خاورمیانه - آرشیو

وقتی سایه اتهامات سنگینی می کند
فرار رو به جلوی مقتدی صدر

وقتی سایه اتهامات سنگینی می کند

علی موسوی خلخالی می نویسد: وی در ۵/۸/۲۰۱۳ اعلام کرد که از فرایند سیاسی کشور خود را کنار می کشد. در ۱۶/۲/۲۰۱۴ مجددا همین موضع را تکرار کرد. در ۲۳/۶/۲۰۱۸ اعلام کرد که علاوه براین که از فرایند سیاسی کنار می کشد تمامی دفاتر سیاسی خود را در استان های مختلف عراق می بندد. و اکنون نیز همین سناریو را مجددا تکرار کرده است. تمامی این تاریخ ها در بحبوحه زمانی است که یا کشور در آستانه ورود به فضای انتخاباتی است یا اتفاقی سیاسی در کشور رخ داده است. مثلا در سال ۲۰۱۸ که مقتدی صدر اعلام کرد از فرایند سیاسی کنار می کشد، چند ماه بعد از آن تظاهرات سراسری در عراق در اعتراض به فساد لجام گسیخته، بیکاری و باندبازی های سیاسی جاری در کشور آغاز شد و صدر مجددا صحنه آمد و به یکی از میدان داران اصلی تبدیل شد. 

ادامه مطلب
فرار رو به جلوی مقتدی
چرا رهبر جریان صدر انتخابات آتی عراق را تحریم کرد؟

فرار رو به جلوی مقتدی

بی شک در صورت کشیده شدن پای صدر به آتش سوزی های اخیر در بیمارستان های عراق عملا او تا مدت ها از صحنه رقابت های سیاسی این کشور کنار گذاشته خواهد شد و به تبع آن نفوذش در میان اقشار مردمی و افکار عمومی عراق به شدت کم رنگ می شود و چون ترمیم و جبران این خسران سیاسی – اجتماعی برای صدر نیاز به سال ها زمان و صرف هزینه بالایی دارد بر آن شده با اعلام انصراف از حضور در انتخابات شرایط را برای حمله و انتقاد علیه خود تعدیل بخشد تا این شرایط با کم ترین هزینه مدیریت شود. 

ادامه مطلب
احساسات ضدآمریکایی اعراب را با روسیه همسو کرد
نقش روسیه در خاورمیانه و شمال آفریقا (بخش هشتم و پایانی)

احساسات ضدآمریکایی اعراب را با روسیه همسو کرد

احساسات منفی عمومی در میان نخبگان حاکم در جهان عرب در دهه ۲۰۰۰ به ایالات متحده مشهود بود. بیشتر کشورهای عربی (و همچنین ایران و ترکیه) با جنگ آمریکا علیه عراق مخالفت بودند. بنابراین، همه با روسیه همسو شدند. گفتمان دولت بوش درباره دموکراسی و حقوق بشر، براندازی صدام حسین و ورود دموکراسی به عراق و همچنین انقلاب سرو تحت حمایت آمریکا در لبنان، ترس و نگرانی را میان خودکامه های عرب افزایش داد و کرملین توانست برای نظریه های توطئه خود درباره انقلاب های تحت رهبری آمریکا در میان رهبران عرب گوش شنوا بیابد.

ادامه مطلب
بزرگ ترین شریک روسیه در منطقه، ایران پارسی است
نقش روسیه در خاورمیانه و شمال آفریقا (بخش هفتم)

بزرگ ترین شریک روسیه در منطقه، ایران پارسی است

یکی از مهم ترین شرکای روسیه پس از اتحاد جماهیر شوروی در منطقه مِنا یک کشور عربی نیست، بلکه ایران پارسی است. ایران و روسیه تاریخی از یک قرن جنگ پشت سر دارند. ز این رو، نزدیکی مسکو و تهران در دهه ۱۹۹۰ خیلی غیرمحتمل به نظر می رسید. روسیه به عنوان قدرتی در حال افول در جست و جوی چشم اندازهای اقتصادی، به شرکای جدید تجاری علاقمند بود. از طرف دیگر، ایران کشوری ثروتمند در حال التیام از جنگ بود که جامعه بین المللی از آن اجتناب می کرد.

ادامه مطلب
رئیسی و هزارتوی دیپلماسی با عربستان
احیای برجام می تواند کمکی کند؟

رئیسی و هزارتوی دیپلماسی با عربستان

احیای احتمالی برجام می تواند روند گفت وگو بین دو کشور را تسهیل کند. چرا که ریاض خواهان آن است که ایران از باتلاق یمن خارج شود و ایالات متحده نیز اهرم چندانی در مقابل تهران ندارد. او می افزاید که اگر گفت وگوهای برجام موفقیت آمیز نباشد شرایط پیچیده تر خواهد شد و دستیابی به دستاوردی در این زمینه در میان مدت، دشوار می شود.

