اینکه چرا آمریکا کشتی های نفتی ایران را متوقف نکرده، تنها یک مساله مربوط به این کشور یا ونزوئلا نبود و بیشتر به حضور چین پشت هر دو کشور مربوط می شد.
ادامه مطلب
شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: معاهده آسمان های باز که در سال ۱۹۹۲ به امضاء رسیده و در سال ۲۰۰۲ لازم الاجرا شد، یکی از بزرگترین تلاش‌های بین‌المللی برای هرچه شفاف‌تر کردن فعالیت‌های نظامی است و به ۳۵ کشور امضا کننده از جمله آمریکا و روسیه اجازه می دهد تا پروازهای نظارتی غیرمسلح و شناسایی را بر فراز قلمرو یکدیگر انجام داده و اطلاعات مربوط به نیروها و فعالیت های نظامی را جمع آوری کنند.
ادامه مطلب
علی بیگدلی در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی بر این باور است که اگرچه مناسبات تجاری بین ایران با ونزوئلا و یا هر کشور دیگری در راستای قوانین و حقوق بین‌الملل صورت گرفته است. از این رو ایالات متحده نمی‌تواند خللی در آن ایجاد کند و به همین واسطه بود که آمریکا نتوانست دخالت مستقیمی در ورود نفتکش های ایرانی به سواحل ونزوئلا داشته باشد. پس می‌توان تا حدودی حضور این ۵ نفتکش را یک نمایش قدرت از جانب ایران در نظر گرفت، اما قطعاً این نمایش قدرت در همین جا تمام خواهد شد. چون در صورت تکرار این اقدامات از سوی ایران و احساس خطر آمریکا به واسطه نفوذ تهران در آمریکای لاتین، کاخ سفید رفتاری متفاوت از سکوت و انفعال کنونی خود نشان خواهد داد.
ادامه مطلب
علی اسمعیلی اردکانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با در نظر گرفتن سطح تحلیل کلان و بر خلاف نگاه‌های خوشبینانه که معتقدند با رفتن ترامپ از کاخ سفید، آمریکا دوباره به این معاهدات و توافقات بازخواهد گشت و همکاری امنیتی در سطح جهانی به شکل قابل قبولی پیگیری خواهد شد، معتقدم پیگیری این راهبرد تا همین‌جا نیز نه به دو دلیل مشخص یعنی «مساله اعتماد» و «رویه شدن اقدامات» نه تنها بر وضعیت کوتاه مدت طرفین حاضر در توافقات، بلکه بر وضعیت مناسبات امنیت بین‌المللی و افزایش آنتروپی در نظام بین‌الملل، تاثیرات زیادی برجای خواهد گذاشت.
ادامه مطلب
پنج تانکر نفتی ایران به مقصد ونزوئلا در حرکت هستند و این در حالی است که ایالات متحده هر دو کشور را با تحریم ها هدف گرفته و دونالد ترامپ روی گزینه هایی برای ممانعت از رسیدن این کشتی ها به مقصد کار می کند. احتمالا «یک سنگ و دو گنجشک» علیه «دو کشور سرکش» برای دولت ترامپ بسیار جذاب است. سیاست او در قبال هر دو کشور «اعمال فشار حداکثری» است، اما ایالات متحده واقعا چه کاری می تواند انجام دهد؟ آیا متوقف کردن کشتی ها توجیه قانونی دارد؟ یا منطقی است؟
ادامه مطلب
رضا رسالت در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: سایر نفتکش های ایرانی با پرچم جمهوری اسلامی در حال حرکت به سمت مقصد (ونزوئلا) است و اگر رژیم آمریکا بخواهد مانع تردد باقی این کشتی‌ها شود قوانین کشتیرانی را در آب‌های آزاد نقض کرده است. لذا بسیار بعید است که آمریکا جرات کند نفتکش‌های ایرانی را توقیف کند، چراکه انگلیس در گذشته این اشتباه را انجام داد و نتیجه آن را به وضوح دید. ایران به اعتبار قدرت راهبردی خود در حال شکستن علنی تحریم‌های آمریکاست و این توانایی استراتژیک تضمین کننده فعالیت‌های اقتصادی ایران در شرایط تحریم خواهد بود.
ادامه مطلب
پاتریک ساهاکیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به نظر جرویس، هنگامی با یک نظام سر و کار داریم که؛ (الف) مجموعه ای از واحدها یا عناصر چنان با هم در ارتباط متقابل باشند که تغییر در برخی عناصر یا روابط آنها موجب تغییر در دیگر بخش های نظام شود، (ب) کل نظام ویژگی ها و رفتارهایی را از خود نشان دهد که متفاوت با ویژگی ها و رفتارهای اجزایش باشد.
ادامه مطلب
اگرچه ایالات متحده و اروپا عمدتا بر سر «جوهره» تحریم ها با یکدیگر اتفاق نظر دارند، در رابطه با اجرای آنها هم نظر نیستند. مشکل اصلی به تحریم های ثانویه ایالات متحده مربوط می شود که به تحریم های فرامرزی نیز مشهور است. این تحریم های ثانویه به ابزار اصلی برای نشان دادن و حتی دنبال کردن اهداف متفاوت سیاسی آمریکا و اروپا تبدیل شده اند.
ادامه مطلب
مایک پومپئو، وزیر امور خارجه آمریکا، در ۹ ماه مه در دومین سالگرد خروج ایالات متحده از توافق هسته ای ایران (برجام) در توئیتی نوشت: «آمریکایی ها ایمن تر هستند و خاورمیانه صلح آمیزتر از زمانی شده که ما در برجام مانده بودیم.» اما به هر شکلی که به شرایط موجود نگاه شود، حقیقت عکس این اظهارات است.
ادامه مطلب