محمد مونسان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: برتری محسوس روزهای اخیر ایران نسبت به اسرائیل نباید ایران را مغرور و سرمست کند و همانند «جنگ احد» (خدای نکرده) باعث شود که یک پیروزی را با شکست تعویض کند. باید بدون تعارفات و خودفریبی ناخواسته، همه ملاحظات محتمل را از همین ابتدا بطور جدی در نظر گرفت و نباید «از یک سوراخ دو بار گزیده شد!». دکترین دفاعی قبلی را باید هرچه زودتر مورد بازبینی و اصلاح قرار داد.

ادامه مطلب

زمان و عنصرهای مکانی و انسانی تجاوز چگونه قابل بررسی است

تعرض رژیم صهیونیستی به ایران ساختارها و پسوندهای فردی

۲۷ خرداد ۱۴۰۴

سید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بی‌تردید، سوء محاسبه رژیم صهیونیستی از شرایط خود و وضعیت ایران،‌ سهم قابل توجهی در دست زدن به این تجاوز دارد، اما در سطحی گسترده‌تر، در پاسخ به این پرسش که ماهیت تصمیم‌گیری رژیم را چگونه می‌توان مورد تجزیه و تحلیل قرار داد، ترکیبی از عوامل ساختاری و روش‌ها و گرایش‌های فردی سیاستمداران را باید درنظر گرفت. لذا سه موضوع «ساختارها»، «نقش نتانیاهو» و «نقش ترامپ» جلب توجه می‌کند.

ادامه مطلب

افراطیون هیچ ارزشی ندارند

حمله اسرائیل به ایران و چند نکته

۲۷ خرداد ۱۴۰۴

کوروش احمدی در یادداشتی می نویسد: دلخوش‌کردن معدودی به قصاب قصه، مایه شرمساری است. در اینکه ایرانیان به ‌بسیاری از امور معترض هستند، هیچ شکی نیست؛ اما این اموری است که در داخل ایران و بین ایرانیان و بدون فضولی امثال صدام و نتانیاهو باید حل‌وفصل شود.

ادامه مطلب

پاسداشت همبستگی پاکستان با ایران در روزهای سخت

برادری در طوفان

۲۷ خرداد ۱۴۰۴

عابد اکبری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: از نخستین ساعات پس از این حمله، صدای پاکستان صدایی متفاوت و پرمعنا بود. مسئولان رسمی این کشور، با بیانی روشن، تجاوز نظامی را محکوم کردند. اما آن‌چه این همراهی را برجسته‌تر ساخت، هم‌صدایی نخبگان، استادان، روحانیون، نویسندگان و تحلیل‌گران پاکستانی بود که در رسانه‌ها، دانشگاه‌ها و مجامع علمی و اجتماعی، پیامی روشن صادر کردند: حمله به ایران، تهدیدی علیه ساختار امنیتی کل منطقه است و مقاومت ایران، بخشی از دفاع مشروع و حیاتی ملت‌های مسلمان در برابر سیاست‌های تجاوزگرایانه است.

ادامه مطلب