احمد زیدآبادی در یادداشتی می نویسد: در واقع، هدف از ایجاد اینستکس تشویق ایران به رعایت مفاد برجام از طریق باز گذاشتن راه تنفس اقتصادی حداقلی است تا بلکه به تدریج زمینه راه حلی دیپلماتیک برای توافق تازه‌ای بین واشنگتن و تهران فراهم شود.
ادامه مطلب
محمد جواد روح در یادداشتی می نویسد: حال اما در عمل، سیاست خارجی ایران به جای “بستن تنگه‌ها”، سراغ “گشودن کانال‌ها” رفته است که INSTEX و FATF مهمترین مصادیق آن هستند. این رویکرد واقع‌گرایانه در سیاست خارجی ایران، نشان از آن دارد که نظام برآمده از انقلاب در چهل سالگی خود علیرغم همه دوگانگی‌ها در سیاست خارجی خود، نهایتا گرایشی جدی به سوی عادی‌سازی و تنش‌زدایی را از خود به نمایش می‌گذارد.
ادامه مطلب
منابع آگاه به دیپلماسی ایرانی گفتند که شخص آبه با پیشنهادهای روشن راهی تهران شده بود و انتظار داشت سفرش به ایران با دستاورد روشن و ملموس همراه باشد. اما این طرف امریکایی بود که همه چیز را نقش برآب کرد.
ادامه مطلب
تحولاتی از جمله انفجار در شش نفتکش در منطقه خلیج فارس و دریای عمان تنش ها بین ایالات متحده و ایران را تشدید کرده است. آمریکا بدون ارائه هیچ دلیل و مدرکی، ایران را در حمله به کشتی های حامل نفت مقصر می داند. در همین راستا، برخی معتقدند ناامن سازی تنگه هرمز که یکی از مهمترین مسیرهای استراتژیک آبی در جهان به شمار می رود، با هدف افزایش قیمت نفت صورت گرفته است.
ادامه مطلب
محمد هادی ذاکرحسین در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: . آنچه اهمیت دارد این است که عزم ملی جزم شود تا آثار سوء تحریم که در سخن از آن بسیار گفته می شود، به صورت علمی و عملی گردآوری و تحلیل شود. همچنین، تجهیز و تکمیل زرادخانه حقوقی ایران در سطح داخلی از رهگذر جرم انگاری جرایم بین المللی شرط لازم و اولیه برای ممکن ساختن تعقیب کیفری تحریم ها در سطح ملی است. فقدان قوانین شکلی و ماهوی لازم در این باره موجب شده است که ایران نتواند در عرصه مقابله با جرایم بین المللی در سطح ملی خود کنشگری داشته باشد.
ادامه مطلب
محمد حسین ادیب می نویسد: چهار کشور چین، ژاپن، کره، آمریکا و اتحادیه اروپا بر روی هم ۵۰ هزار میلیارد دلار بدهی خارجی دارند، به عبارت دیگر از ۷۶ هزار میلیارد دلار بدهی جهانی ۶۵ درصد آن فقط به چهار کشور یاد شده و اتحادیه اروپا تعلق دارد. بدهی خارجی این چهار کشور و اتحادیه اروپا از ۱۲۷۰۰ میلیارد دلار در سال ۲۰۰۵ به ۵۰ هزار میلیارد دلار در سال ۲۰۱۸ افزایش یافته است. افزایش ۳۷ هزار میلیارد دلاری بدهی خارجی این کشورها نشان می دهد بسیاری از خریدهای خارجی این کشورها از سال ۲۰۰۵ تا کنون با استقراض بوده و هنوز پول آن پرداخت نشده است. پیام آشکار این مقاله این است که این چهار کشور و اتحادیه اروپا، از سال ۲۰۰۵ تا کنون بسیار بیش از جیب خود خرج کرده اند.
ادامه مطلب
حسنی محسنی منفرد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: قطع واردات نفت به صفر شدن صادرات هند به ایران منجر خواهد شد. در چنین شرایطی است که مقامات دهلی نو باید پیرامون آینده مناسبات انرژی خود با دومین دارنده منابع انرژی جهان و شریک تاریخی و قابل اعتماد خود تصمیم گیری کنند.
ادامه مطلب
اگر تهران تصمیم بگیرد که برای صلح با واشنگتن اقدام کند، افزایش عرضه در بازار نفت به سرعت جریان کنونی را تغییر خواهد داد و می تواند همه معادلات را بر هم بزند. از این رو، می توان گفت که منافع کشورهای تولیدکننده نفت در حفظ فشارهای کنونی بر ایران و اعمال محدودیت بر سطح تولیدات آن است.
ادامه مطلب
مسعود جمالی در یادداشتی می نویسد: نکته مهم و قابل تامل با وجود بیش از هشت هزار واحد صنعتی و تعداد زیادی واحدهای تولیدی صنفی در صنایع پایین دست پتروشیمی که اعمال تحریم روی آنها امکان پذیر نیست، فرصتی است که می توان از آن در جهت رشد صنایع پایین دست داخلی و صادرات کالاهایی با ارزش افزوده بیشتر ایجاد کرد.
ادامه مطلب
محمد فاضلی در یادداشتی می نویسد: اگر امریکایی‌ها با ملاحظه خسارات احتمالی ناشی از وقوع جنگ با ایران، از دست‌زدن به‌چنین کاری اجتناب کنند، پس راهبرد کلان آنها شامل فشار حداکثری به‌منظور انزوای ایران، در خود فرورفتن اقتصاد، بالارفتن ناکارآمدی، افزایش نارضایتی اجتماعی و مجموعه پیامدهایی است که می‌توان همه آنها را با مفهوم «فرسایش تمدنی» نشان داد.
ادامه مطلب