جلال خوش چهره در یادداشتی می نویسد: اکنون باید در نقد و نظرها به دستگاه دیپلماسی با حفظ منطق واقع‌گرایی، شریک منصف مشکلات هزارتویی بود که این دستگاه با آن روبروست. فراموش نکنیم نقد سیاست خارجی و دستگاه دیپلماسی دولت‌های جمهوری اسلامی نه تنها امروز بلکه از دهه‌های گذشته، سکه روز بوده است.
ادامه مطلب
سید محمد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: از منظر استراژیست های امریکایی پس از ۷ اکتبر و به خصوص پس از جنگ ۱۲ روزه موازنه قدرت در خاورمیانه به سود اسرائیل تغییر یافته اما مدل مطلوب امریکا در خاورمیانه ساختاری از قدرت متوازن شده میان ترکیه، عربستان و اسرائیل است. در این مثلث اسرائیل نقش قاعده مثلث را ایفا می کند یعنی در ابعاد امنیتی و نظامی نسبت به عربستان و ترکیه برتری دارد اما این برتری نباید به هژمونی تبدیل شود.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: ژان نوئل بارو، وزیر امور خارجه فرانسه نیز درباره این طرح گفت که اوکراینی‌ها خواهان صلح هستند صلحی عادلانه که به حاکمیت همه احترام بگذارد، صلحی پایدار که تجاوزات آینده آن را زیر سؤال نبرد. صلح نمی‌تواند تسلیم باشد.
ادامه مطلب
سید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: لشکرکشی ایالات متحده در دریای کارائیب و تمرکز نظامی بر ونزوئلا، بی‌تردید تحولی جدید در مناسبات بین‌المللی در آمریکای لاتین است.
ادامه مطلب
بهرام امیراحمدیان در یادداشتی می‌نویسد: در آستانه مذاکرات با رئیس‌جمهور چین، ترامپ به پنتاگون دستور داد تا آزمایش‌های هسته‌ای را «بر مبنای برابر» با چین و روسیه از سر بگیرد و این امر منجر به تغییر عمده‌ای در سیاست چند دهه‌ای ایالات متحده شد.
ادامه مطلب
سید محمد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: به نظر می‌رسد جمهوری اسلامی باید گزارش جدید آژانس را به عنوان شروع یک تهدید بزرگ نظامی و سیاسی تلقی کند و در راهبرد ابهام هسته‌ای خود تجدید نظر اساسی کند.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: رهبران واشینگتن و پکن، هوش مصنوعی را به عنوان یک فناوری مخرب می‌بینند که می‌تواند بخش‌های مختلف اجتماعی را حتی بیشتر از رایانه‌های دیجیتال و اینترنت مختل کند.
ادامه مطلب
سید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: آنچه در نیویورک اتفاق می‌افتد، در نیویورک نمی‌ماند. از جنبش‌های مدنی دهه‌های پیشین گرفته تا تحرکات فرهنگی، نیویورک پیشران و شکل‌دهنده به تحولات در سایر نقاط آمریکا بوده است.
ادامه مطلب
بهرام امیراحمدیان در یادداشتی می‌نویسد: ماه عسل روسیه-ایالات متحده به پایان رسید ولی عامل اصلی فروپاشی شوروی که اقتصادی بود همچنان مورد بهره‌برداری قرار گرفت. این عامل کشاندن روسیه به مسابقه تسلیحاتی بود.
ادامه مطلب
جلال خوش چهره می نویسد: پیشنهاد واشنگتن " صلح از موضع قدرت" است؛ یعنی همانی که تهران نمی‌تواند آن را بپذیرد. این پیشنهاد مفهومی روشن دارد؛ پرهیز از قبول "حق موازنه امتیازها" و "حاصل جمع متغیر" از نتیجه مذاکره و تحمیل خواست‌های یکسویه به طرف مقابل. تهران به‌گونه‌ای بی‌سابقه در برابر طمع‌کاران تشنه امتیاز قرار گرفته است.
ادامه مطلب