رامین فخاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: هیچ کشوری در دنیا منافع ملی خود را نه تنها به پای ایران بلکه به پای هیچ کشور دیگر قربانی نمی کند و اساس سیاست بین الملل بر اساس ضرر و سود شکل گرفته است.
ادامه مطلب
فاطمه نکولعل آزاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: آنچه از این به بعد برای آمریکا اهمیت دارد امنیت خاورمیانه به شکل سخت آن است. بدین معنی که حتی اگر دولت های اقتدارگرا در خاورمیانه حاکم باشند و به حقوق بشر احترام نگذارند، اما به حفظ امنیت منطقه کمک کنند، برای آمریکا کافی است.
ادامه مطلب
شیما صابری در یادداشتی در معرفی کتاب «روایت گمشده» می نویسد: کتاب که مجموعه خاطرات فاروق الشرع از دو دهه و نیم فعالیت در عرصه سیاست خارجی سوریه، منطقه و جهان است در هر برگی، نکته ای را از دل تاریخ معاصر و پرتنش خاورمیانه با روایت شاهدی عینی بیان می‌کند. او به خوبی می‌داند چگونه بنویسد چرا که به اذعان خود علاقمند به مطالعه ادبیات ملت‌های مختلف جهان بوده، پس بخوبی زیرکی را با حسن نگارش در هم آمیخته است.
ادامه مطلب
بهنام وکیلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: عربستان و ایران با میانجیگری عراق سه دور مذاکره در بغداد انجام داده‌اند و انتظار می‌رود روابط دیپلماتیک خود را از سر بگیرند. امارات، مصر و اردن در مذاکرات با ایران شرکت کردند. روابط ترکیه با عربستان سعودی و ایران نیز به میزان قابل‌توجهی بهبودیافته است. روابط دیپلماتیک عربستان و سوریه در آینده نزدیک دور از ذهن نیست. شایان‌ذکر است که علت اصلی وخامت روابط بین کشورهای خاورمیانه هنوز وجود دارد و تناقضات برطرف نشده است. اما چه دلایلی شرایط فعلی را رقم می‌زد؟
ادامه مطلب
بمب گذاری های وحشتناک روزهای پایانی ماه اوت در کابل که نزدیک به ۲۰۰ کشته (از جمله ۱۲ نیروی دریایی آمریکا) برجا گذاشت، یک تهدید واقعی برای کنترل جدید طالبان بر این افغانستان قلمداد می شود. این انفجار، جدیدترین نمونه از حملات تروریستی وحشیانه دولت اسلامی استان خراسان (ISKP)، نسخه محلی داعش، بوده است. قدرت گرفتن داعش خراسان می تواند برای طالبان افغانستان هم تهدید باشد و هم فرصت.
ادامه مطلب
سید علی موسوی خلخالی در یادداشتی می نویسد: می توان گفت اگر نشست بغداد به دستاورد ملموسی نرسید، برای این دو مقام عراقی و فرانسوی که سودای حفظ کرسی در دولت هستند، نان و آب شد تا بتوانند از آن در انتخابات پیش رو نهایت استفاده را ببرند. هرچند این برگه ها ممکن است ارزش چندانی در انتخابات نداشته باشد اما می تواند صدایی در هیاهوی فضای سیاسی انتخابات دو کشور باشد.
ادامه مطلب
بررسی تغییر منافع قدرت های بزرگ در افغانستان می تواند گیج کننده باشد. آمریکا می گوید عقب نشینی امکان مواجهه قاطع با چین در آسیا را برای آن فراهم می آورد. چین به نوبه خود از خروج آشفته آمریکا برای یادآوری غیرقابل اعتماد بودن آن به متحدان آسیایی استفاده می کند و در عین حال، به دنبال برتری در منطقه است. اما اگر چین از تجربیات اخیر خود در پاکستان چیزی آموخته باشد، در افغانستان با احتیاط پیش خواهد رفت.
ادامه مطلب
در دوران حکومت طالبان از ۱۹۹۶ تا اواخر ۲۰۰۱، غیر از پاکستان تنها دو کشور عربستان سعودی و امارات متحده عربی «امارات اسلامی افغانستان» را به رسمیت شناختند. اکنون که طالبان بار دیگر تقریبا همه افغانستان را تحت کنترل خود درآورده، این سوال مطرح است که آیا دو پادشاهی قدرتمند عربی و سایر اعضای شورای همکاری خلیج فارس «طالبان نسخه ۲.۰» را به عنوان دولت قانونی افغانستان به رسمیت خواهند شناخت؟ یا در صدد برای منزوی کردن آن برخواهند آمد؟
ادامه مطلب
رضا مقاتلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: این منطقه همواره شاهد چالش ها و رویدادهای مختلفی بخصوص در دهه های اخیر در خود بوده است که در این نوشتار تلاش خواهد شد ۱۰ چالش مهم تر این منطقه در یک دهه ی پیش رو مورد اشاره قرار گیرد. لازم به اشاره می دانم که ترتیب اشاره به موضوعات نشان از برتری یک موضوع بر دیگری نخواهد بود و صرفاً با هدف بیان اصل مطلب مورد اشاره قرار گرفته است. همچنین یقیناً بیان این موضوعات همه آنچه می تواند باشد نخواهد بود و بسیاری از چالش ها در دل موضوعات مورد اشاره قرار خواهد گرفت یا آنکه کلیت خاورمیانه را بعضاً شامل نخواهد شد.
ادامه مطلب
زهرا زمردی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: دستگاه تصمیم‌گیری در قطر همواره روابط با طالبان را برای خود مزیتی نسبی فرض کرده است و اگرچه در فاصله سال‌های ۱۹۹۶-۲۰۰۱ دوحه امارت اسلامی در افغانستان را به رسمیت نشناخت اما تماس‌های رسمی و غیررسمی‌اش را با طالبان حفظ کرد.
ادامه مطلب