انتخاب سردبیر

خوانشی تاریخی

سلطان عبدالحمید دوم و جدال سنت و مدرنیسم در خلافت عثمانی

عباس ترابی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: آتاتورک "جمهوری تک حزبی" را بنیان نهاد که با مرگش آرام آرام می رفت که به جمهوری پارلمانی تبدیل شود. اما با کودتای ارتش علیه حزب دموکراتیک به رهبری عدنان مندرس، نخست وزیر، رویای جمهوری پارلمانی در ترکیه در دستان جمال گورسل تضعیف شد و تا سال ۱۹۹۷ ارتش با دو کودتای دیگر پارلمانتاریسم در ترکیه را نابود کرد. اکنون نیز، اردوغان سال هاست با تسویه ارتش و تغییر قانون اساسی جمهوری پارلمانی را به تاریخ سپرده است.

ادامه مطلب

مجامع بین المللی باید ورود کنند

زنان و کودکان، سپر انسانی گروه های مسلح کُرد

گروه های مسلح کُردی مستقر در اقلیم شمال عراق از کودکان و زنان عضو خود به عنوان سپر انسانی استفاده می‌کنند، بنابراین لازم است که نهادهای بین‌المللی و حقوق بشری موضوع «خلع سلاح» یا «خارج کردن کودکان و زنان» را از طریق ظرفیت‌های بین‌المللی اجرایی کنند. 

ادامه مطلب

دوست و دشمن پایدار برای آنکارا وجود ندارد

سیاست خارجی واقعا رئالیسم اردوغان

خانم امته گزوگزلی و ابوالفضل پازوکی در یادداشت مشترکی برای دیپلماسی ایرانی می نویسند: ترکیهِ اردوغان به نیکی مصداق این واقعیت تلخ و سرد در روابط بین الملل است: کشورها نه دوست پایدار و نه دشمن پایدار دارند بلکه فقط منافع پایدار دارند و اعتماد و اطمینان هیچ محلی از اعراب ندارند.

ادامه مطلب

دوجبهه، یک اجندا و تغییر در ماهیت قدرت بین الملل

افغانستان، طالبان و ابزارهای فشار امریکا بر ایران، روسیه و چین

عبدالناصر نورزاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: منطقه با مدنظرداشت این تغییر ماهیت ژئوپولتیکی در تلاش است تا راهی جز تعامل با طالبان بیابد که هنوز نیافته است. یا باید با طالبان تعامل کند و یا اینکه در برابر آن قرار بگیرد. به یقین که هر دو انتخاب برای منطقه در شرایط بحرانی کنونی، دشوار و هزینه بر خواهد بود. 

ادامه مطلب

پنجاه و سومین بخش از سلسله یادداشت های سرکیس نعوم

حساب ویژه صندوق بین المللی پول روی جایگاه اجتماعی حزب الله

کیست که نداند منسجمترین و کارآمدترین جریان سیاسی در لبنان همان حزب الله است که طرفداران خود را حفظ کرده و اتفاقا بیش از دیگر جریان های سیاسی برای بهبود وضعیت اقتصادی کشور اصرار دارد و بیش از همه در این زمینه همکاری کرده است.

ادامه مطلب

بی باوری به آرمان گرایی

بمب های خوشه ای و تناقضات لیبرالیسم

استفان والت در یادداشتی می نویسد: شعارهای دولت آمریکا، ستایش از برتری دموکراسی‌ نسبت به خودکامگی، تاکید بر تعهد به "نظم مبتنی بر قانون" و ثابت قدمی در حمایت از حقوق بشر را بازتاب می دهد اما اگر این شعارها حقیقت دارد، این دولت نباید سلاح‌هایی را به اوکراین بفرستد که برای مردم مخاطرات جدی در پی می آورد و خود آمریکا هم در گذشته، استفاده از آنها در اوکراین را شدیدا مورد انتقاد قرار داده است.

ادامه مطلب

ماه عسل تمام شد؟

رویارویی دیپلماتیک روسیه و ترکیه

علی مفتح در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: سرگی مارکُف، فعال سیاسی روس و مشاور سابق کرملین در واکنش به نقض توافق ترکیه با روسیه در شبکه تلگرام خود نوشت: «این به وضوح تایید می کند که امروز وضع روسیه به گونه ای است که نقض توافقات با روسیه به یک امر عادی تبدیل شده است. چرا که روسیه به نقض توافقات پاسخ نمی دهد. از روی فروتنی یا انسانیت. و باید طوری جواب داد که از تخلف بترسند».

ادامه مطلب

نقض حقوق کودکان و لیست شرمساری سازمان ملل متحد

حضور روسیه و غیبت عجیب اسرائیل

محمدمهدی سید ناصری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در جدیدترین گزارش سازمان ملل در ۲۲ ژوئن امسال نیروهای نظامی روسیه را به دلیل کشتن و معلول کردن صدها کودک در جنگ خود علیه اوکراین در لیست شرمساری خود قرار داده و این برای اولین بار است که یکی از کشورهای قدرتمند شورای امنیت به لیست شرمساری اضافه شده است، اما در مقابل غیبت رژیم اشغالگر قدس جای سوال بسیاری را برای فعالین حقوق کودکان در سراسر جهان ایجاد کرده است! 

ادامه مطلب

تصویر چروکیده و تاریخ مصرف گذشته اسرائیل

خطر ارتدوکس‌های صهیونیست در اسرائیل

جلال خوش چهره در یادداشتی بر این باور است که ماهیت اندیشه‌های صهیونیستی ارتدوکس‌ها، می‌تواند نظام سیاسی اسرائیل را از نگرشی عملگرایانه در مسیری کاملا ایدئولوژیک هدایت کند. این امر به معنای تزریق ناآرامی‌ و بی‌ثباتی‌های بیشتر در خاورمیانه خواهد شد. ارتدوکس‌های یهودی خود را «ابر ستاره» تاریخ بشر می‌خوانند. از این رو خود را بر اساس باوری تحریف شده، برتر از تمام انسان‌ها دانسته ومی‌کوشند چنین القاء کنند که تمام ادیان بزرگ و سنت‌های اخلاقی، زاییده یهودیت هستند.

ادامه مطلب

از انفعال در برابر روسیه و چین تا سرسختی نسبت به امریکا

مکتبی جدید به نام رئالیسم گزینشی

محمدرضا لشینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: افراد معتقد به رئالیسم گزینشی معتقد هستند که ما به هیچ عنوان نباید در قفقاز جنوبی و در منازعات آرتساخ یا قره باغ کوهستانی، دخالتی بکنیم و باید سعی کنیم که با هر دو طرف به تعامل برسیم، همچنین با دولت الهام علی‌اف و پاشینیان به مذاکره بپردازیم و چه بسا مجبور شویم ایجاد کردیور زنگه زور را هم قبول کنیم. معتقدین به مکتب رئالیسم تدافعی باور دارند که روسیه طرفدار این کریدور است فلذا ما به دلیل اتحاد استراتژیکمان با روسیه نباید با دولت پوتین مخالفت کنیم و در قفقاز دخالتی نکنیم، بلکه بپذیریم که قفقاز حیاط خلوت روسیه است و باید به این حیاط خلوت احترام بگذاریم.

ادامه مطلب