انتخاب سردبیر

تلاشی برای توازن در میانه‌ی شرق و غرب
پیوستن قزاقستان به پیمان ابراهیم

تلاشی برای توازن در میانه‌ی شرق و غرب جدید

سید محمد شفیعی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: قزاقستان از دهه‌ی نود میلادی روابط رسمی با اسرائیل را دارا بوده است و در حوزه‌هایی چون فناوری آب و کشاورزی با شرکت‌های اسرائیلی همکاری می‌کند. بنابراین پیوستن به پیمان ابراهیم به معنای آغاز رابطه‌ای جدید نیست، بلکه بیشتر نوعی اعلان نمادین وفاداری دیپلماتیک است پیامی که هم به واشینگتن مخابره می‌شود و هم به بازیگران منطقه‌ای: آستانه آماده است تا بخشی از معماری جدید نظم خاورمیانه باشد، بی‌‌آنکه از محور شرقی خود جدا شود. 

ادامه مطلب
نقدی برای «عصر پلی‌سین» توماس فریدمن
‌لایه‌های پنهان هژمونی آمریکا که چامسکی افشا می‌کند

نقدی برای «عصر پلی‌سین» توماس فریدمن جدید

نسرین محمدیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی با مروری کوتاه بر تاریخ روابط بین‌الملل به بررسی لایه‌های پنهان مقاله اخیر توماس فریدمن در نیویورک تایمز و نام‌گذاری عصر جدید پلی‌سین او پرداخته است.

ادامه مطلب
ترامپ می‌خواهد آمریکا را مثل چین اداره کند
الگویی از پیش شکست خورده

ترامپ می‌خواهد آمریکا را مثل چین اداره کند

فرید زکریا در یادداشتی می‌نویسد: دونالد ترامپ عاشق بازی‌کردن با «قواعد چین» است. او ظاهراً شیفته قدرت شی جین‌پینگ است؛ قدرتی شخصی، متمرکز و مبتنی بر تصمیم‌گیری‌های اختیاری. در دور دوم ریاست جمهوری، او تهدید به اعمال تعرفه‌های سراسری کرده، شخصاً در زنجیره تأمین نیمه‌هادی‌ها مداخله داشته، سهام دولتی در شرکت اینتل را خواستار شده، برای فروش تراشه‌های انویدیا به چین امتیازهای ویژه تعیین کرده (و پانزده درصد سهم برای دولت آمریکا برداشته) و در ماجرای فروش تیک‌تاک نقش «بانکدار» را بازی کرده است.

ادامه مطلب
مبانی واقع‌گرایی نو در بازتعریف نظم شام
درباره سفر احمد الشرع به آمریکا

مبانی واقع‌گرایی نو در بازتعریف نظم شام

فرهاد قادری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: دیدار الشرع و ترامپ، تصویری از پایان دوران جنگ‌های نیابتی و آغاز دیپلماسی مصالحه است – جایی که واقع‌گرایی، منطق تازه امنیت در خاورمیانه را رقم می‌زند.

ادامه مطلب
امارات متحده عربی و بازتعریف نقش در نظم نوین منطقه‌ای
آیا ابوظبی ظرفیتش را دارد؟

امارات متحده عربی و بازتعریف نقش در نظم نوین منطقه‌ای

رضا حاجی‌محمدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: این مقاله در پی آن است که بازتعریف نقش امارات در نظم جدید منطقه‌ای را بر اساس تحولات میدانی، منافع ژئوپلیتیکی، راهبردهای اقتصادی و ملاحظات امنیتی مورد تحلیل قرار دهد. 

ادامه مطلب
نمی‌شود در NPT ماند و همکاری نکرد؛ راهکار واقعی چیست؟
با توجه به تجربه همکاری با آژانس

نمی‌شود در NPT ماند و همکاری نکرد؛ راهکار واقعی چیست؟

امیرسعید مومن در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: تجربه عینی، به‌ویژه در جنگ ۱۲ روزه و حملات ایالات متحده و رژیم صهیونیستی به زیرساخت‌های هسته‌ای و نظامی کشور، پرده از واقعیت برداشت: وقتی دشمن قصد حمله دارد، معاهده و گزارش پادمانی برایش بازدارنده نیست. 

ادامه مطلب
تولد عصر اتم: از «شیکاگو پایل» تا بمب اتم
تحلیلی بر رخدادها، فناوری‌ها و پیامدها

تولد عصر اتم: از «شیکاگو پایل» تا بمب اتم

حسن فتاحی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: لحظه‌ی آغاز واکنش زنجیره‌ای در شیکاگو نمادی است از قدرت دانش و دشواریِ پیامدهای آن. از یک‌سو نوید انرژی نو و پیشرفت علمی؛ از سوی دیگر راهی که به تولید سلاح جمعی انجامید.

ادامه مطلب
بلاکچین در معادلات تجاری خاورمیانه و آفریقا
آنچه کشورهای عربی پیشتاز آن شده‌اند

بلاکچین در معادلات تجاری خاورمیانه و آفریقا

هستی عظیمی بهنمیری و خدایار سعید وزیری در یادداشت مشترکی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسند: بازار جهانی بلاکچین در زنجیره تأمین، طبق گزارش Allied Market Research، در سال ۲۰۲۴ ارزشی معادل ۲٫۴ میلیارد دلار داشته و پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۳۴ به ۹۵٫۳ میلیارد دلار برسد — رشدی با نرخ ترکیبی سالانه ۴۴٫۵ درصد. این رشد انفجاری، تنها یک آمار نیست؛ نشانه‌ای از یک تغییر پارادایم در نحوه‌ی مدیریت جریان کالا، اطلاعات و ارزش در جهان است.

ادامه مطلب
آزمونی بزرگ برای رئیس‌جمهور ایران
آیا حقوق کودک در اولویت است؟

آزمونی بزرگ برای رئیس‌جمهور ایران

سید محمدمهدی سیدناصری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: نام مسعود پزشکیان برای بسیاری مترادف صداقت، نگاه عدالت‌خواهانه و پزشکی است که درد را می‌فهمد. اما آیا او می‌تواند برای کودکان ایران نسخه‌ای واقعی و عملی داشته باشد؟

ادامه مطلب
ارزیابی انتقادی از محور ایران، روسیه و چین در پرتو منطق وابستگی متقابل محدود
شرقِ موقت؛

ارزیابی انتقادی از محور ایران، روسیه و چین در پرتو منطق وابستگی متقابل محدود

فرهاد قادری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: شرق برای تهران، نه قدرت جذب‌کننده‌ای ذاتی، بلکه گزینه‌ای تاکتیکی در شرایط فشار حداکثری است. تحلیل حاضر تلاش می‌کند نشان دهد که چرا محور ایران، روسیه و چین صرفاً در قالب «وابستگی متقابل محدود» قابل فهم است و چرا این وابستگی، ایران را به مرحله‌ای موسوم به شرقِ موقت وارد کرده است – مرحله‌ای که ضرورت دارد پیش از تثبیت به عنوان الگوی پایدار، بازاندیشی شود.

ادامه مطلب