رضا حاجی محمدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: این جنگ فراتر از یک مناقشه داخلی است؛ آن را می‌توان به عنوان جنگ نسل‌ها دید، جایی که نیروهای مسلح سودان نماینده نسل قدیمی نظامی‌گری عربی – اسلامی است و نیروهای پشتیبانی سریع نماد شبه‌نظامیان حاشیه‌ای که برای بقا می‌جنگند.
ادامه مطلب
محمد بیدگلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: یکی از اصلی ترین راهبردها و اهداف کلان نظام های سیاسی، دستیابی به سطح مطلوبی از امنیت ملی پایدار بوده است. سیاستگذاری امنیتی، در وهله نخست، به دنبال درک مسئله امنیتی، تمرکز بر آن و سپس یافتن راه حل مناسب است. مسائل در ابتدای راه ممکن است با تمهیداتی ساده و کم‌هزینه حل شوند اما زمانی که به بحران انجامید، حل آنها دشوار و پرهزینه خواهد بود. می توان گفت سیاست‌های امنیتی ایران بنا بر اقتضا و فضای عمومی جامعه، ترسیم و تدوین شده است. قرار گرفتن جمهوری اسلامی ایران در منطقه استراتژیک و حساس خاورمیانه که به عنوان پل ارتباطی بین سه قاره آسیا، اروپا و آفریقا در جهان مطرح است، قرار گرفتن در معرض تهدیدات امنیتی بعضی از کشورهای خارجی را باعث می‌شود. جمهوری اسلامی ایران به عنوان کشوری موثر و جریان‌ساز در منطقه خاورمیانه و در عرصه بین‌المللی، همواره از ناحیه ایالات متحده آمریکا و هم‌پیمانانش در معرض انبوهی از تهدیدهای چندوجهی در چارچوب جنگ‌های ترکیبی قرار گرفته است.
ادامه مطلب
علیرضا دمیرچی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: در آستانه انتخابات ۲۰۲۵ عراق، بحران رهبری و ناامیدی جوانان، فضای سیاسی این کشور را مبهم کرده است. در همین حال، آمریکا با بهره‌گیری از نفوذ نرم و دیپلماسی آموزشی، می‌کوشد نسل جدید رهبران عراق را در چارچوب منافع خود شکل دهد.
ادامه مطلب
میلاد غلامرضازاده در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: سیاست‌گذار ایرانی با درک درست از سیاست خارجی چین و اهداف اقتصادی این کشور در منطقه ما، که در گرو ثبات منطقه است، می‌تواند از سرمایه‌گذاری چین در ایران در قالب پروژه «یک کمربند، یک راه» در راستای منافع ملی بهره ببرد؛ پروژه‌ای که بیش از هر چیز در ابتدا نیازمند ایجاد زیرساخت‌های تأمین انرژی است.
ادامه مطلب
کلیسای ارتدکس روسیه (ROC) به ستون اصلی استراتژی جنگ سیاسی و اطلاعاتی کرملین تبدیل شده است که با ترکیب معنویت با ملی‌گرایی، روایت‌ها را شکل می‌دهد. مسکو از طریق دکترین‌هایی مانند «جهان روسیه» (روسکی میر) و توسل به هویت مشترک ارتدکس، از ایمان برای توجیه تجاوز و گسترش دامنه ایدئولوژیک خود استفاده می‌کند. این روایت‌ها بر نگرش‌ها در اوکراین، گرجستان، مولداوی و سراسر بخش‌هایی از آفریقا و اروپا تأثیر گذاشته است – ادغام غرب را تضعیف کرده، شک و تردید محلی نسبت به ناتو و اتحادیه اروپا را افزایش داده و جنبش‌های طرفدار کرملین را از طریق قرابت فرهنگی و نمادگرایی مذهبی تقویت کرده است.
ادامه مطلب
هیچ‌کدام از بازیگران کلیدی علاقه‌ای به از سرگیری مذاکرات نشان نمی‌دهند، زیرا شرط می‌بندند که اهرم فشار آنها در نهایت دیگران را به تسلیم مجبور خواهد کرد. ایران اکنون آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و سه کشور اروپایی را به عنوان نمایندگان دورو و متخاصم آمریکا و اسرائیل به تصویر می‌کشد.
ادامه مطلب
ابوالفضل حسینی نیک در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: ایران یکی از معدود کشورهایی است که از مزیت نسبی ژئوپلیتیکی برخوردار است؛ زیرا در نقطه اتصال سه قاره آسیا، اروپا و آفریقا واقع شده و می‌تواند حلقه ارتباطی میان شرق و غرب (از چین و هند تا اروپا) و شمال و جنوب (از روسیه و آسیای مرکزی تا خلیج فارس و اقیانوس هند) باشد. این موقعیت، ایران را در جایگاهی قرار می‌دهد که بالقوه می‌تواند به «گره ژئواکونومیک» در شبکه‌های تجاری جهانی تبدیل شود. در واقع، مزیت نسبی ایران نه فقط در منابع انرژی یا نیروی انسانی، بلکه در امکان ایفای نقش به‌عنوان کریدور ترانزیتی و پل ژئوپلیتیکی میان قدرت‌های منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای نهفته است.
ادامه مطلب
شقایق متقی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: روسیه که از دیرباز آسیای مرکزی و قفقاز را حوزه نفوذ سنتی خود می‌داند، نسبت به این روند نگرانی‌هایی جدی دارد. در این مقاله کوشش شده است تا دلایل این نگرانی را در سه سطح ملی، منطقه‌ای و بین‌المللی تحلیل شود.
ادامه مطلب
حنانه درشتی و علی آقاپور و رسول سوری در یادداشت مشترکی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسند: ایران باید راهبردی مبتنی بر همکاری مشروط و موازنه‌سازی هوشمند اتخاذ کند که ضمن حفظ منافع کلان امنیتی و اقتصادی، از ظرفیت دیپلماسی منطقه‌ای و بین‌المللی بهره‌مند شود.
ادامه مطلب
سید رضا قزوینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: اواخر شهریور ماه امسال بود که رویترز اعلام کرد ایالات متحده آمریکا با قرارداد گازی میان عراق و ترکمنستان به دلیل آنکه براساس آن قرار بود بخشی از این گاز به عنوان حق ترانزیت در اختیار ایران قرار بگیرد مخالفت کرده است.
ادامه مطلب