شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در شرایطی که چین با قدرت اقتصادی بسیار قوی در یک رقابت تنگاتنگ در مقام یک "همتا" برای ایالات متحده قرار می گیرد، روسیه نیز در درجه پایینتری از رقابت و به عنوان یک "حریف" در اولویت های سیاست خارجی در نظر گرفته می شود. بایدن با قرار دادن دو رقیب همزمان در یک مهندسی استراتژیک با عرصه رقابت گسترده ای روبه رو شده است.
ادامه مطلب
با عینک منافع، مصالح و امنیت ملی بی شک تداوم و بهبود روابط با همه همسایگان در اولویت سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران قرار دارد و تهران همواره از تنش زدایی و ارتقای مناسبات استقبال می کند، اما در این میان عملکرد جمهوری اذربایجان به ویژه در دو هفته ای که از شروع سال جدید شمسی می گذرد باعث شده تا تهران بر خلاف گذشته بی طرفی در قفقاز را کنار بگذرد. چرا که تمامی شواهد، دلایل و قراین نشان‌گر آن است که به هیچ عنوان این بار تهران نمی‌تواند نظاره‌گری منفعل در قبال باکو باشد.
ادامه مطلب
عباس گالیاموف، نویسنده سابق سخنرانی‌های پوتین ابراز اطمینان کرد که تا ۱۲ ماه دیگر نارضایتی مردم روسیه به سبب اقتصاد و جنگ به یک کودتا ختم خواهد شد. پرسشی که از ابتدای جنگ علیه اوکراین در میان افکار عمومی کشورهای غربی مطرح بود این بود که آیا در روسیه امکان دارد کودتایی رخ دهد؟
ادامه مطلب
حامد آقایی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: جنگ روسیه در اوکراین و تحریم انرژی ایران از سوی آمریکا، مسئولان چینی را برآن داشته است تا هر چه بیشتر به سمت جایگزین های متعبرتر بروند.
ادامه مطلب
یوریکو کوئیکه یک سیاستمدار ژاپنی است که از سال ۲۰۱۶ به عنوان فرماندار توکیو مشغول است. او قبل از اینکه فرماندار شود، عضو مجلس نمایندگان ژاپن و همچنین وزیر دفاع و محیط زیست ژاپن بود. از نظر پیشینه اجتماعی، یوریکو کویکه در خانواده ای متشکل از تاجران و فعالان سیاسی به دنیا آمد. او در دانشگاه آمریکایی قاهره، زبان عربی خواند و پس از آن به عنوان یک شخصیت تلویزیونی و روزنامه نگار مشغول به کار شد. با توجه به پیشینه سیاسی خود، او یکی از اعضای حزب لیبرال دموکرات (LDP) است، اما در طول زندگی حرفه ای خود به احزاب دیگر نیز وابسته بوده است. در سال‌های اخیر، او از شینزو آبه، نخست‌وزیر ژاپن و دولت او انتقاد کرده است، به‌ویژه در رابطه با سیاست‌های مربوط به امنیت ملی و مسائل زنان.
ادامه مطلب
محمد رشمه در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: همگرایی منطقه‌ای و عضویت ایران در سازمان‌ها و نهاد‌های مهم و تاثیرگذار منطقه‌ای و بین المللی از جمله سازمان همکاری شانگهای نقشی مهم در حفظ و تضمین منافع ملی و حیاتی کشور خواهد داشت که با عضویت رسمی و دائمی ایران در سازمان مذکور در سپتامبر ۲۰۲۲، گامی مهم در تقویت نگاه به شرق و شکل گیری هویت اوراسیایی جمهوری اسلامی برداشته شد که بدون شک در صورت بهره مندی کامل از منافع و مزایای آن توسط ایران که پیش‌تر نیز بدان اشاره شد، منافع ملی بلند مدت متعددی را در حوزه‌های اقتصادی و تجاری، سیاسی، امنیتی، فرهنگی، بهداشتی، زیست محیطی و غیره برای کشورمان در پی خواهد داشت.
ادامه مطلب
عبدالناصر نورزاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بعد از به قدرت رساندن طالبان، گروه های هم فکر طالبان مانند حزب تحریر، جمعیت اصلاح و نهاد نجم و سایر سازمان های مزد بگیر و افراطی که در تبانی با طالبان، سرکوب و ضربه زدن مخالفان آنها را به عهده داشتند، شامل قهر و غضب طالبان شده اند. به تازگی طالبان در یک دستور تازه، فعالیت حزب تحریر، جمعیت اصلاح و نهاد نجم را ممنوع کرده‌اند.
ادامه مطلب
بلومبرگ در پادکستی به بررسی این موضوع پرداخت که دو کشور ایران و روسیه در تلاش برای پرهیز از تحریم های فزاینده، در پی جابجایی کالاها بدون مداخله غرب هستند. این پروژه تا چه حد عملی است؟ تا چه حد به صرفه است؟ تا کجا می تواند دوام بیاورد؟ آیا مجموع این ماجرا به رشد اقتصادی ایران کمک می کند یا حداکثر به ایران امکان می دهد که زنده بماند؟ در این پادکست وس کوزُوا Wes Kosova (مجری پادکست) با کارشناسانی چون دکتر ماریا شاگینا Dr. Maria Shagina از موسسه مطالعات راهبردی و بین المللی لندن و کارشناس تحریم ها مستقر در برلین، جاناتان تیرونه Jonathan Tirone کارشناس بلومبرگ (وین) و گلنار متولی، خبرنگار اقتصادی بلومبرگ (لندن) به گفت وگو پرداخت.
ادامه مطلب
درس محوریِ واقعگرایی این است که در جهانی با کشورهای مستقل و بدون یک حاکمیت مرکزی، امکان همیشگی بروز جنگ، سایه اش را بر سر بیشتر آنچه که کشورها انجام می دهند، نگه می دارد. از آنجا که جنگ ها، سرشتی ویرانگر و اغلب بلاتکلیف دارند، واقع گرایان همیشه نگران جنگ های صلیبی آرمانگرا هستند و در حذر از خطرِ تهدیدشدنِ آنچه که دیگران- درست یا غلط- بعنوان منافع ملی خود منظور می کنند.
ادامه مطلب
برداشت نادرستی است که توافق تهران - ریاض را بعنوان یک آسیب درازمدت برای دیپماسی آمریکا به حساب آوریم. آمریکا نباید تلاش کند که قدرت چین را در هر زمینه ای در هر کجای جهان محدود کند، نیازی هم به این کار نیست. این اشتباهی بود که واشنگتن در دوران جنگ سرد در برابر اتحاد شوروی انجام داد و گرفتار باتلاق هایی همچون جنگ ویتنام و حمایت از شورشیان آنگولا شد. آمریکا دیگر منابع لازم برای پیشبرد سیاست بازدارندگی در همه جهان را ندارد. به جای آن باید به بازدارندگی گزینشی چین روی آورد. توافق سعودی - ایران از آن نمونه هایی است که نیازی نیست واشنگتن انرژی خود را صرف تضعیف آن کند. دیپلماسی چینی در مواقعی می تواند دست کم مکمل منافع آمریکا باشد و یک مصداق آن همین توافق است.
ادامه مطلب