سعیدرضا طاهرخانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: یکی از بارزترین ویژگی‌های ترامپ، تمرکز شدید بر خود و جایگاه شخصی است. تحلیلگران شخصیت او را در چارچوب نظریه خودشیفتگی (Narcissistic Personality) بررسی کرده‌اند. این ویژگی باعث می‌شود او به شدت به تمجید و توجه رسانه‌ها حساس باشد و در بسیاری از سخنرانی‌ها و شبکه‌های اجتماعی، جایگاه شخصی و موفقیت‌های خود را برجسته کند.
ادامه مطلب
محسن شریف خدایی نوشت: در واپسین ساعات سفر آسیایی دونالد ترامپ، بلافاصله پس از دیدار با شی جین‌پینگ در بوسان، خبری از سوی کاخ سفید منتشر شد که فضای دیپلماتیک منطقه را دگرگون کرد: رئیس‌جمهور آمریکا اعلام کرد که دستور آغاز آزمایش‌های هسته‌ای را صادر کرده است.
ادامه مطلب
آن‌طور که توسط چندین رسانه خبری مهم گزارش شده است، ماه‌ها پس از مراسم تحلیف ترامپ در ژانویه، بحث‌های داخلی، طرفداران قدیمی تغییر رژیم – به رهبری وزیر امور خارجه مارکو روبیو – را در مقابل مقاماتی که طرفدار توافق مذاکره‌ای با کاراکاس بودند، از جمله ریچارد گرنل، فرستاده ویژه رئیس جمهوری، قرار داد. در نیمه اول سال ۲۰۲۵، مذاکره‌کنندگان دست بالا را داشتند: گرنل با مادورو ملاقات کرد و توافق‌هایی را برای باز کردن بخش‌های گسترده نفت و معدن ونزوئلا به روی شرکت‌های آمریکایی در ازای اصلاحات اقتصادی و آزادی زندانیان سیاسی منعقد کرد. اما تا اواسط ژوئیه، روبیو با تغییر چارچوب، ابتکار عمل را پس گرفت.
ادامه مطلب
سید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: آمریکای ترامپ، ناراضی از موقعیت جهانی آمریکاست و می‌خواهد هژمونی جهانی را برقرار کند، اما این تجدیدنظرطلبی با همه آسیب‌ها و تخریب‌ها به هژمونی جهانی آمریکا منجر نخواهد شد.
ادامه مطلب
مرتضی بنانژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: تحول سیاست‌های تجاری آمریکا از دهه ۲۰۱۰ تاکنون، از جمله در دو دولت متوالی بایدن و ترامپ دوم، نشان می‌دهد که «لیبرالیسم اقتصادی» دیگر نه دکترین، بلکه ابزاری در خدمت راهبرد قدرت ملی است.
ادامه مطلب
سید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: در حدود نه ماهی که از ریاست‌جمهوری ترامپ در دور دوم می‌گذرد، او، به معنای واقعی کلمه، سیاست در آمریکا را فردی و شخصی کرده است. اغراق نیست اگر گفته شود که هیچ‌گاه در تاریخ معاصر آمریکا، بدین حد، تجمیع قدرت در فرد رئیس‌جمهور صورت نگرفته است.
ادامه مطلب
سیروس حاجی زاده در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: برخلاف دوره‌های پیشین که سیاست خارجی آمریکا حول محور برنامه‌ریزی بلندمدت، تحلیل‌های جامع امنیتی و دیپلماسی ساختاریافته می‌چرخید، این دوره بیشتر متکی بر واکنش‌های آنی، تصمیم‌گیری‌های سریع و اولویت‌های شخصی رئیس‌جمهوری است که اغلب فاقد هماهنگی با بدنه کارشناسی و نهادهای رسمی سیاست خارجی است. این رویکرد باعث شده که سیاست آمریکا در غرب آسیا به جای دنبال کردن اهداف کلان و پایدار، بیشتر بر حسب شرایط و موقعیت‌های گذرا شکل گیرد و انسجام و ثبات همیشگی را از دست بدهد.
ادامه مطلب
درحالی‌که اقتصاد بولیوی با کمبود سوخت، تورم ۴۰ساله و سقوط صادرات گاز دست‌به‌گریبان است، رأی‌دهندگان این‌بار پس از ۲۰ سال به سلطه چپ‌ها پایان دادند و مسیر تازه‌ای را برگزیدند. رودریگو پاز با کسب ۵۴.۵ درصد آرا در برابر ۴۵.۵ درصد رقیب محافظه‌کارش، خورخه «توتو» کیروگا، پیروز شد.
ادامه مطلب
محمدعلی مهتدی در یادداشتی می‌نویسد: کمیته جایزه نوبل، آب پاکی روی دست های ترامپ ریخت و خانم ماریا کورینا ماچادو، رهبراپوزیسیون ونزوئلا را نامزد دریافت جایزه صلح نوبل کرد. آیا ترامپ همچنان مرد به اصطلاح صلح خواهد ماند؟ یا عصبانیت و جنون بر وی چیره خواهد شد و میز صلح را به هم خواهد ریخت؟
ادامه مطلب
مقامات دولت دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا، گفتند که این خط اعتباری غیرمعمول – و حتی تصمیم غیرمعمول‌تر برای استفاده از ذخایر ارزی ایالات متحده برای خرید پزوی آرژانتین در هفته گذشته – به‌دنبال حمایت از ارز آسیب‌دیده سومین اقتصاد بزرگ آمریکای جنوبی است. با این حال، این نگرانی وجود دارد که آرژانتین مسیر مشخصی برای بازپرداخت بدهی خود به ایالات متحده و صندوق بین‌المللی پول ندارد که از قبل بیش از حد در معرض خطر قرار گرفته است.
ادامه مطلب