فاطمه سیاحی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در صورت وقوع جنگ در این زمان، کمکی از جانب دولتِ درگیر در انتخاباتِ ترامپ، دریافت نخواهد کرد. پس براساس محاسبهٔ هزینه فایده هم که باشد، ترک تخاصم با ایران اکنون بهترین راه ممکن است.
ادامه مطلب
فریدون مجلسی در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی بر این نکته تاکید دارد: مهمترین پارامتر در افزایش تعداد کشورهای حاضر در ائتلاف نظامی در تنگه هرمز به رفتارهای تهران در منطقه باز می گردد. چون به هر میزان که واکنش های ما در برابر برخی تحرکات، به خصوص در منطقه تنگه هرمز و خلیج فارس نوعی از اقدامات رادیکال را شامل شود، به تبع حساسیت های این دست اقدامات، ایالات متحده آمریکا و برخی کشورهای دیگر مانند انگلستان به راحتی با جریان سازی رسانه ای و دامن زدن به موج ایران‌هراسی می توانند در افزایش تعداد کشورهای حاضر در این ائتلاف نظامی موفق باشند.
ادامه مطلب
محمد سریع القلم در یادداشتی به سی دلیل عدم موفقیت کشور در دیپلماسی به صورت فهرست وار اشاره کرده است.
ادامه مطلب
تنزل دیپلماسی در دولت ترامپ در سطوح مختلفی صورت گرفته که از نمونه آنها می توان به جاهای خالی در وزارت امور خارجه اشاره کرد که با یک رکورد جدید در نامزدی افراد فاقد صلاحیت برای سمت های مهم در سفارتخانه ها همراه بوده اند. البته ناتوانی در انعقاد توافقنامه هایی که دولت های قبلی با دقت زیاد بر سر آنها مذاکره کرده بودند نیز یکی دیگر از نقاط ضعف دولت کنونی ایالات متحده است.
ادامه مطلب
سیزدهمین دور نشست کشورهای ضامن آتش‌بس در سوریه موسوم روند آستانه در پایتخت قزاقستان برگزار شد. سوالات مهمی در خصوص این ابتکار منطقه ای وجود دارد. زمینه های ایجاد این روند چه بود؟ دولت های ضامن این روند (ایران، روسیه، ترکیه) چه اهدافی را دنبال می کنند؟ اختلافات و اشتراکات آنها چیست؟ دولت های خارج این روند مانند امریکا و دولت های عربی و رژیم صهیونیستی چه نقشی در بحران سوریه دارند؟ روند آستانه چه محدودیت ها و چالش هایی برای حل بحران سوریه دارد؟ در نوشتار حاضر که ترجمه ای از گزارش «روند آستانه؛ دولت های ضامن روند و مسیرهای حل بحران سوریه» به قلم علی حسین باکیر است و توسط مرکز الجزیره للدراسات منتشر شده به این سوالات پرداخته شده است. واضح است که گرایش های قطری –اخوانی نویسنده در نوشته متبلور شده است با این حال داده های قابل توجه و تحلیلی از موضوع ارائه می کند.
ادامه مطلب
قاسم محب علی در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی تصریح کرد: ریاض و ابوظبی هم سعی دارند که با ایجاد ارتباط با تهران و همزمان با آن با ایالات متحده آمریکا، در یک موازنه قوا منافع خود را بیشتر و بهتر پی بگیرند. چون به هرحال جمهوری اسلامی ایران یکی از قدرت های بلامنازع در منطقه غرب آسیا و خاورمیانه است و بدون تعامل با ایران نمی توان در این منطقه برنامه ها و منافع خود را پیش برد. از آن سو مسئله حضور آمریکا برای عربستان سعودی و امارات متحده عربی هم بسیار مهم است. لذا اکنون ریاض و ابوظبی به دنبال یک موازنه قوا هستند.
ادامه مطلب
جمعی از خبرنگاران و فعالان حوزه دیپلماسی و سیاست خارجی با نگارش بیانیه ای خطاب به وزیر امور خارجه ایران ضمن محکوم کردن تحریم محمد جواد ظریف توسط آمریکا درخواست وزیر خارجه آمریکا برای مصاحبه با خبرنگاران ایرانی را فریبکاری توصیف کردند.
ادامه مطلب
صلاح الدین خدیو در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: از آخرین مداخله مستقل اروپا در خاورمیانه ـ تهاجم مشترک فرانسه و انگلیس به مصر بر سر مالکیت آبراهه سوئز ـ بیش از شش دهه می گذرد که با سرزنش آمریکا و اخطار شوروی سابق به یک ناکامی بزرگ تبدیل و ناقوس مرگ نقش خاورمیانه ای اروپا را به صدا در آورد. اکنون هم نه می توان از اروپا انتظار نجات برجام را داشت و نه تامین آبراهه های بین المللی بدون حمایت آمریکا را.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: نگرانی از ماهیت معامله‌گرانه ترامپ؛ هزینه سنگین خطرپذیری در همراهی با سیاست‌های ماجراجویانه واشنگتن؛ درک عمومی مردم خاورمیانه از جنس روابط واشنگتن با دولت‌های عرب جنوب‌خلیج‌فارس که معطوف به مراقبت از آنان در مسند قدرت است؛ همراه نبودن جامعه بین‌المللی و به‌ویژه قدرت‌های اروپایی با سیاست‌های منطقه‌ای واشنگتن و سرانجام مقاومت تهران، توان دولت ترامپ را به میزانی که سیاست فشار حداکثری در پی فرسوده سازی تهران است، دچار فرسایش کرده است.
ادامه مطلب
بحران در آب های خلیج فارس موج هایی را در سراسر قاره اروپا ایجاد کرده است. رویکرد دولت آمریکا به این تحولات، افزایش حضور نظامی و تحمیل کمپین «اعمال فشار حداکثری» بوده است؛ اما در اروپا، بین حمایت از یک رویکرد نظامی یا رویکردی دیپلماتیک اختلاف نظر وجود دارد...
ادامه مطلب