سید احمد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: فعلا سیاست ایران استفاده از ظرفیتهای درون برجامی است و این فرصت داده می شود که جهان و به خصوص کشورهای اروپائی از میراث گفت وگو و تعامل که بر آن تاکید دارند صیانت کند و مصلحت نیز ایجاب می کند که بازیگران مختلف در مدار دیپلماسی حفظ شده و از موفقیت واشنگتن برای اجماع سازی جلوگیری شود.
ادامه مطلب
حمیدرضا جلایی پور در یادداشتی می نویسد: در بحران اخیر خلیج فارس و توطئه‌هایی که "گروه بی" علیه ایران ساز کرده خصیصه آمریکا ستیزی می‌تواند کارایی دیپلماسی نرمال را ضعیف کند. خوشبختانه در شرایط فعلی همچنان قدرت نظامی و بازدارندگی ایران بالا است و می‌تواند در خدمت دیپلماسی نرمال باشد نه بالعکس.
ادامه مطلب
محمد حسین ادیب در یادداشتی می نویسد: استراتژی امنیتی آمریکا برای ده سال آینده اعلام شده است. در استراتژی ده ساله امنیتی آمریکا آمده است که مرکز ثقل سیاست خارجی آمریکا از خاورمیانه به شرق آسیا منتقل می شود. لذا راهبرد آمریکا خروج از خاورمیانه است، ترامپ دارد مرحله به مرحله از خاورمیانه خارج می شود. ایجاد جنگ جدید در خاورمیانه، با راهبرد آمریکا برای انتقال مرکز ثقل سیاست خارجی به شرق آسیا سازگاری ندارد. مطالب پمپئو در سوئیس با استراتژی ده سال امنیتی آمریکا، انطباق دارد. امریکا طوری با ایران وارد مواجهه می شود که با استراتژی ده ساله امنیتی آن در خصوص خروج از خاورمیانه ناسازگار نباشد.
ادامه مطلب
محمد مهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: هر چند آمریکا با حمایتهای عربستان و امارات اقدام به این کار کرد و جلسه ای فوری و البته پشت درهای بسته در شورای امنیت تشکیل داد، اما خوشبختانه تلاشهای دیپلماتیک ماه های اخیر ایران سبب شد تا به جز انگلیس، بقیه اعضای این شورا بر خلاف گذشته دشمنی، اتهام زنی و سخت گیری به ایران را نخستین راه حل موجود تشخیص ندهند و خواهان بررسی های بیشتر برای روشن شدن ابعاد موضوع شوند.
ادامه مطلب
محمود سریع القلم می نویسد: کسب اعتماد و اعتبار یک فرد، یک بنگاه و یک دولت از آنجا ناشی می شود که کارها را شفاف، منظم و با یک دید بیست، سی و یا چهل ساله انجام دهد. چنین رهیافتی، دروغ و بی صداقتی را به حداقل ممکن تبدیل می کند و سرنوشتی با کیفیت و رضایت می سازد.
ادامه مطلب
علیرضا اکبری در یادداشتی می نویسد: نخست وزیر ژاپن ۴۱ سال پس از انقلاب، به ایران سفر می‌کند، در حالی که مناقشه امریکا با ایران در نقطه اوج قرار دارد، و مدتی است در بستر تقابل، مجالی برای دیپلماسی فراهم شده است. حال، مهم است که بدانیم، آبه شینزو، با کدام اهداف راهی تهران شده است؟
ادامه مطلب
جلال خوشچهره می نویسد: مهمترین ابتکار اروپائیان می‌تواند در دوسطح بررسی شود: نخست؛ کنترل تنش در وضع فعلی. دلیل این امر همان ناتوانی در کنترل اقدام‌های ماجراجویانه امریکائیان است. دوم؛ تن سپردن به پیشامدهایی که اکنون هیچ طرفی خواستار آن نیست.
ادامه مطلب
شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: آیا انتخاب ژاپن در میان کشورهایی مانند عمان، عراق و سوئیس که انتظار می رفت بتوانند نقش میانجی میان ایالات متحده و ایران را ایفا کنند، فرصتی بالقوه برای توکیو خواهد بود تا با کاهش تنش ها از روابط حسنه با هر دو سوی این مناقشه بهره ببرد؟ بهنظر می رسد شینزو آبه با توانایی دیپلماتیک مبنی بر جلوگیری از منازعات میان واشنگتن و تهران بتواند اهداف چندگانه ای را با هر دو کشور مورد مناقشه دنبال کند.
ادامه مطلب
مسعود جمالی در یادداشتی می نویسد: نکته مهم و قابل تامل با وجود بیش از هشت هزار واحد صنعتی و تعداد زیادی واحدهای تولیدی صنفی در صنایع پایین دست پتروشیمی که اعمال تحریم روی آنها امکان پذیر نیست، فرصتی است که می توان از آن در جهت رشد صنایع پایین دست داخلی و صادرات کالاهایی با ارزش افزوده بیشتر ایجاد کرد.
ادامه مطلب
محمد صالح صدقیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: واقعیت این است که وقتی الآن از میانجیگری برای کاهش تنش میان واشنگتن و تهران و گشودن باب مذاکرات میان دو طرف صحبت می شود یعنی این که پشت سر خود مذاکره مستقیمی میان «امنیت اسرائیل» و «امنیت عربستان» را هم دارد.
ادامه مطلب