علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بر کسی پوشیده نیست که روسیه از دهه دوم هزاره سوم رویکرد جدید بین المللی آغاز کرده و گویی به زیاده خواهی های هژمون غرب را مورد تجدید نظر قرار داده است. مسکو بعد از اشغال عراق و افغانستان و لیبی توسط نیروهای آمریکایی متوجه شد که دوره تعامل و گفت وگو با غرب به ویژه امریکا به سر رسیده و نیازمند تغییر اساسی است.
ادامه مطلب
شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به نظر می رسد پارادایم قبل از ۷ اکتبر در نزد اسرائیل و ایالات متحده به دو دلیل اساسی در حال فروپاشی است: اول اینکه حمله حماس همراه با هدف خارج کردن روابط نزدیک بین تل‌آویو و ریاض از مسیری که توسط ایالات متحده سازماندهی شده بود، برای اسرائیل فرصتی فراهم آورده تا پرونده فلسطین را به عنوان یک نقطه استراتژیک کانونی برای امنیت منطقه و جهان برجسته کند. اسرائیل که در سال ۲۰۰۶ غزه را تخلیه کرده، اینک در برابر وسوسه تصرف این نوار باریک با سلسله مراتب حذف جنبش حماس روبه رو شده است.
ادامه مطلب
جلال خوش چهره در یادداشتی می نویسد: شدت گرفتن جنگ در غزه و ترکش‌های آن تا دریای سرخ و تنگه باب‌المندب؛ سوریه و عراق، مدیریت تنش میان تهران و واشنگتن را در نگه داشت اوضاع «زیر خط جنگ» با تهدید روبرو کرده است. به نظر می‌رسد دو طرف به رغم خویشتنداری در افتادن به ورطه درگیری مستقیم، اما در برابر رخدادهای بسا غیر منتظره، مجبور به واکنش هستند. اگرچه هنوز به لفاظی‌های شبیه به رجز خوانی با یکدیگر اکتفا می‌کنند.
ادامه مطلب
سیدعباس عراقچی و نعمت اله مظفرپور در یادداشت مشترکی برای دیپلماسی ایرانی می نویسند که نسل کشی غزه قدرت نرم و جایگاه اخلاقی و سیاسی غرب به ویژه اروپا را شدیداً فرسایش داده و باعث گشایش های قابل توجه برای سایر قطب های قدرت از جمله چین، روسیه و قدرتهای میانی خواهد شد. غزه به امواج جدید ضد غرب گرایی دامن خواهد زد.
ادامه مطلب
بهرام امیراحمدیان در یادداشتی می نویسد: نگاه به شرق در سیاست خارجی ایران، نگاهی دوستانه و صلح آمیز و توسعه گرا و انسانی است و آنی نیست و نمی تواند باشد که قدرتهای بزرگ بدان می نگرند.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: واقعا در هزاره سوم بسیار تاسف بار است که صدها هزار انسان بی گناه قربانی عدم درایت سیاسی رهبران اوکراین و خوش بینی مضاعف روسیه در کسب موفقیت کوتاه مدت در جنگ با اوکراین می شوند. اینجا باید به جمله ای از آندری گرمیکو، وزیر امور خارجه شوروی سابق (بیش از ۳۸ وزارت) اشاره کرد که گفته بود سی سال مذاکره برای جلوگیری از یک روز جنگ ارزشمند است.
ادامه مطلب
محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: به نظر می‌رسد در عرصۀ سیاسی، آن‌هایی که با ایران دوست هستند بیشتر سنت «دوری و دوستی» را برگزیده‌اند. Hedging و Leverage ایران بیشتر در مدارهای نظامی و در جهتِ بازدارندگی و با پشتوانۀ مکتب امنیتی و اندیشۀ Keeping enemies at bay است. به یک معنا، سیاست خارجی ایران، از Leverage نظامی و امنیتی بهره‌مند است و آن هم با احتیاط مدیریت می‌شود.
ادامه مطلب
محمد مهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: توقف جنگ میان حماس و اسرائیل در زمره اهداف آمریکا نیست؛ دلیل اصلی هم این است که آمریکا با هدف اسرائیل یعنی نابودی حماس، حتی در شرایطی که آینده روابط فلسطین و اسرائیل هم مشخص نیست، موافق است. آمریکا حماس را به عنوان یک سازمان تروریستی می‌شناسد که به زعم آنها یکی از نیروهای برهم زننده ثبات منطقه‌ای است و منافع اقتصادی و امنیتی آمریکا را تهدید می کند.
ادامه مطلب
جمیله کدیور در یادداشتی می نویسد: بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل با تصور امکان نابودی حماس، بارها با توافق آتش‌بس در نوار غزه مخالفت کرد و تاکید بر بازگرداندن بدون قید و شرط اسرای اسرائیلی داشت. او تصور می کرد بدون دادن امتیاز، با عملیات نظامی گسترده هوایی و زمینی به اهداف خود دست می یابد و به دنبال پیروزی نظامی، پیروزی سیاسی هم حاصل می شود.
ادامه مطلب
سید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی می نویسد: در این نشیب و فراز، کشور کوچک و جزیره‌ای مالت که مساحت اندکی از دریای مدیترانه را در اختیار دارد و به لحاظ فرهنگی بین دنیای عرب و غرب قرار دارد، نقشی قابل توجه ایفا کرد. همچنین فراز و فرود و بحث‌های مطرح شده در جلسه نه هزار و چهارصد و هفتاد و نهمین شورای امنیت که به صدور این قطعنامه منجب شد، در خور اعتناست.
ادامه مطلب