دیوانگی و افراط‌گرایی طوفانی بایدن را در بیست دقیقه ابتدای کار او دیدیم. او با اولین امضاء ترمز اقتصاد آمریکا را کشید و هزاران شغل را نابود و هزاران خانواده را فقیر کرد و با گشودن راه مهاجران به آمریکا خدمت بزرگی به رقیبان ما نظیر چین و اروپا کرد. جنون صدور فرمان اجرایی بایدن در یک روز به رقم هفده فرمان رسید که در تاریخ بی‌سابقه است.
ادامه مطلب
از ده نماینده جمهوری خواهی که رفتار ترامپ در ۶ ژانویه ۲۰۲۲ را محکوم کردند، هشت نفر یا کناره گیری کرده اند یا توسط رای دهندگان کنار گذاشته شدند، در عین حال نامزدهای این حزب افرادی هستند، که از ادعاهای خطرناک ترامپ مربوط به دزدیدن آرا در سال ۲۰۲۰ حمایت کرده اند. در سیستمی که یک نامزد می تواند با کسب ۳۰ درصد آرا سایر رقیبان را در انتخابات اولیه حذف کند، نظرسنجی میان جمهوری خواهان نشان می دهد که رای ۵۰ درصد آنها ترامپ است.
ادامه مطلب
استفان والت و دانی رودریک در یادداشت مشترکی می نویسند: با توجه به وضعیت کنونی روابط، آمریکا و ایران به اقدام مستقل برای حفاظت از منافعشان ادامه می دهند. با این حال دلایلی برای این باور وجود دارد که هر دو طرف این اصل را درک می کنند که اقدامات یکجانبه باید سنجیده و نسبی باشند. برای مثال، زمانی که آمریکا در سال ۲۰۱۸ از توافق خارج شد، ایران واکنش فوری نشان نداد و برنامه هسته ای اش را بطور کامل از سر نگرفت بلکه تا ماه ها پس از آن به توافق اولیه پایبند ماند با این امید که آمریکا در تصمیم خود تجدیدنظر کند یا دیگر امضاکنندگان برجام، به شروط آن عمل کنند. هنگامی که این اتفاق رخ نداد، ایران به روشی جبرانی که به روشنی هم برگشت پذیر بود، از توافق فاصله گرفت و علامت داد که خواهان بازگشت به پایبندی کامل است اگر آمریکا چنین کند. واکنش ایران به کارزار "فشار حداکثری" ترامپ هم سنجیده بود. برای مثال، ترور قاسم سلیمانی، ژنرال عالی رتبه ایران توسط آمریکا، موجب نشد که ایران دست به تشدید بزند بلکه برعکس پاسخش به حملات غیرمرگبار موشکی به پایگاه های آمریکایی در عراق محدود ماند... به رغم خصومت شدید، تا به اینجا هر دو طرف، ریسک های تشدید و نیاز به سنجش دقیق اقدامات مستقل شان را درک کرده اند.
ادامه مطلب
معماری اعتماد صفر اغلب جایگزینی برای امنیت سایبری قدیمی مبتنی بر محیط، شناخته می شود. برای دهه‌ها، تلاش‌های امنیت سایبری سازمانی پیرامون مفهوم "اعتماد ضمنی" می‌چرخید. در این مدل، شبکه‌ها و سامانه‌ها برای دفاع در برابر نفوذ در یک محیط شبکه ای کاملاً تعریف شده طراحی شدند. این محیط را می توان به مانند یک قلعه قرون وسطایی تصور کرد.
ادامه مطلب
ریچارد هاس می نویسد: آنچه روشن است اینکه رهبران چین، ظاهرا این تصور را دارند که پکن برای رفتار تهاجمی اش، هزینه چندانی پرداخت نخواهد کرد چرا که دیگران وابستگی زیادی به صادرات چین و دسترسی به بازارهای این کشور دارند. با این حال، به نظر نمی رسد که بروز یک منازعه میان واشنگتن و پکن، یک احتمال دور باشد. با نزدیک شدن مسکو و پکن، اکنون برخلاف چهل یا پنجاه سال پیش، این آمریکاست که خود را مرد سالخورده این دیپلماسی سه ضلعی می بیند.
