خواهد شد تا باتکیهبر نظریه رئالیسم تدافعی (Defensive Realism) از شاخههای واقعگرایی ساختاری، به بررسی رویکرد مطلوب ایران در مذاکرات هستهای با آمریکا پرداخته شود. رئالیسم تدافعی بر این باور است که هدف اصلی دولتها در نظام بینالملل نه کسب سلطه بلکه حفظ بقا و امنیت در مواجهه با تهدیدات خارجی است. این چارچوب، امکان تحلیل واقعگرایانه از راهبرد ایران را که گاه میان «اعتمادسازی محدود» و «بازدارندگی مؤثر» در نوسان بودهاند، فراهم میآورد.
ادامه مطلب