
ناتوی عربی، سراب یا واقعیت
ابوالقاسم دلفی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با نگاهی گذرا به شرایطی که کشور اردن طی دهه های اخیر از آن عبور کرده است، مفهوم و آمال این کشور برای طرح یک چنین ایده قدیمی بیشتر هویدا می شود.
ادامه مطلبابوالقاسم دلفی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با نگاهی گذرا به شرایطی که کشور اردن طی دهه های اخیر از آن عبور کرده است، مفهوم و آمال این کشور برای طرح یک چنین ایده قدیمی بیشتر هویدا می شود.
ادامه مطلبشهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: سفر به خاورمیانه فرصتی برای بایدن خواهد بود تا با توقف در اسرائیل و عربستان سعودی بر طیف گسترده ای از مسائل مورد اختلاف و بی اعتمادی بین متحدان قدیمی متمرکز شود. مذاکرات هسته ای ایران، تولید و قیمت نفت و تعهدات امنیتی ایالات متحده به خاورمیانه از جمله این مسائل خواهد بود.
ادامه مطلبمحسن بهاروند در یادداشتی می نویسد: نظام بین المللی سیستمی است که اولین هدف آن نظم و ثبات بین المللی است. منشور ملل متحد و شورای امنیت بخشی از مکانیسم این سیستم محسوب می شود. سایر اهداف مانند همزیستی، توسعه اقتصادی، رفاه و بسیاری مسائل دیگر فرع بر این هدف هستند.
ادامه مطلبمحمد مهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در رابطه با چرایی آغاز این جنگ تحلیلهای مختلفی ارائه شده، اما به نظر می رسد رویکرد ژئوپلیتیک و توجه به اهمیت امنیتی و اقتصادی مناطق دریایی در سیاست خارجی روسیه، یک زاویه دید اساسی است که نباید به هیچ وجه از آن غفلت شود. از همان زمان (۱۶۹۶) که پترکبیر گفت «حاکمی که فقط نیروی زمینی دارد یک دست دارد، اما او که نیروی دریایی هم دارد هر دو را دارد»، هیدروپلیتیک در سیاست خارجی روسیه جایگاه ویژه ای یافت و به یک نیروی پیشران در روابط منطقه ای و بین المللی این کشور تبدیل شد. در مقطع کنونی نیز پوتین، رئیس جمهور روسیه، پتر کبیر را مهمترین الگوی خود می داند و می کوشد روسیه جدید را طبق دیدگاه های این تزار مقتدر تاریخ کشورش اداره و مدیریت کند.
ادامه مطلبسید وحید کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: توجه این مقاله بیشتر بر استراتژی اخیر و جدید روسیه مبنی بر حمله به لندن در صورت تشدید جنگ است. به نظر می رسد این استراتژی جواب دهد و دست برتر مسکو در مقابله با ناتو و انگلوساکسون را تقویت و تثبیت کند.
ادامه مطلبمحمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: برجام یک ایستگاه بین راهی است و نمی تواند مقصد باشد. برجام راه حل نیست و نوعی آرام بخش موقت است. جدی گرفتن معادله امنیت – اقتصاد و فهم علمی – عینی – آماریِ نظمِ جدیدِ جهانیِ نشأت گرفته از جنگ اوکراین، می تواند آیندهای مطمئنتر از توافق احتمالی برجام۲ به ارمغان آورد زیرا که اساسِ حکمرانی در نگاههای دراز مدت است.
ادامه مطلبماندانا تیشه یار در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در واقع، آنچه می تواند جایگاه ایران برای پیوند دادن روسیه به مناطق گوناگون آسیایی را دارای اهمیت بسازد، موقعیت ژئوپلیتیکی این کشور در برقراری ارتباط مستقیم میان دریای کاسپین و خلیج فارس است. ایران نه تنها مسیری کوتاه، امن و ارزان برای ترابری کالا در راهگذر شمال ـ جنوب به شمار می رود، بلکه در زمینه انتقال انرژی از روسیه به بازارهای مصرف (چه به صورت سواپ و چه از راه خطوط لوله) می تواند نقشی مهم بازی کند.
ادامه مطلبمحمد صادق امینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: جمهوری اسلامی ایران کوشیده است سهمی از ابزار اطلاع رسانی را در جریان مفاهمه و تعامل و در ارتباط با سیاست داخلی و خارجی بکار ببندد و روابط اش را توسعه دهد. اما اینکه کارکردها در این میدان تا چه حدی توانسته مؤثر و سازنده باشد محل بحث و بررسی است.
ادامه مطلبنعمت اله مظفرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: عبارت «عمق راهبردی»، با دین و مکتب سیاست خارجی ج. ا. ایران سازگار نیست. عمق راهبردی مبتنی بر مکتب رئالیسم و ایستاری لائیک و سلطه طلبانه است که قدرت نرم ما را مضمحل و «نظام معانی مقاومتی» را خنثی می کند.
ادامه مطلبجاوید قرباناوغلی در یادداشتی می نویسد: ، به جرئت میتوان گفت تحولات دو دهه اخیر در منطقه نمایانگر اجرائیشدن این طرح با موفقیت در برخی ابعاد این پروژه و البته ناکامی در مواردی دیگر است. در همان زمان گفته میشد یکی از اصلیترین هدفهای این طرح، پذیرش اسرائیل از طریق شناخت موجودیت آن از سوی رژیمهای عربی و اسلامی و حل منازعه دیرپای خاورمیانه از این طریق است.
ادامه مطلب