محمدمهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: در نهایت باید گفت مرور تاریخ نشان می دهد، کشورهایی در نظام بین‌الملل قابلیت بازیگری فعال و نقش آفرینی مؤثر دارند، که در عرصه داخلی به تقویت فاکتورهای قدرت (اقتصادی، نظامی، اجتماعی، فرهنگی، رسانه ای) خود پرداخته باشند و در عرصه بین المللی نیز سیاستها و منافع خود را از طریق ائتلاف سازی و همکاری و مشارکت با کشورهای همسو پیش می برند.
ادامه مطلب
با وجود اینکه دولت جدید سوریه تمام معیارهای لغو قانون قیصر را برآورده کرده، این قانون همچنان در دستور کار است. نکته مورد اختلاف برای اعضای کنگره، به وضوح سابقه شراع در کنار قتل‌عام علویان، خشونت علیه دروزی‌ها و عدم تمایل کردها برای ادغام در نظم جدید است.
ادامه مطلب
شهاب دلیلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: انتخابات پیش‌رو در عراق تحت تأثیر تحولات داخلی و منطقه‌ای قرار دارد. در دولت سودانی عراق به ثبات نسبی سیاسی، اقتصادی و اجتماعی رسیده و توانسته است در مسیر رشد گام بردارد. اما همچنان میراث‌دار شکاف‌های عمیق سیاسی موجود، مطالبات نسل جوان ناامید، بی‌ثباتی منطقه پیرامونی و تهدیدات تغییرات اقلیمی است.
ادامه مطلب
فاطمه خادم شیرازی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: انتخابات ۲۰ آبان آزمون ظرفیت‌های نهادی عراق است. آیا کمیسیون انتخابات می‌تواند اعتماد عمومی را با شفافیت بالا ببرد؟ آیا دادگاه فدرال بی‌طرفی خود را حفظ می‌کند؟ و آیا قدرت‌های خارجی مداخله خود را به اعلام مواضع محدود می‌سازند یا در طراحی نتایج دخالت می‌کنند؟
ادامه مطلب
سیروس حاجی‌زاده در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: نباید فراموش کنیم که مرکز و بخش عمده کشورهای غرب آسیا، علاوه بر ایران به عنوان هژمون منطقه، ترکیه و اسرائیل، کشورهای عربی هستند. این بدان معناست که کشورهای تأثیرگذار عربی باید در این زمینه مسئولیت ویژه‌ای داشته باشند و ابتکار عمل را در ارائه ایده‌هایی در مورد امنیت منطقه‌ای به دست بگیرند و این امر را به آمریکا یا سایر کشورهای منطقه واگذار نکنند.
ادامه مطلب
نیوشا مرادی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: در شروع قرن دوم جمهوری، ترکیه در نقطه‌ی عطفی تاریخی ایستاده است. در یک سو، میراث آتاتورک قرار دارد که بر پایه‌ی سکولاریسم و حاکمیت ملی استوار است؛ در سوی دیگر، مدلی اقتدارگرا و نئوعثمانی قرار گرفته که بر قدرت شخصی، مذهب و ملی‌گرایی دینی تکیه دارد.
ادامه مطلب
هشت جناح و چند گروه مسلح فلسطینی، از فتح تا حماس، پشت درهای بسته در قاهره برای تدوین سازوکار «اداره موقت غزه» مذاکره می‌کنند؛ تلاشی که اگر به جمع‌بندی برسد، با وجود وعده اسرائیل برای حذف نفوذ سیاسی حماس، می‌تواند بزرگ‌ترین جابه‌جایی قدرت در سیاست فلسطین پس از جنگ باشد.
ادامه مطلب
برخی ناظران فرض می‌کنند که جنگ جدید لبنان قریب‌الوقوع است. استدلال آنها چیزی شبیه به این است: جنگ غزه پایان یافته، در حالی که در لبنان، حزب‌الله از خلع سلاح مطابق با توافق آتش‌بس به اصطلاح منعقد شده با اسرائیل در نوامبر گذشته خودداری کرده است. بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، به دنبال جنگ‌های جدید است، بنابراین بهانه‌ای عالی برای تشدید تنش در لبنان دارد، حتی اگر فقط برای به تأخیر انداختن حسابرسی داخلی در مورد اشتباهات دولتش در آستانه حمله حماس در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ باشد. چنین منطقی معتبر به نظر می‌رسد و به همین دلیل است که تعداد فزاینده‌ای از تحلیلگران نمی‌پرسند که آیا جنگ جدید لبنان در راه است، بلکه می‌پرسند چه زمانی. با این حال، آیا این نتیجه‌گیری لزوماً درست است؟
ادامه مطلب
محمد محمودی کیا در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: تفاوت ملت ایران با دیگر ملت‌ها در مواجهه با آمریکا در این است که ملت ایران نسبت به ادغام در نظم آمریکایی مقاومت کرده و از آرمان خود عقب ننشسته است.
ادامه مطلب
محمد مونسان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: همه ایران و همه دنیا شاهد بودند که نتیجه ۲۰ سال «صداقت و شفاف سازی و رفع نگرانی» ایران در موضوع هسته‌ای نتیجه‌ای جز حملات نظامی شدید به همه مراکز هسته‌ای ایران در پی نداشت.
ادامه مطلب