محمد حسین ادیب در یادداشتی می‌نویسد: در هر نوع وزن کشی در عوامل موثر بر نرخ دلار نباید تبدیل ایران از کشوری «نفت پایه» به کشوری «گاز پایه» را نادیده گرفت.
ادامه مطلب
حمید رضا جلایی پور در یادداشتی می نویسد: مطالعه متن کتاب آبراهامیان نگاهی متفاوت از روند تغییرات و توسعه و چالش های اخیر جامعه ایران ارائه می‌دهد که با بعضی از کلیشه‌های فضای مجازی (یا کلیشه‌های مروج سرزنش ملی) در تضاد است.
ادامه مطلب
مجتبی لشکربلوکی در یادداشتی می‌نویسد: فرض کنید در مورد یک مساله ملی مثلا تبدیل ایران به هاب ارتباطی منطقه، من یک درک از مساله دارم و تو درک دیگری. با هم از طریق گفت وگو به درک مشترک می رسیم اگر نرسیدیم از طریق رای گیری و انتخابات به تصمیم مشترک می رسیم. بنابراین یا با گفت وگو به درک مشترک و یک تصمیم مرضی الطرفین می رسیم یا اینکه نمی توانیم یکدیگر را با گفت وگو قانع کنیم و اینجاست که باید رای گیری کنیم و هر چه جمع گفت را بپذیریم. جامعه ای که اعضای آن احساس کنند همه در آن نقش دارند و احساس کنند که می توانند با یکدیگر یا به درک مشترک برسند یا به تصمیم مشترک دیگر، به فکر انقلاب و تخریب و خیانت به دیگران و دسیسه نمی افتند.
ادامه مطلب
علیرضا اکبری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: جمهوری اسلامی ایران، در یک بازی زیرکانه، هوشمندانه و پر خطر، تاکتیک مقابله را در "تغییر زمین بازی" دنبال کرد. ایران با ترکیب قوا و امتیازات ویژه خود، شرایط بحران را به نحو تحسین برانگیزی دگرگون کرد.
ادامه مطلب
ماندانا تیشه یار در مطلبی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: از دید روس ها، اگرچه دوران جنگ سنتی به پایان رسیده، اما جنگ برای تضعیف حریف و نه نابودی کامل آن، همچنان در دستور کار آمریکایی ها جای دارد و از این رو می توان همچنان انتظار داشت که آشوب و بی نظمی ساخته دست آمریکا، موجب بی ثباتی ساختار سامانه جهانی شود.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: روسیه، چین و حتی دولت‌هایی چون ژاپن نیز با نگاه به عمق استراتژی ضد ایرانی دولت ترامپ، همچنان به زمان چشم دوخته‌اند تا نتایج آرایش بازی ایران و امریکا را شاهد باشند. به نظر می‌رسد ترجیح این گروه از دولت‌ها نیز در حال حاضر حفظ وضع موجود باشد.
ادامه مطلب
محمد فاضلی در یادداشتی می نویسد: خلق شخصیت‌ها محصولی اجتماعی و در ترکیب با توان شخصی آنهاست. فرایندهای چندگانه اقتصادی، اجتماعی و سیاسی است که به افراد اجازه می‌دهند به چهره‌هایی دوست‌داشتنی یا جالب توجه تبدیل شوند. آیا جامعه ایرانی تاکنون توانسته سیاستمداری خلق کند که در آن جایگاهی قرار گیرد که اثر قلمی‌اش برای میلیون‌ها ایرانی جذابیت خریداری شدن داشته باشد؟
ادامه مطلب
محمد مهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: قدامات ایران در سرنگونی پهپاد آمریکایی و توقیف نفتکش انگلیسی در چارچوب قوانین حقوق بین الملل از جمله «دفاع مشروع»، «اقدام متقابل» و«تأمین امنیت تنگه های بین المللی توسط کشورهای ساحلی» بوده و بنابراین نهادهای حقوقی و سیاسی بین المللی نیز نمی توانند مشروعیت این اقدامات را زیر سؤال ببرند.
ادامه مطلب
عباس آخوندی در یادداشتی می نویسد: نقطه قوت استراتژیک ایران که به صورت مستقل و قدرتمند عمل می‌کند، در این موقعیت ناشی از دو واقعیت است. یکی قدرت نظامی و درک درست از موقعیت خود و دیگر بازیگران منطقه‌ای و دیگری اقدام در چارچوب قانون و مقررات بین‌المللی است. صورت مساله این است که این کشتی انگلیسی با یک کشتی صیادی در آب های تحت مسئولیت ایران تصادم می‌کند. با بی‌توجهی از کنار آن عبور می‌کند. و اکنون با دستور مقام قضایی در توقیف است. البته این موضوع باید به صورت حقوقی مورد بررسی قرار گیرد. لیکن، نکته مهم اعمال قانون دریاها از سوی ایران است
ادامه مطلب
محمود سریع القلم در یادداشتی می‌نویسد: فهمِ دقیقِ نظمِ بین المللی و سناریوهای محتمل در آینده این نظم، محتوا و توازن تقابل – تعامل کشور را مشخص خواهد کرد. کانونِ این شناخت، اقتصاد جهانی است. زیربنا در نظم بین المللی، اقتصاد است و نه سیاست. اگر در دکترینِ امنیت ملی کشور و حفظ هویت و حاکمیتِ ملی ایران برای نیم قرن آینده، شناختی از اقتصاد بین الملل وجود نداشته باشد و تولید دائمی ثروت در نظر گرفته نشود، استراتژی مخالفین ایران در تضعیف و فرسایش تدریجی ایران موفق خواهد شد. بهتراست Endgame را هرچه زودتر طراحی کنیم چون همین منطقه ای ها می خواهند ما را فقیرکنند.
ادامه مطلب