نوید کمالی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: جمهوری اسلامی ایران، به عنوان یک بازیگر مهم و تأثیرگذار در منطقه غرب آسیا و در گام دوم انقلاب اسلامی که چشم‌اندازی بلندمدت برای پیشرفت و تعالی کشورمان ترسیم کرده، بیش از هر زمان دیگری به تدوین و اعلام یک سند عملیاتی و همگن‌ساز در راستای افزایش همگرایی ظرفیت‌های ملی در مسیر تامین منافع ملی نیازمند است.
ادامه مطلب
رضا معصومی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: یادداشت پیش‌رو با تکیه بر شواهد عینی و تحلیل راهبردی، این چرخش را از منظر منافع و قدرت جمهوری اسلامی ایران بررسی کرده و نشان می‌دهد که چگونه ایران توانسته با تلفیقی از قدرت سخت، نفوذ منطقه‌ای و دیپلماسی هوشمندانه، مهره‌های منطقه را به نفع خود بازچینی کند.
ادامه مطلب
هیثم الخزعلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: وقتی بشار اسد سقوط کرد، نیروهای صهیونیستی ساختمان اداره ملی اطلاعات سوریه را تخریب کردند. این کار برای پنهان کردن ملیت بسیاری از کسانی بود که وارد سوریه می‌شدند، شاید الجولانی یکی از آنها بود.
ادامه مطلب
سید علی موسوی خلخالی می‌نویسد: تداوم مذاکرات، حتی بی‌فایده، می‌تواند به مثابه به تعویق افتادن زمان تنش سخت و جنگ باشد که همان هم غنیمت است. طرف‌های بسیاری هستند که برای ورود به جنگ با ایران لحظه‌شماری می‌کنند.
ادامه مطلب
سید علی موسوی خلخالی در یادداشتی می‌نویسد: اگرچه میانجی‌گر این دور از مذاکرات نیز وزیر امور خارجه عمان است اما نفس برگزاری این نشست‌ها میان مسقط و رم معنای خاصی دارد. در مذاکرات قبلی ایران و امریکا، حتی مذاکراتی که به برجام منتج شد، محل مذاکرات یا وین در اتریش بود یا ژنو در سوئیس، اما اکنون نخستین بار است که رم برای برگزاری مذاکراتی در این سطح انتخاب می‌شود. چرا از میان کشورهای اروپایی ایتالیا انتخاب شده است؟ این موضوع را از دو دریچه ایران و امریکا می‌توان بررسی کرد.
ادامه مطلب
احمد جرفی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: برخلاف دوره‌های پیشین، که برخی کشورهای منطقه با مذاکرات هسته‌ای ایران (گروه ۵+۱) مخالفت می‌کردند، رویکرد هوشمندانه عراقچی توانسته است حمایت کشورهای همسایه را جلب کند.
ادامه مطلب
سید محمدمهدی سیدناصری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: مسقط، رم، و بعد شاید جایی دیگر؛ جغرافیای دیپلماسی می‌چرخد، و مذاکراتی که با وساطت عمان و چهره‌هایی چون سیدعباس عراقچی و دنیس ویتکاف پی گرفته می‌شود، آرام‌آرام به نقطه‌ای می‌رسد که می‌تواند نه‌تنها اقتصاد یک کشور، بلکه سرنوشت نسل کوچکی را رقم بزند که بی‌آن‌که گناهی کرده باشند، قربانی بزرگ‌ترین منازعه‌ی قرن شده‌اند: تحریم.
ادامه مطلب
وحید افراسیابان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ایران در هر مرحله می‌سنجد که آیا بهتر است همکاری کند (تسهیل مذاکرات) یا در برابر خواسته‌ها مقاومت ورزد تا امتیازات بیشتری کسب کند. هر تصمیم ایران بر مذاکرات تاثیر می‌گذارد. برای مثال، موفقیت مذاکرات عمان و آمادگی ایران برای ادامه گفت‌وگو، «سیگنالی» به جامعه بین‌الملل است که ایران همچنان در بازی می‌ماند.
ادامه مطلب
فاطمه خادم شیرازی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: نزدیکی ایران به آذربایجان هم‌زمان با مذاکرات دیپلماتیک، اقدامی چندوجهی با اهداف گوناگون است. ایران با تقویت عمق استراتژیک و ارتباطات منطقه‌ای خود، در تلاش است تا در مواجهه با فشارهای بین‌المللی در موضع ضعف قرار نگیرد و از طریق ایجاد کانال‌های همکاری (به ویژه در حوزه انرژی و ترانزیت) قدرت چانه‌زنی خود را افزایش دهد.
ادامه مطلب
ناصر پورحسن در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به نظرمی رسد به رغم ارتباط وسیع آمریکا و اسرائیل، روابط آنها عموم و خصوص من وجه است. منافع آنها به‌طور مطلق با هم انطباق ندارد و در موارد بسیار فراوانی با هم تزاحم منافع دارند.
ادامه مطلب