احمد کاظمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: پاشینیان تاکید کرد ارمنستان در حال حاضر با آمریکا دو سناریو برای اجاره «مسیر ترامپ» را به مدت ۴۹ یا ۹۹ سال بررسی میکند؛ به زودی نام شرکت نیز مشخص خواهد شد و در هیئت مدیره کنسرسیوم، هر دو کشور حضور خواهند داشت، نسبت آن بستگی به سهم سرمایهگذاریها دارد.
ادامه مطلب
علیرضا محمدی نیگجه و رسول جعفری در یادداشت مشترکی برای دیپلماسی ایرانی مینویسند: اتحادیه اروپا در گزارشهای اخیر خود از این منطقه بهعنوان «مرز جنوبی امنیت اروپا» یاد کرده و هشدار داده است که تداوم بیثباتی در ساحل میتواند پیامدهای مستقیمی بر امنیت، مهاجرت و منافع راهبردی قاره داشته باشد.
ادامه مطلب
فاطمه خادم شیرازی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: بگرام فراتر از یک پایگاه نظامی ساده است؛ مرکز ثقل بازی قدرتهای بزرگ، آزمون سیاستهای منطقهای و نماد نقطه تماس میان منافع ملی، امنیتی و سیاسی داخلی و بینالمللی است.
ادامه مطلب
کیانا یوسفی مجد و امیرحسین عسگری در یادداشت مشترکی برای دیپلماسی ایرانی مینویسند: مسئله اصلی نه تواناییهای فنی هوش مصنوعی، بلکه چگونگی تضمین و صیانت از حقوق بنیادین انسانها در چارچوب توسعه و کاربرد آن است. سامانههای هوشمند، با قابلیت پردازش سریع دادهها و تصمیمگیری خودکار، میتوانند فرصتهای برابر را تسهیل کرده، بهرهوری اجتماعی را ارتقا دهند و حتی بر دسترسی عادلانه به خدمات عمومی و سلامت اثرگذار باشند.
ادامه مطلب
سید محمد شفیعی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: قزاقستان از دههی نود میلادی روابط رسمی با اسرائیل را دارا بوده است و در حوزههایی چون فناوری آب و کشاورزی با شرکتهای اسرائیلی همکاری میکند. بنابراین پیوستن به پیمان ابراهیم به معنای آغاز رابطهای جدید نیست، بلکه بیشتر نوعی اعلان نمادین وفاداری دیپلماتیک است پیامی که هم به واشینگتن مخابره میشود و هم به بازیگران منطقهای: آستانه آماده است تا بخشی از معماری جدید نظم خاورمیانه باشد، بیآنکه از محور شرقی خود جدا شود.
ادامه مطلب
نسرین محمدیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی با مروری کوتاه بر تاریخ روابط بینالملل به بررسی لایههای پنهان مقاله اخیر توماس فریدمن در نیویورک تایمز و نامگذاری عصر جدید پلیسین او پرداخته است.
ادامه مطلب
فرید زکریا در یادداشتی مینویسد: دونالد ترامپ عاشق بازیکردن با «قواعد چین» است. او ظاهراً شیفته قدرت شی جینپینگ است؛ قدرتی شخصی، متمرکز و مبتنی بر تصمیمگیریهای اختیاری. در دور دوم ریاست جمهوری، او تهدید به اعمال تعرفههای سراسری کرده، شخصاً در زنجیره تأمین نیمههادیها مداخله داشته، سهام دولتی در شرکت اینتل را خواستار شده، برای فروش تراشههای انویدیا به چین امتیازهای ویژه تعیین کرده (و پانزده درصد سهم برای دولت آمریکا برداشته) و در ماجرای فروش تیکتاک نقش «بانکدار» را بازی کرده است.
ادامه مطلب
فرهاد قادری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: دیدار الشرع و ترامپ، تصویری از پایان دوران جنگهای نیابتی و آغاز دیپلماسی مصالحه است – جایی که واقعگرایی، منطق تازه امنیت در خاورمیانه را رقم میزند.
ادامه مطلب
رضا حاجیمحمدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: این مقاله در پی آن است که بازتعریف نقش امارات در نظم جدید منطقهای را بر اساس تحولات میدانی، منافع ژئوپلیتیکی، راهبردهای اقتصادی و ملاحظات امنیتی مورد تحلیل قرار دهد.
ادامه مطلب
امیرسعید مومن در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: تجربه عینی، بهویژه در جنگ ۱۲ روزه و حملات ایالات متحده و رژیم صهیونیستی به زیرساختهای هستهای و نظامی کشور، پرده از واقعیت برداشت: وقتی دشمن قصد حمله دارد، معاهده و گزارش پادمانی برایش بازدارنده نیست.
ادامه مطلب