انتخاب سردبیر - آرشیو

۱۰ چالش خاورمیانه در یک دهه آتی
از موضوع آب تا تهدید افراط گرایی

۱۰ چالش خاورمیانه در یک دهه آتی

رضا مقاتلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: این منطقه همواره شاهد چالش ها و رویدادهای مختلفی بخصوص در دهه های اخیر در خود بوده است که در این نوشتار تلاش خواهد شد ۱۰ چالش مهم تر این منطقه در یک دهه ی پیش رو مورد اشاره قرار گیرد. لازم به اشاره می دانم که ترتیب اشاره به موضوعات نشان از برتری یک موضوع بر دیگری نخواهد بود و صرفاً با هدف بیان اصل مطلب مورد اشاره قرار گرفته است. همچنین یقیناً بیان این موضوعات همه آنچه می تواند باشد نخواهد بود و بسیاری از چالش ها در دل موضوعات مورد اشاره قرار خواهد گرفت یا آنکه کلیت خاورمیانه را بعضاً شامل نخواهد شد.

ادامه مطلب
سلطه طالب و بازگشت به عصر پیشا وستفالی
بازگشت به نقطه صفر

سلطه طالب و بازگشت به عصر پیشا وستفالی

هوشنگ امیرکریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: سلطه یک فرقه ایدئولوژیک خشن صرفا ً با تکیه بر زور و قدرت اسلحه بر سرزمین و مردم افغانستان، به یکباره تمامی اصول، باورها و انگاره های مربوط به رابطه متعامل دولت – ملت، قرارداد اجتماعی، حکومت مبتنی بر رضایت، حق تعیین سرنوشت و ارزش های اجتماعی حول محور انسان را بر باد داد. سلطه مجدد طالبان بر افغانستان با همان شاخصه ها، معرفه ها و مؤلفه هائی که این گروه در دوران زمامداری قبلی به نمایش گذاشت، مؤید این نکته اساسی و کلیدی است که در عصر پست مدرنیسم می توان بدون ابزار مدرنیسم و اندیشه مدرنیته به قدرت و حکومت رسید و بدون بهره گیری از تجلیات، نمادها و نمودهای مدرنیسم و بدون نیاز به روح مدرنیته، به حکمرانی پرداخت.

ادامه مطلب
بحران افغانستان و احیای نقش میانجی گری قطر در منطقه
جایی برای عرض اندام دوحه

بحران افغانستان و احیای نقش میانجی گری قطر در منطقه

زهرا زمردی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: دستگاه تصمیم‌گیری در قطر همواره روابط با طالبان را برای خود مزیتی نسبی فرض کرده است و اگرچه در فاصله سال‌های ۱۹۹۶-۲۰۰۱ دوحه امارت اسلامی در افغانستان را به رسمیت نشناخت اما تماس‌های رسمی و غیررسمی‌اش را با طالبان حفظ کرد.

ادامه مطلب
ایران، طالبان و افراط گرایی که غالب می شود
پیگیری راهکار فراگیر دیپلماتیک، تنها راه مدیریت تحولات منفی افغانستان

ایران، طالبان و افراط گرایی که غالب می شود

حشمت الله فلاحت پیشه در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی اذعان داشت که برقراری روابط و همکاری با طالبان توسط دولت رئیسی و وزارت امور خارجه اش تحت لوای نمایندگی «میدان» یا هر توجیه دیگری هیچ وضعیت با ثبات و مستقری در حوزه سیاست خارجی میان ایران و افغانستان ایجاد نمی کند. این مهم محدود به دولت رئیسی و وزارت خارجه امیرعبداللهیان نیست. هیچ دولتی در کشور و اساسا نظام جمهوری اسلامی نمی تواند و نباید کشور ۸۵ میلیونی چون ایران را در حوزه سیاست خارجی به واسطه همکاری با طالبان به یک وضعیت بی ثبات و ناامن بکشاند.

ادامه مطلب
امیرعبداللیهان با انبوهی از پرونده های پیچیده روی میز
از تحولات مختلف افغانستان و لبنان گرفته تا پرونده هسته ای

امیرعبداللیهان با انبوهی از پرونده های پیچیده روی میز

علی موسوی خلخالی می نویسد: امیرعبداللهیان این ویژگی را دارد که مورد تایید جریانی است که همواره منتقد دولت قبل و وزیر امور خارجه پیشین بوده است. همچنین تا کنون هماهنگ با نهادی بوده که از آن به "میدان" تعبیر شده است. این دو می تواند برگه برنده های مهمی برای امیرعبداللهیان باشد تا با قدرت پرونده های دیپلماسی کشور را پیش ببرد و آنها را به نتیجه برساند و حتی دستاوردهای تازه ای خلق کند. به شرطی که شرایط سخت کشور را درک کند، شرایط دشوار بین المللی را که هر روز شاهد تحول تازه ای است به خوبی دریابد و از کوچکترین فرصت ها نهایت استفاده را ببرد.

