نگاه ایرانی - آرشیو

تعمیق روابط با چند لایه کردن مناسبات

انتظاراتی که می توان برای نشست سه جانبه ایران – ترکیه – عربستان تعریف کرد

سید وحید کریمی و سید علی موسوی خلخالی در یادداشت مشترکی می نویسند: دیپلمات فرانسوی در لندن که یک بار گفت: «با توجه به تونل قطار بین لندن و پاریس و تعداد زیاد ملاقات ها و رفت و آمد هیات های متعدد میان دو کشور اصلا احساس نمی کنم در لندن هستم و فکر می کنم در پاریس هستم.» باید چنین جنسی از روابط میان کشورهای منطقه به وجود آید. به ویژه که سه کشور ایران، ترکیه و عربستان سه ثقل اصلی غرب آسیا محسوب می شوند.

ادامه مطلب

توقعات را بیش از اندازه افزایش ندهیم

درک ظرفیت سازمان همکاری شانگهای و بریکس در مهار تحریم‌ها

سید محمد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: مزایای سیاسی و امنیتی عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای و عضویت احتمالی ایران در بریکس از هم اکنون قابل احصاء و شمارش است اما ضروری است تا در مورد مزایای اقتصادی عضویت ایران در این دو نهاد و نهادهای دیگر نگاه واقع بینانه داشت و توقعات جامعه را بیش از اندازه افزایش نداد.

ادامه مطلب

عراق خسته‌تر از آن است که دوباره در درون اختلاف های حل نشده پرتاب شود

عبرت کرکوک

جلال خوش چهره در یادداشتی اعتقاد دارد که خاموش شدن آتش غوغای روزهای اخیر در کرکوک به‌واسطه حکم دادگاه عالی فدرال البته نه چاره‌ای ماندگار براین امر است، ولی توافق عمومی اعم از عرب‌ها(شیعیان، سنی ها ) ترکمن‌ها و کردها بر سر قبول آنچه این دادگاه تصمیم گرفت، نشان از درک واقع گرایانه همه طرف‌ها از حساسیت موضوعی دارد که از سال ۱۹۶۰ میلادی تاکنون بلاتکلیف مانده است. کرکوک، همواره محل اختلاف اصلی میان دولت مرکزی عراق و کردها بوده و ممکن است همچنان باقی بماند؛ اگر طرف‌ها بر سر ایجاد یک توافق ملی در چارچوب «دولت _ ملت»  مصالحه نکنند.  

ادامه مطلب

دیپلماسی غذا

غذای ایرانی و فرصت هایی برای بهبود تصویر از ایران

عابد اکبری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: یکی از کشورهایی که می تواند از دیپلماسی غذایی برای بهبود تصویر و روابط خود با کشورهای دیگر استفاده کند، ایران است. ایران دارای میراث آشپزی غنی و متنوعی است که تاریخ، جغرافیا و فرهنگ آن را منعکس می کند.

ادامه مطلب

گروهی که می خواهد هژمونی غرب را به چالش بکشد

بریکس، مجموعه بلندپرواز و نامتجانس

بهرام امیراحمدیان در یادداشتی می نویسد: بریکس، مجموعه‌ای بلندپرواز اما نامتجانس از کشورهایی است (شامل برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی) که مایل‌اند تصور تسلط غربی‌ها را بر امور جهانی به چالش بکشند.

ادامه مطلب

زخم‌های روسیه نمایان‌تر می‌شود؟

پریگوژین، شخصیتی جنجالی اما موثر

محمد کاظم سجادپور در یادداشتی می نویسد: «پریگوژین» را باید به عنوان یک «کنشگر» مورد مداقه قرار داد ولی همچنین باید او را در «پیوند با پدیده‌های داخلی و بین‌المللی» مدنظر قرار داد. این‌ها خود نشان می‌دهند که جنگ اوکراین، مانند همه جنگ‌ها، آغاز روشن ولی پایان مبهمی دارد. پایانی که با فرسایش قدرت افراد و نهادها همزمان می‌شود. پریگوژین، بی‌تردید شخصیتی جنجالی ولی مؤثر بود.

ادامه مطلب

شیوه جدید عملیات روانی، تزریق شوک‌های مقطعی به تهران

بازی روانی نیوزویک و بلومبرگ!

جلال خوش چهره در یادداشتی تاکید داردکه شیوه جدید عملیات روانی که البته در دو سال گذشته به شکل فعال ادامه داشته، تزریق شوک‌های مقطعی و سپس بهره‌گیری از نتایج آن در خدمت به فلج کردن و یا ایجاد بن بست‌های تصمیم‌سازی برای تهران بوده است.

ادامه مطلب

با توافق امنیتی جدید

خیز ناتو به سمت شرق آسیا

محمد مهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: از آنجا که در ماه های اخیر سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) یارگیری از کشورهای اروپایی را به بهانه بحران اوکراین و روسیه در دستور کار قرار داده، به نظر می رسد توافق اخیر میان آمریکا، ژاپن و کره جنوبی نیز نوعی توسعه طلبی ناتو در حوزه شرق و تلاش نامحسوس این سازمان برای حضور و  توسعه نفوذ سیاسی – نظامی در منطقه آسیا – اقیانوس آرام، از طریق پررنگ سازی «تهدیدات ناشی از کره شمالی و چین» است.

ادامه مطلب

پرونده سرآشپز پوتین بسته شد!

مجازات خائن

سعید هاشمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه در جریان یک سخنرانی داخلی تصریح کرد: «آنچه امروز با آن روبه رو هستیم خیانت داخلی است. آنها از پشت به ما خنجر زدند و این مستحق مجازات است».

ادامه مطلب

دو سال بعد از بازگشت طالبان

زنان و دختران از دست این دولت چه می‌کشند؟

جمیله کدیور در یادداشتی می نویسد: به رغم این گفت وگوها، با گذشت دو سال، جامعه بین‌المللی هنوز در مورد نحوه برخورد با حکومت طالبان گیج و سردرگم است. سرنوشت میلیون‌ها نفر افغانستانی، به‌ویژه زنان و دختران تحت سلطه طالبان، نه فقط به دلیل نگاه بسته و متحجرانه و قومیت‌زده و قبیله‌ای طالبان، بلکه متأثر از انزوای بین‌المللی افغانستان تحت سلطه طالبان، غم‌انگیز و ناامیدکننده است. به‌ظاهر، یکی از موانع اصلی در ممانعت از شناسایی طالبان مواضع آن در قبال دختران و زنان بوده‌است.

ادامه مطلب