فرزاد محمدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ایجاد یک چارچوب همکاری‌های امنیتی منطقه‌ای بر اساس عوامل همگرایی، با الگوبرداری از مدل‌های موفق، ضرورتی اجتناب‌ناپذیر برای کشورهای منطقه است. خاورمیانه به‌عنوان مهد تمدن‌ها، از پیشینه و تاریخ غنی برخوردار است، لذا یافتن عوامل همگرایی چندان دشوار نیست و تنها به بازتعریف گفتمان‌های سیاسی بر اساس این عوامل نیازمند هستیم.
ادامه مطلب
وضعیت کنونی نوار غزه به یکی از پیچیده‌ترین بحران‌های انسانی و سیاسی در خاورمیانه تبدیل شده است. محاصره تحمیلی، عملیات نظامی گسترده اسرائیل، و محدودیت‌های شدید در ارسال کمک‌های بشردوستانه، غزه را به آستانه فاجعه‌ای تمام‌عیار رسانده است و همین بحران بی سابقه انسانی سبب شده تا شاهد پوست اندازی سیاسی و دیپلماتیک در قبال مسئله قلسطین و به خصوص نوار غزه باشیم. بیانیه‌های اخیر اعضای کنگره آمریکا، کشورهای اروپایی نظیر فرانسه، انگلیس و آلمان، و همچنین فشارهای داخلی در بریتانیا برای به‌رسمیت‌شناختن کشور فلسطین، نشان‌دهنده تغییراتی در معادلات سیاسی منطقه است.
ادامه مطلب
محسن هاشمی رفسنجانی می نویسد: در بزنگاه‌های تاریخی، هر تأخیری در تصمیم‌گیری، خود یک تصمیم است و آن تصمیم به واگذاری صحنه تلقی می‌شود. امروز نظام جمهوری اسلامی ایران، در معرض یکی از پیچیده‌ترین موقعیت‌های راهبردی چهار دهه اخیر قرار دارد.
ادامه مطلب
رسول عبدالهیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: در این یادداشت ضمن تحلیل ابعاد مختلف اقدامات اسرائیل علیه مردم غزه، تلاش می شود این اقدامات از منظر حقوق بین‌الملل بررسی شود و با سیاست های رژیم نازی علیه یهودیان مورد مقایسه تطبیقی قرار گیرد.
ادامه مطلب
سعید محمدی کاوند در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: ، آینده تقابل تهران و تل‌آویو، نه تنها یک درگیری نظامی بلکه یک رقابت عمیق راهبردی است که می‌تواند بر امنیت خاورمیانه و حتی توازن ژئوپولیتیک جهانی تأثیرگذار باشد. دخالت مستقیم یا غیرمستقیم بازیگرانی مانند آمریکا، روسیه یا قدرت‌های اروپایی نیز می‌تواند ابعاد این تقابل را از سطح منطقه به بحران‌های انرژی، اقتصاد جهانی و رقابت‌های کلان بین‌المللی گسترش دهد.
ادامه مطلب
رامین فخاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: تنها مسیر ممانعت از آتش افرزوی در خاورمیانه و ممانعت از درگیر شدن ملل اسلامی خاورمیانه در ازای خریدن زمان برای ملل کمونیست و ارتودوکس چین و روسیه این مساله است که ایران از دستور کار آمریکا خارج شود.
ادامه مطلب
سید محمدمهدی سیدناصری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: مطابق اعلامیه استکهلم (۱۹۷۲)، منشور زمین و معاهده پاریس (۲۰۱۵)، دولت‌ها موظف‌اند اقدامات مؤثری برای کاهش آسیب‌های محیط زیستی و جلوگیری از تخریب‌های ناشی از درگیری‌های مسلحانه انجام دهند. استفاده از سلاح‌هایی که تأثیر بلندمدت و گسترده بر محیط زیست دارند، مصداق «جنایت علیه محیط زیست» شناخته می‌شود و به‌طور مستقیم، مصداق نقض حقوق کودک نیز تلقی می‌شود. حمله موشکی به ایران و آسیب به تأسیسات حیاتی، نقض آشکار این تعهدات بین‌المللی است و بار دیگر نشان داد که کودکان، اصلی‌ترین قربانیان خاموش جنگ و محیط زیست آلوده هستند.
ادامه مطلب
اردوان امیراصلانی می نویسد: هفت ماه پس از حمله برق‌آسای جهادی‌های گروه «هیئت تحریرالشام» که به سرنگونی رژیم بشار اسد انجامید، سوریه همچنان در خشونت و بی‌ثباتی فرو رفته و اقلیت‌های مذهبی نخستین قربانیان این وضعیت هستند.
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی می‌نویسد: اسرائیل گمان می‌کند با اثرگذاری بر طایفه‌ها و اقلیت‌های منطقه مثل دروزی‌ها و کردها می‌تواند ضمن رسیدن به آرمان‌های سرزمینی خود صاحب عمق استراتژیک نیز بشود و دایره نفوذ خود را تا مرزهای ایران و ترکیه گسترش دهد.
ادامه مطلب
علی بختیاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: در ادبیات «دیپلماسی عمومی نوین»، بازیگران دولتی و غیردولتی در چنین محیطی، برای کسب «قدرت نرم»، به جای تبلیغات یک‌سویه، به تعامل دوسویه و ایجاد اعتمادِ پایدار روی می‌آورند. در این چارچوب، دستگاه دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران با استفاده از شبکهٔ رایزنان فرهنگی، ضمن رصد به موقع روایت‌ها، تهدیدها را به‌موقع تشخیص و در راستای تولید روایت بدیل نقش مهمی ایفا کنند.
ادامه مطلب