ایران در وضعیت دشواری قرار دارد و مجبور است روابط خود را با دو بازیگر اصلی در منطقه که به شدت درگیر مناقشات ناگورنو-قره باغ هستند، یعنی روسیه و ترکیه، متعادل سازد.
ادامه مطلب
اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: یکی از مؤلفه‌های اصلی تنش‌آفرینی و تقویت منازعات و تنش‌ها در این منطقه را می‌توان دولت ترکیه به ریاست رجب طیب اردوغان دانست که نقش یک بمبگذار انتحاری در روابط بین‌الملل آسیای جنوب غربی را دارد.
ادامه مطلب
محمد حسین نامدار در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: جمهوری آذربایجان با رژیم اشغالگری چون اسرائیل که بیش از هزار کیلومتر با آن فاصله دارد، روابط استراتژیک برقرار می کند، ولی به طور غیر منطقی معترض به روابط عادی و طبیعی ایران با ارمنستان یکی از همسایگان خود است.
ادامه مطلب
موحد زاهدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه سرانجام پس از گذشت چندین روز از جنگ قره باغ در مورد آن موضع خود را این گونه اعلام کرد که اگر جنگ به خاک ارمنستان کشیده شود روسیه (بنا بر پیمان‌های موجود) دخالت خواهد کرد. این موضع هر چند کوتاه به همراه سکوت نسبتا طولانی در قبال جنگ جاری حاوی نکات مهمی است.
ادامه مطلب
وازگن پتروسیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در واقع، ترکیه با گشودن یک جبهه جدید در قفقاز، در تلاش است تا نیروهای خود را در سوریه و لیبی دوباره مستقر کند.
ادامه مطلب
محمدحسین نامدار در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: طبق اظهار مقامات وقت نظامی کشورمان، علاوه بر ارائه مشاوره نظامی به سران باکو و آموزش نظامی نیروهای آذربایجانی، از ایران نیروهایی هم برای جلوگیری از پیشروی بیشتر متجاوزین ارمنی به مناطق جنگی اعزام شدند. بنا بر اظهارات محسن رضایی، فرمانده وقت سپاه پاسداران، تعدادی از نیروهای ایرانی در صحنه جنگ شهید شد و جنازه برخی از آنها در خاک جمهوری آذربایجان دفن شدند. علاوه بر اینها، ایران پذیرای ۷۰ هزار آواره جنگی از آذربایجان در خاک خود بود و برای سال های سال کمک های انساندوستانه خود را به آوارگان جنگی مستقر در خاک جمهوری آذربایجان اعطا می کرد. آنقدر احساس نزدیکی با مردم جمهوری آذربایجان وجود داشت که در سال ۱۹۹۳ هاشمی رفسنجانی هواپیمای ریاست جمهوری را به نخجوان فرستاد تا حیدر علیف، رئیس مجلس عالی نخجوان را برای برعهده گیری پست ریاست جمهوری آذربایجان، به باکو منتقل کند. در مقابل تمامی این کمک ها، نمک نشناسی های فراوانی مشاهده شد.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: بسیاری از ناظران از همان ابتدا براین باور بودند که نمی‌توان به راحتی برای جنگ قره‌باغ برنده و بازنده پیش‌بینی کرد. دلیل آن یکی مربوط به انگیزه‌های هریک از طرف‌ها و دیگری توان نظامی ـ اقتصادی آنها در تحمل جنگ بلند مدت است. علاوه براین، فشردگی موقعیت جغرافیای منطقه درگیری، تاب تحمل جنگ بلندمدت را از دو طرف خواهد گرفت. نتیجه اینکه هنوز هیچ‌یک از طرف‌ها آنقدر قوی نیست که دیگری را به تسلیم وادار کند.
ادامه مطلب
حامد مرزجی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ارمنستان به عنوان عضو سازمان هم پیمان جمعی (به مثابه یک پیمان نظامی) متحد دفاعی نزدیک روسیه بشمار می رود و بعضا قاطعیت و جاه طلبی های چند ساله اخیر در برابر آذربایجان به پشتوانه روسیه صورت می گرفت و به واسطه همین اتحاد بود که همواره در مقایسه با کشورهای آذربایجان و گرجستان روابط محتاط تری هم با کشورهای اروپایی و غربی از جمله در پیمان هم پیمان شرقی داشت. در این قضیه، به نظر می رسد، روسیه چندان مخالفتی ندارد که بر ارمنستان فشار وارد شود تا اولا موقعیت این کشور و به خصوص پاشینیان نخست وزیر ارمنستان در سطح منطقه و کشور تضعیف شود و تلافی برخی تک محوری های انقلاب ۲۰۱۸ را دریافت کند.
ادامه مطلب
نوذر شفیعی در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی ضمن تاکید بر این نکته که موضع تهران در مناقشه قره باغ نباید صرفا بر اساس منافع ترک ها و یا ارامنه تعریف شود، پیرامون پاردایم دیپلماتیک تهران در قبال مناقشات منطقه ای و بین المللی بر این باور است که حضور و یا عدم حضور جمهوری اسلامی ایران در یک مسئله منطقه‌ای و بین المللی متغیری از این واقعیت است که از نگاه تصمیم گیران و تصمیم سازان نظام جمهوری اسلامی ایران آن موضوع و یا مناقشه تا چه اندازه به ارزش‌های انقلاب اسلامی نزدیک و یا دور است؟
ادامه مطلب
آنطور که شواهد نشان می دهند، ترکیه مزدوران سوری را برای جنگ در جمهوری آذربایجان به کار گرفته و این مساله روایت از درگیری با ارمنستان را تغییر داده است. از آغاز این دور جدید درگیری های شدید بین دو کشور همسایه در منطقه مورد مناقشه ناگورنو-قره باغ، گزارش های رسانه های بین المللی، محققان مستقل، دولت های خارجی و شاهدان عینی از حضور جنگجویانی در میدان نبرد حکایت دارد که از سوریه جذب و به جمهوری آذربایجان منتقل شده اند. رسانه های خارجی که بسیاری از آنها به تازگی شروع به انعکاس درگیری ها کرده اند، بیشتر بر زاویه ترکیه/سوریه متمرکز شده اند تا اساس درگیری از دیدگاه جمهوری آذربایجان که مساله تصرف ناعادلانه سرزمین توسط ارامنه و آوارگی متعاقب بیش از ۶۰۰ هزار نفر در سه دهه پیش بوده است.
ادامه مطلب