حتمالا به زودی ترکیه و ایران درباره تقسیم حوزه های نفوذ میان یکدیگر مذاکره خواهند کرد طوری که هر کدام امکان داشته باشد منافع خاص خود را بدون درگیری و کشمکش با دیگری پیگیری کند. در این راستا دو کشور مکمل یکدیگر در عرصه های مالی، نظامی، اطلاعاتی و نیازهای ایدئولوژیکی هستند.
ادامه مطلب
احسان صادقی چیمه در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی در نقد کتاب «جنگل بازمی‌گردد» می نویسد: یگن عامل بازگشت وضعیت جنگل و چالش اقتدارگرایی چین در عرصه جهانی مقابل آمریکا را ناشی از واقعیت‌های امروز جامعه آمریکا و انفعال جریانات سیاسی این کشور در عرصه سیاست خارجی می‌داند. انفعالی که از نگاه کیگن سبب شده است تا آمریکا دیگر به‌مانند سابق نقش خود را به‌عنوان رهبر نظم جهانی ایفا نکرده و رقبای آمریکا همانند درندگان جنگل می‌خواهند نظم لیبرال آمریکایی را تضعیف کنند.
ادامه مطلب
محمد مهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ترکیه یکی از جدی‌ترین بازیگران خارجی مداخله‌گر در صحنه لیبی است؛ این کشور از دولت وفاق ملی حمایت سیاسی، اقتصادی و تسلیحاتی می‌کند و پارلمان ترکیه در اوایل دی ماه سال ۱۳۹۸ اجازه مداخله نظامی و اعزام نیرو به طرابلس را نیز صادر کرد. کشورهای عربی مصر، امارات و عربستان نیز در کنار روسیه از دیگر بازیگران مهم عرصه سیاسی لیبی هستند و در سالهای اخیر در سطح رسانه‌ای و تسلیحاتی حمایت بی‌سابقه‌ای از خلیفه حفتر و سیطره وی بر شهر طرابلس داشته اند.
ادامه مطلب
بهاء الدین بازرگانی گیلانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: گرچه منطقه خاورمیانه عجالتا در اولویت راهبردهای منطقه ای چین قرار ندارد، لیکن بسیاری از راهبردپردازان آمریکایی به این نتیجه رسیده اند که برای دور نگه داشتن چین آینده از منطقه باید از همین امروز به مبارزه با ایران برخاست و او را تضعیف کرد. بدون تردید چالش های سیاسی و تضادهای فکری با چنین فرضیهای در داخل کشورمان فراوان است، ولی سوال این است که دورنمای مناسبات ایران با ابرقدرت شرقی در آینده چگونه و با چه تدابیر بلند و کیفیات ظریف و سیاست متوازنی رقم خواهد خورد تا از آن همانند دورانهای دراز گذشته، دوباره رابطه گرگ و میشی رقم نخورد؟
ادامه مطلب
سید مهدی حبیبی و محمد رضا قائدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسند: جمهوری اسلامی ایران که هم‌اکنون با تحریم‌های گسترده ایالات‌متحده آمریکا مواجه است در وضعیتی نیست که بتواند میان چین و آمریکا یکی را انتخاب کند. درواقع، نزدیکی راهبردی ایران به چین، حاصل شرایط تحریمی است و این روابط به‌صورت نامتقارن راهبردی شده است.
ادامه مطلب
دبیرکل پیشین سازمان ملل با اشاره به سه دیدار بین رئیس جمهوری آمریکا و رهبر کره شمالی گفت: "ترامپ توانایی خوبی برای ایجاد تعامل دارد اما این بار، متاسفانه، رهبر کره شمالی با برگزاری سه دیدار رودرو احتمالا توانسته احساس خودپرستی و اشتیاق وافر ترامپ برای خودنمایی را به بازی بگیرد و به نظر می‌رسد که کیم جونگ اون در به دست آوردن وضعیت دوفاکتوی هسته‌ای موفق شده است."
ادامه مطلب
با پنج زیرساختی که به نظر می رسد هیچ وجه مشترکی با هم ندارند آغاز می کنیم: سدی در کامبوج، بندری در سریلانکا، یک نیروگاه در آفریقای جنوبی، یک استادیوم ۵۰ هزار نفری در زامبیا و مقر جدید پارلمان زیمباوه. مکان اینها بسیار از هم فاصله دارد لیکن همه نام چین را به یدک می کشند. این کشور طراح همه اینها بود.
ادامه مطلب
مصطفی زندیه در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: واقعا جای تامل است که نمایندگان مجلس افغانستان به جای قدردانی از خدمات ۴۰ ساله دولت و مردم ایران به سه میلیون اتباع کشورشان در ایران، درخواست می کنند که دولت ایران از آنها عذرخواهی کند. روشن است که جمهوری اسلامی ایران در بحث آموزش، بهداشت و سایر موارد که کم هم نیست در حال بهترین خدمات رسانی به اتباع افغانستانی است. حتی شرایط به گونه ای است که نخبگان خودمان در مقطع دکترا از آن بی بهره هستند. حالا به جای تشکر از این همه زحمات، مجلس نمایندگان این کشور برای جمهوری اسلامی ایران شرط و شروط هم تعیین می کند. شاید بد نباشد فیلمی از جرایم و جنایات برخی از افغان ها که علیه اتباع ایرانی صورت گرفته تهیه و در کابینه و پارلمان افغانستان نشان داده شود تا اندکی عرق شرم بر پیشانی مسئولین افغانی بنشیند.
ادامه مطلب
احمد آدینه وند در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ویژگی ممتاز این کشورها، که اکنون با اشاره به توان بالای اقتصادی از آنها به ببرهای جدید آسیا یاد می کنند، اشاره به پیشرفت های آنها در بستر جوامعی در حال توسعه دارد به گونه ای که این کشورها بی آنکه مسیر تدریجی و بطئی توسعه در تمام شئون جامعه خصوصا در حوزه سیاست که که بیانگر حاکمیت نهادهای دموکراتیک است را طی کنند گام در مسیر توسعه اقتصادی گذاشته اند، دستاوردهای چشمگیری را از خود به منصه ظهور رسانده اند. سوالی که در اینجا مطرح است چه عواملی یا دستکم عامل حیاتی در تجربه این کشورها وجود دارد که آنها را به این درجه از توسعه اقتصادی رهنمون کرده است؟
ادامه مطلب
حسام الدین حجت زاده در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: شواهد نشان می دهند که به دلایل سیاسی و تاریخی، آتال بیهاری واجپایی (۲۰۰۴ ـ ۱۹۹۹) و نارندرا مودی (۲۰۱۹ ـ ۲۰۱۳) نخست وزیران راستگرای هند در مقایسه با رهبران حزب چپگرای کنگره هند، تمایل بیشتری به برقراری روابط صمیمانه با غرب و رژیم صهیونیستی داشته اند. در عین حال، وجود یک اقلیت یهودی ۸۰ هزار نفری در هند و یک اقلیت کوچک از یهودیان هندی تبار در فلسطین اشغالی بهانه خوبی برای صهیونیست ها و راستگرایان هندو فراهم ساخته تا به گسترش روابط سیاسی و فرهنگی فیمابین بر اساس ایدئولوژی های شان اقدام کنند.
ادامه مطلب