
غلبه توهم خوداتکایی بر سیاست تجارت آزاد
عباس آخوندی در یادداشتی می نویسد: وزارت صمت از صنعت و معدن و تجارت به تجارت – صنعت – معدن باید تغییر اولولیت دهد. صنعت و معدنی که جایی در بازار جهانی نداشته باشند، فاقد هر گونه ارزش هستند.
ادامه مطلبعباس آخوندی در یادداشتی می نویسد: وزارت صمت از صنعت و معدن و تجارت به تجارت – صنعت – معدن باید تغییر اولولیت دهد. صنعت و معدنی که جایی در بازار جهانی نداشته باشند، فاقد هر گونه ارزش هستند.
ادامه مطلبمحمدرضا لشینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بحرانی که به حیات و ممات کشورمان مربوط است، بحث انرژی و محیط زیست است. مشکل کم آبی و خالی شدن سفره های آب زیرزمینی و در نهایت امر نشست زمین، چند دهه است که همه ی اقشار جامعه را فارغ از طبقه ی اجتماعی و شغلشان، نگران کرده است.
ادامه مطلبمسعود نیلی می نویسد: سؤال اصلی این است که چگونه باید از این تعادل ترس خارج شد؟ آیا اصلاحات بهلحاظ سیاسی و اجتماعی و ظرفیت کارشناسی و مدیریتی دولت قابل انجام است؟ آیا اصلاً نظام سیاسی اصلاحات اقتصادی را میپذیرد؟ تجربۀ دنیا نشان میدهد که برخی کشورها از جمله کشورهای اروپای شرقی تجربۀ اصلاحات جامع اقتصادی را دارند، اما آنهایی که اصلاحات انجام دادند و شرایط را درست کردند، متفاوت از آنهایی بودند که شرایط نامطلوب اقتصادی را ایجاد کرده بودند. تنها تجربهای که طی آن میبینیم همانهایی که وضع اقتصاد را خراب کردند، توانستند آن را درست کنند در چین است. آنجا هم مائو که مسئول فروپاشی اقتصاد چین بود این کار را نکرد، اما تغییر نگاهی که در داخل حزب کمونیست چین رخ داد باعث تغییر مسیر و اصلاح امور شد.
ادامه مطلبآخرین مجموعه قراردادهای نفتی عرضهشده ازسوی وزارت نفت تقریباً همه قراردادها به شرکتهای چینی رسید و تنها شرکت غیر چینی برنده در آن مناقصهها یک شرکت عراقی بود. چیزی که نشاندهنده بیمیلی شرکتهای غربی از حضور در بازار نفت عراق است.
ادامه مطلباعظم ملایی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بی شک مدیریت جهانی هوش مصنوعی مستلزم سرمایه گذاری های کلان داخلی و خارجی، تبدیل شدن به مرکز نوآوری و خلاقیت در زمینه هوش مصنوعی، ائتلاف سازی گسترده با قدرتهای همسو و لابی پرنفوذ در مجامع بین المللی است. جمهوری اسلامی ایران در مقطع فعلی امکان تحقق بسیاری از شروط را ندارد؛ اما در عین حال منفعل بودن و دست روی دست گذاشتن قطعا شرایط را بدتر خواهد کرد. در این راستا ایران می توان با توجه به مقدورات خود دست به برخی ابتکارات داخلی، منطقه ای و جهانی بزند.
ادامه مطلبمسعود نیلی در یادداشتی می نویسد: در حال حاضر و با تغییر شرایط سیاسی و اجتماعی، روزنۀ امیدی ایجاد شده است که بتوان همزمان با روی کار آمدن دولت جدید و فراهمشدن فرصتی دوباره برای جامعه، افکار و دیسیپلینهای مختلف را دور هم جمع کرد و با گفتوگو و هماندیشی به گفتمانی واحد رسید. اما اگر بخواهیم گسترۀ گفتوگو و ارتفاع نگاه ما به مسائل کشور ایجابی باشد باید به کل نظام حکمرانی و نه صرفاً دولت، بهعنوان قوۀ مجریه، بپردازیم و بایدها و نبایدها را بیان کنیم. البته بهطور طبیعی انتخاب مسیر دولت بسیار تعیینکننده است.
ادامه مطلباگر درک فزاینده دانشمندان از میکروبیولوژی، پیشرفتهای بزرگی برای سلامت انسان داشته، همین پیشرفتها هم، امکان تلاشهایی برای تضعیف سلامتی را نیز فراهم کردهاند. در طول جنگ جهانی اول، متفقین کارِ پژوهش برای بکارگیری سلاحهای باکتریایی را آغاز کردند و عوامل اطلاعاتی نظامی آلمان از چنین عوامل بیماریزایی برای حمله به حیواناتی استفاده کردند که توسط متفقین برای انجام حملونقل به کار گرفته می شدند. آنها اسبها و قاطرها را در فرانسه و رومانی بیمار کردند. در نروژ، تلاش کردند گوزنهای شمالی مورد استفاده سامیها برای تحویل سلاح به نیروهای روسی را آلوده کنند. افسران آلمانی حتی موفق شدند اصطبلها و آغلهایی را در ایالات متحده که پر از حیوانات عازم اروپا بودند، آلوده کنند.
ادامه مطلبیک منبع در وزارت گردشگری سوریه توضیح داد که درآمد سوریه از گردشگری در سال ۲۰۱۰ و پیش از آغاز جنگ داخلی، ۱۴ درصد از اقتصاد کشور را با ۸.۴ میلیارد دلار تشکیل میداد.
ادامه مطلبنرگس خانگلزاده سنگرودی و علی سلطانیفرد در یادداشت مشترکی برای دیپلماسی ایرانی می نویسند: ظهور بازیگران بین المللی و شرکت های چند ملیتی در کنار دولتها فضای روابط بینالملل را متفاوتتر و پیچیدهتر از دوران کلاسیک کرده است. این پدیده همانند شمشیر دو لبه یا سکه دو رویی است که یک وجه آن فرصت و توسعه و وجه دیگر آن همانند تهدید و به مثابه گسترش امپریالیسم است. بنابراین این چالش تنها با سیاستگذاری و تدبیر و زیرکی سیاستمداران قابل مهار خواهد بود. در این مقاله فرصت ها و چالش های جهانی شدن در حوزه های فرهنگی، سیاسی و اقتصادی مورد بررسی قرار می گیرد.
ادامه مطلبسید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی می نویسد: نباید فراموش کردکه در المپیک نهایت، سیاست پژواک دارد. این پرچم کشورها و سرود ملی آنها است که در صورت پیروزی ورزشکارانشان بالا میرود. اینها نمادهای سیاسی حاضر و پیوستهاند.در مجموع ورزش و روابط بینالمللی به هم گره خورده و المپیکها نمایشگر لایههای رنگارنگ و متنوع پیوند سیاست و ورزش در سطح جهانیاند.
ادامه مطلب