ادامه مطلب
مخالفت با پروژه های دموکراسی سازی آمریکا، وجه اشتراک روسیه با کشورهای عرب منطقه
نقش روسیه در خاورمیانه و شمال آفریقا (بخش ششم)

مخالفت با پروژه های دموکراسی سازی آمریکا، وجه اشتراک روسیه با کشورهای عرب منطقه

سیاست گذاری خارجی روسیه همچنان مبتنی بر آمار و واقع گرایانه است. از دیدگاه مسکو، جایگاه روسیه در جهان از دریچه یک استراتژی بزرگ در صفحه شطرنج جهانی دیده می شود؛ صفحه شطرنجی که در آن بازی و خود را از طریق تقابل با رقبا از جمله با ایالات متحده تعریف می کند. پایان جنگ سرد از دیدگاه سیاست گذاران روس یک شکست بود، اما نه آخرین شکست. روسیه احساس حقارت کرد چرا که ضعیف شده و نقش آن در جهان به یک نقش حاشیه ای تنزل کرده بود. اولین حاکمان روسیه پسا شوروی که عمدتا خارجی ها و اصلاح طلبان جوان بودند، واقعیت جدید را پذیرفتند. ولادیمیر پوتین یکی از این افراد بود. او از سال ۲۰۰۰ که رئیس جمهوری روسیه شد، آرزو داشت که این کشور را دوباره به گروه «قدرت های بزرگ» برگرداند.

ادامه مطلب
مسکو در تاریخ رفیق گرمابه و گلستان دمشق بوده است
نقش روسیه در خاورمیانه و شمال آفریقا (بخش پنجم)

مسکو در تاریخ رفیق گرمابه و گلستان دمشق بوده است

روسیه با مخالفت با جامعه جهانی درباره سوریه موضع روشنی اتخاذ کرد و به نظر می رسید آخرین راه بقای دمشق است. اسد در سال ۲۰۰۶ به مسکو بازگشت و مدودف در سال ۲۰۱۰ به عنوان رئیس جمهوری از دمشق دیدن کرد. روسیه نمی خواست سوریه را از دست بدهد.

ادامه مطلب
یاداداشتی برای صبح شام
کتاب امیر عبداللهیان در بوته نقد

یاداداشتی برای صبح شام

احسان سپه وند در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: منظر مطالعه کتاب صبح شام که خاطرات دکتر حسین امیر عبداللهیان، معاون اسبق عربی و آفریقایی وزارت امور خارجه، پیرامون بحران سوریه است نیز، خالی از لطف نیست. کتاب با مقدمه امیر عبداللهیان پیرامون روابط تهران و دمشق آغاز می شود و با پیشگفتار تدوین گر ادامه پیدا می کند. پس از این، اثر شامل دو بخش خاطرات و یادداشت هاست. 

ادامه مطلب
اختلافات عربستان و امارات و تاثیر بر هویت عربی کشورهای عرب خلیج فارس
اختلافات ریاض و ابوظبی برسر چیست؟

اختلافات عربستان و امارات و تاثیر بر هویت عربی کشورهای عرب خلیج فارس

مریم خالقی نژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: گروهی ریشه اختلافات میان دو کشور را دیرینه می دانند و آن را به قرارداد جده در خصوص مساله مرزی باز می گردانند اما اگر بخواهیم خیلی به سراغ مسائل تاریخی نرویم به مسائل چند سال اخیر باید رجوع کنیم که آشکارترین مساله ای که به آغاز اختلافات میان دو کشور منجر شده، از یمن سرچشمه گرفته و به مسائل روزهای اخیر منجر شده است و محتملا به همین موارد ختم نخواهد شد.

ادامه مطلب
رقابت پهپادی ترکیه و اسرائیل
تلاشی برای کسب برتری در منازعات جدید منطقه ای

رقابت پهپادی ترکیه و اسرائیل

سعید پیرمحمدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تعاملات تسلیحاتی اسرائیل در حیات خلوت ترکیه خشم اردوغان را برانگیخته است. با این حال، انعطاف پذیری بیشتر آنکارا در صادرات پهپادهای تهاجمی چالشی جدی برای بازار تسلیحاتی تل آویو است. هدف اصلی آنکارا، پر کردن جای اسرائیل در تجارت تسلیحات باکو است. 

ادامه مطلب