ادامه مطلب
ناصرقلی سارلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: گوستابو پترو که روزگاری چریکی شورشی به شمار می‌رفت و برای همین، به زندان نیز افتاده بود، از دهه ۹۰ میلادی وارد مبارزات سیاسی شد. ابتدا به‌همراه گروهی از رفیقان پیشین وارد مجلس نمایندگان شد و بعد از آن به سنا راه یافت. سپس در سال ۲۰۱۰ وارد کارزار انتخابات ریاست‌جمهوری شد اما ناکام ماند. بعد از آن، در انتخابات محلّی به‌عنوان شهردار بوگوتا، پایتخت کلمبیا انتخاب شد و دو دوره در این مقام بود. در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۱۸ در دور دوم درمقابل ایوان دوکه متحمل شکست سنگینی شد و بالاخره در دور دوم انتخابات ۲۰۲۲ با تفاضل اندکی توانست نخستین رئیس‌جمهور چپ‌گرای کلمبیا شود. این سابقه نشان می‌دهد کلمبیایی‌ها به‌تدریج و با احتیاط فراوان به گوستابو پترو اعتماد کرده‌اند.
ادامه مطلب
رضا مرادی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: دو دهه پس از یازدهم سپتامبر پروژه های ایالات متحده برای تحقق فرایند دولت – ملت سازی در منطقه با وجود هزینه های گسترده اقتصادی و نظامی به شکست منتهی شده است. خاورمیانه امروز در وضعیت امنیتی شکننده تری نسبت به دو دهه قبل قرار دارد که دولت های شکست خورده را می توان ویژگی بارز آن نامید.
ادامه مطلب
گذر زمان نشان خواهد داد که آیا ایران و ونزوئلا می توانند به جای تنش زدایی و نزدیکی به امریکا، روی چین و روسیه و حمایت قوی تر نظامی، دیپلماتیک و اقتصادی آنها حساب کنند یا خیر.
ادامه مطلب
اکنون چشم انداز یک آینده بی زمان بی پایان، جای خود را به نگره های بدون آینده داده اند. ایدئولوژی به گسلی در ژئوپولیتیک تبدیل شده، جهانی شدگیِ بازار در حال تکه تکه شدن است و ستیز قدرت های بزرگ، هرچه بیشتر محتمل می شود. اما تهدیدها برای آینده بشریت، از این هم بزرگترند و امکان نابودی گونه بشری را در خود دارند.
ادامه مطلب
وحید کریمی در یادداشتی می نویسد: در سال ۲۰۲۴ میلادی قراردادی تحت عنوان "مک موهان"* باید برای تمدید ده ساله، بین دو کشور انگلیس و امریکا امضا شود. این توافق از بعد از جنگ جهانی دوم، هر ده سال امضا شده و هر بار هم دولت انگلیس با ترفند و زیرکی، علی رغم مخالفت کنگره موفق به امضای آن شده است. طبق توافق، نظامیان انگلیس به سلاح های اتمی امریکا و منابع اطلاعاتی امریکا دسترسی خواهند داشت. همین امر باعث نفوذ بسیار زیاد انگلیس در تعیین راهبرد سیاست خارجی امریکا خواهد شد. دو سال تا سال ۲۰۲۴ فرصت است تا جامعه جهانی به خصوص کشورهایی که از اقدام مشترک آنگلوساکسون یعنی انگلیس و امریکا ضربه خورده اند، با آگاه‌سازی اذهان عمومی و دیپلماسی و لابی در کنگره و مجلس انگلیس، از امضای توافق مک موهان در سال ۲۰۲۴ جلوگیری به عمل آورند.
ادامه مطلب