ترامپ میان معیشت و سیاست
سعید محمدی کاوند در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: افزایش بیسابقه قیمت کالاهای اساسی – از جمله تخممرغ – و نارضایتی از وضعیت اقتصادی، موجب شده است که بخشی از این رأیدهندگان از ترامپ فاصله بگیرند.
ادامه مطلب
سعید محمدی کاوند در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: افزایش بیسابقه قیمت کالاهای اساسی – از جمله تخممرغ – و نارضایتی از وضعیت اقتصادی، موجب شده است که بخشی از این رأیدهندگان از ترامپ فاصله بگیرند.
ادامه مطلب
احمد رشیدی نژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: نظریه مناطق شکننده بر این ایده استوار است که در نظام بینالملل، برخی مناطق به دلیل ویژگیهای ژئوپلیتیکی، منابع طبیعی، تنوع قومی و مذهبی، و ضعف ساختارهای حکومتی، همواره در معرض بیثباتی و بحران قرار دارند. این مناطق بهگونهای هستند که هرگونه تنش یا درگیری در دل آنها میتواند به سرعت به سطح منطقهای و حتی جهانی سرایت کند.
ادامه مطلب
در حالی که شمال در حال توسعه برنامههایی برای صادرات فناوریهای خود و اعمال «بازارهای کربن» برای خرید حق آلودگی است، جنوب به دنبال صدور مدل جدیدی از عدالت زیستمحیطی مبتنی بر تقسیم عادلانه بار و سود است. جهان به «معاملات کربن» نیاز ندارد، بلکه به «معامله تمدنی» نیاز دارد که رابطه بین انسان و طبیعت و بین کشورهای ثروتمند و فقیر را از نو تعریف کند.
ادامه مطلب
معصومه علیانپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: ایران دیگر در موقعیتی نیست که بتواند همانند لبنانِ پس از ۲۰۰۶ یا سوریهی پس از ۲۰۱۵ بهتنهایی مسیر تحولات را تعیین کند. نظم جدید منطقه بر محور تعامل چندجانبه میچرخد، نه هژمونی یک قدرت.
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی در یادداشتی مینویسد: نشست شرم الشیخ یک نشست ساده نبود. اگرچه ظاهرا بنا بود جایی برای جشن گرفتن آتشبس غزه باشد، اما پیامهای متعدد آن فراوان بود. پیامهایی که از دور زدن هواپیمای حامل رئیس جمهوری امریکا بر فراز اسرائیل آغاز شد، سخنرانی طولانی رئیس جمهوری امریکا را در کنست شاهد بود و در کنفرانس مطبوعاتی پایانی نشست شرم الشیخ که فقط یک سخنران داشت و آن شخص رئیس جمهوری امریکا بود، به اوج رسید.
ادامه مطلب
بهنام آزاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: نتیجه اجماع جهانی علیه ایران در سالهای احمدینژاد، بیش از آنکه نتیجه همسویی قدرتهای بزرگ باشد، محصول خطاهای دیپلماتیک داخلی بود.
ادامه مطلب
محمدرضا لشینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: مخاطب جهانی دیگر بیننده نیست؛ داور است. اینجا دیگر مسئله فقط قدرت نظامی یا اقتصادی نیست، بلکه قدرت روایت است. هر کشوری که بتواند در میدان روایتها اعتبار بسازد، در میدان سیاست هم دست بالا را دارد. و شاید به همین دلیل است که دیپلماسی در عصر ما، بیش از هر زمان دیگری، به رشتهی ما نزدیک شده است: روابط بینالملل نه فقط علمِ قدرت، بلکه علمِ روایت قدرت است.
ادامه مطلب
آنچه بسیاری از سیاستگذاران و استراتژیستها از قلم انداختهاند، میزان درس گرفتن مسکو از شکستهایش و تطبیق استراتژی و رویکردش به جنگ، در اوکراین و فراتر از آن است.
ادامه مطلب
سید احمد کاظمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: اگرچه حتی در زمان دولت های غربگرا در گرجستان نیز ظرفیت های همکاری تزانزیتی میان ایران و گرجستان وجود داشت اما اکنون با تغییر رویکرد تفلیس و همچنین پیشرفت فرایند اجرایی احداث و بازسازی راههای جنوب به شمال ارمنستان، موضوع عملیاتی کردن کریدور خلیج فارس- دریای سیاه، هرچه بیشتر فراهم شده بهویژه اینکه دولت تفلیس بهخوبی از این موضوع آگاه است که یکی از پیامدهای اصرار باکو برای کوبیدن بر توهم باصطلاح کریدور زنگزور، تضعیف موقعیت گرجستان در مسیرهای ترانزیتی و انرژی و پس از آن سربرآوردن تحرکات قومگرایانه و پان ترکیستی باکو در مناطق آذری نشین گرجستان خواهد بود.
ادامه مطلب
احسان موحدیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: در قبله، بار دیگر بر اهمیت کریدورهای حمل و نقل استراتژیک، یعنی مسیر میانی و به اصطلاح «کریدور زنگزور» تأکید شد که در تفسیر ترکیه و آذربایجان آنها نه تنها به عنوان پروژههای اقتصادی، بلکه به عنوان ابزار کنترل ژئوپلیتیکی بر منطقه نیز عمل میکنند.
ادامه مطلب