اخبار

۱۰ نکته درباره شائبات پیرامون کریدور جعلی زنگزور
هدف همان دالان تورانی ناتوست

۱۰ نکته درباره شائبات پیرامون کریدور جعلی زنگزور

سید احمد کاظمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: دور جدیدی از تحرکات برخی عناصر و محافل برای ایجاد اشتباه محاسباتی در کشور در خصوص کریدور جعلی زنگزور آغاز شده که همسو با فتنه جبهه صهیونی و لندنی برای پیشبرد ایده تاسیس باصطلاح جهان ترک از طریق دالان تورانی ناتو با سوء استفاده از فضای ملتهب منطقه ای و جنگ اوکراین است. نکته غامض و جالب این تحرکات همزمانی آن با اصرار رجب طیب اردوغان بر همراهی تهران با کریدور جعلی زنگزور است.

ادامه مطلب
قوهای سیاه بر میز مذاکره
راهبردهای پنهان و اهرم‌های آشکار

قوهای سیاه بر میز مذاکره

فاطمه خادم‌شیرازی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: قوی سیاه یعنی اتفاق یا اطلاعاتی که یا هیچ‌کس تصورش را نمی‌کند، یا نشانه‌هایش نامعلوم است، یا آنقدر کنار گذاشته شده که در تصمیم‌گیری‌ها جدی گرفته نمی‌شود.

ادامه مطلب
فقدان ناوهای حامل موشک‌های دوربرد
اصلاح دکترین دریایی (قسمت دوم)

فقدان ناوهای حامل موشک‌های دوربرد

محمد مونسان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: تهاجم گسترده ۱۲ روزه دشمنان علیه خاک کشورمان با خسارت مالی حدود ۵۰۰ میلیارد دلاری به ایران به‌وضوح از «عدم بازدارندگی» در برابر ابرقدرت‌ها نشان داشت و نشان داد که کم‌کاری و تعارفات و ملاحظات بی‌دلیل در تامین تجهیزات موثر دفاعی و تهاجمی چقدر می‌تواند خسارت‌بار باشد. علت اصلی این عدم بازدارندگی، اشکالات اساسی در مبانی دکترین دفاعی ایران بوده است که شامل دکترین دریایی نیز می‌شود. دشمن از این پس باید باور کند که تجاوز به ایران، یک فاجعه جهانی علیه دشمنان را در پی خواهد داشت نه صرفا یکسری عکس العمل‌های نمایشی و بی‌اثر تبلیغاتی برای حفظ آبرو. در این نوشتار در چند قسمت به اشکالاتی از دکترین دریایی ایران اشاره می‌شود. در قسمت اول به موضوع قایق‌های تندرو پرداختیم و در قسمت دوم به لزوم حمل موشک‌های دوربرد روی ناوها می‌پردازیم. 

ادامه مطلب
مکانیسم ماشه، بازتولید تحریم‌های قهری و تهدید نظام‌مند حقوق کودکان ایرانی
ابزاری برای تهدید بنیان‌های اجتماعی

مکانیسم ماشه، بازتولید تحریم‌های قهری و تهدید نظام‌مند حقوق کودکان ایرانی

سید محمدمهدی سیدناصری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: مکانیسم ماشه، که در برجام به‌عنوان سازوکاری حقوقی برای تضمین پایبندی طرفین طراحی شد، اکنون به ابزاری سیاسی برای اعمال فشار حداکثری بدل شده است. در ظاهر، این سازوکار بازگشت خودکار تحریم‌ها را دنبال می‌کند؛ اما در باطن، درگیر ساختاری عمیق‌تر است: بازتولید تحریم‌های قهری به‌عنوان ابزاری برای تغییر رفتار یک کشور از طریق فشار اقتصادی و اجتماعی. این روند نه‌تنها حاکمیت ایران را هدف قرار می‌دهد، بلکه بنیان‌های اجتماعی و انسانی آن، به‌ویژه کودکان، را نیز متزلزل می‌سازد.

ادامه مطلب