بسته همکاری بین تهران و پکن اساسا ایران را در کانون طرح کمربند و جاده چین قرار خواهد داد و شکی نیست که همه محاسبات استراتژیک در منطقه را بر هم می زند.
ادامه مطلب
محمد فاضلی در یادداشتی می نویسد: متن «ویرایش نهایی برنامه همکاری‌های جامع (۲۵ ساله) ایران و چین» در ۱۸ صفحه و از طرف دبیرخانه سازوکار عالی مشارکت جامع راهبردی ایران و چین در خرداد ۱۳۹۹ تهیه شده و اکنون در دسترس است.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: ایرانیان موافق، منتقد و مخالف برنامه راهبردی در‌حالی به مناظره با یکدیگر مشغولند که هنوز پاسخ و ملاحظات دولت چین به این برنامه روشن نبوده و یا اعلان عمومی نشده است. ابراز شیفتگی‌های زود‌هنگام و یا مخالفت‌های تند تنها در یک سوی توافق احتمالی جریان دارد، در حالی که چشم بادامی‌ها همچنان با وسواس به صحنه می‌نگرند و از بیان دیدگاه صریح طفره می‌روند. خصلت چینی‌هاست که «ایده‌هاشان را پنهان کنند و برای آن، زمان بخرند».
ادامه مطلب
مهدی تدینی در یادداشتی می نویسد: می‌توان گفت تأکید اصلی حامیان معاهده تجاری با چین این است: «چین قدرت اول اقتصادی دنیاست (یا به زودی خواهد بود) و برقراری معاهدات بلندمدت با قدرت اول اقتصادی جهان نه تنها عاقلانه و هوشمندانه، بلکه اساساً ضروری است.» اگر برای کشورم فقط یک آرزو داشته باشم، همین بود که روزی چنین استدلالی را بشنوم و چنین نگرشی به مبنای تصمیمگیری‌های کلان کشورم تبدیل شود؛
ادامه مطلب
سید عباس موسوی درباره توافق ۲۵ ساله ایران و چین گفت: جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک کشور مهم در غرب آسیا و چین به عنوان یک کشور مهم شرق آسیا دارای پیوندهای مشترک تاریخی و روابط حسنه سنتی هستند. در سفر رییس‌جمهور چین به تهران، قرار شد طرفین نقشه راه برای همکاری‌های راهبردی ایران و چین تعریف کنند و همکاری‌های دو کشور همه جانبه و راهبردی تعریف شد. بعد از آن چند پیش‌نویس تعریف شد و آخرین نمونه را وزیر خارجه به چین برد، پیش‌نویس نهایی ایران تهیه شده که باید به طرف مقابل داده شود تا نهایی شود و براساس آن، توافقات جدید امضا شده و روابط دو کشور براساس ریل‌گذاری جدید پیش برود. این توافق برای کشورها و طرف‌های مختلف غیرقابل قبول است زیرا فکر می‌کنند حلقه‌های فشار، تبلیغاتی و تحریم‌ها را بی‌اثر می‌کند که بیجا فکر نمی‌کنند.
ادامه مطلب
محسن بهاروند در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: از دید غربی‌ها گسترش روابط ایران و چین یک اقدام بزرگ استراتژیک است که از یک سو تامین انرژی چین را تضمین می‌کند و از سوی دیگر با انتقال سرمایه چین به ایران، تحریم‌ها و تروریسم اقتصادی علیه کشور ما تا حد زیادی خنثی می‌شود.
ادامه مطلب
مرتضی سلطانپور ابیانه در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: فشارهای سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی در درون جامعه کره جنوبی بسیار زیاد است و خودکشی یکی از راه های خلاص شدن از این فشارهاست. کشوری کوچک به وسعت استان سمنان ما و با جمعیتی بالغ بر ۵۰ میلیون نفر.
ادامه مطلب
محمد عارف فصیحی دولتشاهی در یادداشتی اختصاصی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به نظرمی رسد چشم‌انداز صلح در افغانستان تیره‌وتار و راجع به نسخه‌های پیچیده شده در کاخ سفید برای تأمین صلح سرتاسری و گشایش در بن‌بست‌های موجود سر راه گفت وگوهای صلح در افغانستان تردید جدی به وجود آمده است.
ادامه مطلب
یران در خصوص لیبی موضع روشنی اتخاذ نکرده است و به هر طرف مناقشه در لیبی، آنچه را که دوست دارد بشنود می گوید. روشن است که ایران دیپلماتیک رفتار می کند زیرا وقتی روسیه و ترکیه هر کدام از یک طرف جنگ در لیبی حمایت می کنند، ایران نمی تواند در موضوع لیبی هم با ترکیه باشد هم با روسیه!
ادامه مطلب
همه برداشت های اشتباهی از دلیل جنگ سرد کنونی بین ایالات متحده و چین دارند. جناح چپ تصور می کند دلیل این جنگ غرور و خودرایی آمریکاست و جناح راست باور دارد که بدخواهی و شرارت چین دو کشور را به اینجا کشانده؛ اما هر دو اشتباه می کنند!
ادامه مطلب