اگرچه قرارداد در نگاه اول قراردادی عادی است که حدود 18 ماه پس از برداشته شدن تحریم های اتحادیه اروپا علیه این کشور خاورمیانه امضا می شود ، اما ایران امیدوار خواهد بود که این قرارداد دورانی جدید از اعتماد سرمایه داران رقم بزند و لطفی ویژه باشد به تولید نفت این کشور که در مسیر افول بوده است.
ادامه مطلب
احمد بخشایشی: درباره تأثیر نشست‌ها و معاهدات باید گفت این تأثیرات و جایگاه این نشست‌ها، معاهده‌ها و کنوانسیون‌ها باوجود انجام‌نشدن کل یا بخشی از تعهدات کشورها، باز مفید و تأثیرگذار است زیرا حداقل برگزاری این نشست‌ها، نشان از تلاش برای رسیدن به یک فهم و درک درست از مباحث محیط‌زیستی و تهدیدات امنیتی تخریب آن است و در یک گام روبه‌جلو، تمام این معاهدات بین‌المللی نشان از اهمیت امروز محیط‌زیست در جامعه بشری دارد.
ادامه مطلب
امید شکری کله سر، دانشگاه یالوا – ترکیه: تجربه صد سال گذشته نیز این موضوع را تایید می‌کند که مسئله نفت و جغرافیای انرژی ما، مهم ترین جنبه روابط ما با قدرت های فرامنطقه ای را شکل داده است. البته این ذخایر و موقعیت هم فرصت هایی برای ما ایجاد می‌کند و هم تهدیدهایی رادارد.
ادامه مطلب
واقعیت‌های نگران کننده در ایران برخی از سرمایه‌گذاران را مردد کرده است چرا که ایران بازاری با پتانسیلی کاملا باثبات نیست.
ادامه مطلب
حسن حکیمیان، استاد اقتصاد دانشگاه سواز می‌نویسد: نخستین چالش ساختاری دولت روحانی، وابستگی افراطی ایران به بخش نفت است.
ادامه مطلب
در ماه فوریه ترامپ در کارخانه بوئینگ در کارولینای جنوبی سخنرانی و از افزایش اشتغال در آمریکا حمایت کرد اما در خصوص فروش نزدیک به ۸۰ فروند هوایپمای بوئینگ به ایران ایر حرفی نزد.
ادامه مطلب
ترامپ نشان داده وقتی کار به حمایت از مشاغل مرتبط با تولید در آمریکا می‌رسد تا حدی عملگرا می‌شود و با خودداری از تحریک احتمالاً از مختل کردن قراردادهای هوایی که به نفع ایالات متحده است اکراه دارد.
ادامه مطلب
بوئینگ نیاز به سرمایه‌گذاری در ایران ندارد، فروش هواپیماهای نو و امن به طور اصولی به نفع مردم است و از همه مهم تر، حامی اشتغال در آمریکا است.
ادامه مطلب
پیتر سینگر می‌نویسد: معاهده آب و هوایی پاریس هیچ سازوکاری برای تحریم کشورهایی که از انجام تعهدات خود سر باز می زنند در اختیار ندارد. ایده‌ای که وجود دارد این است که این دست کشورها "معرفی و شرمنده" شوند.
ادامه مطلب
عبدالرضا فرجی‌راد، سفیر اسبق ایران در نروژ: از زمان فروپاشی شوروی در سال 1991، این فرصت برای ایران فراهم شد تا از ظرفیت کشورهای ترکمنستان، ازبکستان، قزاقستان و جمهوری آذربایجان که کشورهای محصور در خشکی (landlocked) محسوب می‌شوند، استفاده کند و خطوط لوله آن‌ها را به‌سوی دریا و بازارهای جهانی منتقل کند.
ادامه مطلب