ادامه مطلب
افغانستان؛ نمادآشوب در نظم جهانی
پاسخی به استفان والت

افغانستان؛ نمادآشوب در نظم جهانی

سید قاسم ذاکری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: هر چند قصد مجادله کلامی با این نظریه پرداز برجسته روابط بین الملل نداریم ولی طبیعتا اگر قرار بود متحدین آمریکا در غرب آسیا فاسد، ناکارآمد و غیر مردمی نباشند آنگاه شرط اصلی اش این بود که دیگر وابسته به آمریکا نباشند چنانکه مرکز ثقل فشارهای جهانی آمریکا متوجه حکومتها و کشورهائی است که راه استقلال از آمریکا و دیگر قدرتهای جهانی را انتخاب کرده اند؛ با اینحال جناب استفان والت در پایان مقاله اش بصورت ناخودآگاه به تازه ترین تغییر کلیدی در نظام بین الملل اشاره کرده و اینکه زین پس زیاد روی کمک و همکاری آمریکا حساب نکنید بلکه بر عکس این آمریکا است که برای رویاروئی با قدرتهای نوظهور جهانی همچنین دیگر چالشهای بین المللی به کمک و مساعدت دیگران نیازمند است! 

ادامه مطلب
چرا هنوز تکلیفمان با طالبان روشن نیست؟
منافع ملی، تعیین کننده روابط ایران با کشورها

چرا هنوز تکلیفمان با طالبان روشن نیست؟

جلال میرزایی در گفت و گویی با دیپلماسی ایرانی تصریح کرد که به هر دلیلی فعلا جامعه و مردم افغانستان در برابر قدرت طالبان تمکین کرده اند، ‏حتی بسیاری از شخصیت ها، احزاب، جریان ها و تشکل های سیاسی افغانستان هم تعامل با طالبان را برگزیده اند. بنابراین مماشات، سکوت و به نوعی انفعال در برابر طالبان تا زمان تعیین تکلیف خود افغان ها با طالبان، روشن شدن سمت و سو و آینده مناسبات سیاسی دولت و حاکمیت افغانستان و نهایتا عبور از دوران گذار در این کشور یک مشی دیپلماتیک کاملا هوشمندانه و منطبق با واقعیت گرایی در سیاست خارجی است که رهبر انقلاب به درستی آن را درک کرده‌ و پیش برده اند. 

ادامه مطلب
اقلیم پاسخگوی فعالیت گروه های ضدایرانی باشد
حق ایران در برخورد با تروریست‌ها

اقلیم پاسخگوی فعالیت گروه های ضدایرانی باشد

سفیر پیشین ایران در نروژ گفت: ایران این حق  را دارد که در صورت عدم کنترل گروه های تروریستی توسط اقلیم کردستان، خود راسا وارد عمل شود و برخورد مناسب را در مقابل آنها انجام دهد.

ادامه مطلب
یادداشتی برای رئیس سازمان انرژی اتمی ایران در دولت سیزدهم
پیشنهادهایی چند که می توان ارائه داد

یادداشتی برای رئیس سازمان انرژی اتمی ایران در دولت سیزدهم

رضا عراقی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در ماده یک قانون سازمان انرژی اتمی ایران – مصوب تیرماه ۱۳۵۳ – دلیل اصلی تأسیس سازمان "برای استفاده از اشعه و انرژی اتمی در صنایع، کشاورزی و خدمات و ایجاد نیروگاه های اتمی و کارخانه‌های شیرین کردن آب شور، تولید مواد اولیه مورد نیاز صنایع اتمی، ایجاد زیربنای علمی و فنی لازم برای اجرای طرح‌های مزبور همچنین برقراری هم‌آهنگی و نظارت بر کلیه امور مربوط به انرژی اتمی در کشور" بیان شده است.

ادامه مطلب
ایران، افغانستان و حقوق بین الملل بشردوستانه
به مناسبت یکصدمین سالگرد امضای پیمان دوستی

ایران، افغانستان و حقوق بین الملل بشردوستانه

دکتر پوریا عسکری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: گفتگو در باب چیستی و چرایی و نحوه اجرای مقررات حقوق بین الملل بشردوستانه، دستمایه سفرهای چندین باره ام به افغانستان و نشست هایی با استادان و دانشجویان دانشگاه های مختلف این کشور به ویژه در ولایت هرات بود. من از تئوری و قاعده و قانون می گفتم و آنها از تجربه زیسته ای به غایت تلخ؛ از رنجی که بر این مردم در طول سالها رفته و از جان های شیرینی که بی هیچ عذر موجهی از کف داده اند؛ از عدم رعایت قانون و اخلاق توسط نیروهای گروه های مسلح سازمان یافته و نیز قوای دولتی دول دوست غربی که برای نجات آمده بودند؛ از مصیبت، از درد، از غم، و ... . من از الزامات حقوقی می گفتم و آنها از الزامات جنگی؛ من از ضمانت اجراها می گفتم و آنان از بی کیفرمانی جنایتکاران؛ من از بایدها و آنها از شایدها. 

ادامه مطلب