عابد اکبری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: مسکو با این نگرانی که متحدان ایالات‌متحده اطلاعاتی را که از پروازهای روسیه جمع‌آوری می‌کنند با ایالات‌متحده به اشتراک بگذارند، حتی اگر این کشور دیگر عضو این معاهده نباشد، ضمن اینکه خود نیز با خروج آمریکا از این پیمان قادر به پرواز برفراز آمریکا نیست، در روز ۱۸ دسامبر ۲۰۲۱ از خروج کامل این کشور از این پیمان خبر داد.
ادامه مطلب
پوتین بر «ضمانت های امنیتی» درخواستی مسکو تمرکز کرده که پیش نویس آن هفته گذشته به آمریکا و ناتو ارائه شد که شامل رد هر گونه گسترش در آینده و هرگونه فعالیت ناتو در قلمرو شوروی سابق به عنوان یک منطقه حائل است. در غرب، این موضوع به عنوان حمله به حاکمیت چندین کشور و تلاش برای معکوس کردن پایان پیمان ورشو و اتحاد جماهیر شوروی مورد انتقاد قرار می گیرد. با این حال پوتین گفت، "یک واکنش مثبت کلی" به این پیشنهادها وجود دارد و اعلام کرد که اولین مذاکرات بین نمایندگان روسیه و آمریکا در اوایل ژانویه در ژنو انجام می شود.
ادامه مطلب
صلاح الدین خدیو در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: فنلاندیزاسیون یک اصطلاح زمان جنگ سرد بود و به رفتار ویژه هلسینکی در طول رقابت شرق و غرب و تمهید آن برای جلوگیری از قورت داده شدن بدست غول همسایه شرقی می پرداخت. فنلاند بر خلاف کشورهای کمونیستی شرق و مرکز اروپا دارای نظام دموکراسی و اقتصاد بازار بود. اما برای جلوگیری از هراسان شدن مسکو و حفظ حاکمیت ملی خود، از ورود به اتحادیه های سیاسی و نظامی غربی خودداری کرد و همیشه سهم ویژه ای هم در تجارت خارجی برای روسیه در نظر می گرفت. پیگیری موفقیت آمیز این سیاست مستلزم همراهی نیروهای اجتماعی و بخش های اقتصادی برای کنترل عرصه سیاسی و تضمین حضور نیروهای میانه و اجتناب از قدرت گیری نیروهای ضد شوروی بود. این سیاست مماشات و باج دهی، بخشی از تکاپوی حفظ استقلال ملی و همسایگی خرگوش با خرس بود.
ادامه مطلب
ناتو با آغاز این ماموریت در کشورهای بالتیک، به الحاق غیرقانونی کریمه به روسیه در سال ۲۰۱۷ واکنش نشان داد. به گفته ناتو، این بزرگترین تمهید برای تقویت و تسلیح نیروها از زمان پایان جنگ سرد بود. از دیدگاه طرفداران این ایده، گسترش ماموریت EFP سیگنال مناسبی در پاسخ به استقرار نیروهای روسیه در مرز اوکراین خواهد بود. مقامات نظامی ناتو این ماموریت را به نوعی سیم خاردار برای ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه می بینند.
ادامه مطلب
محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: خانواده، تحصیلات و تجربیات زندگی، مرکل را عمیقاً متوجه کار صادقانه، درازمدت و مبتنی بر کرامت انسانی کرده بود. وقتی یک بار از او پرسیدند چرا فیزیک را انتخاب کرد و در آن رشته، دکترا گرفت، گفت: "در این رشته نمی توان حقیقت را پنهان کرد."
ادامه مطلب
آیا غرب برای جلوگیری از وقوع جنگ باید حقوق نئوامپریالیستی روسیه در اوکراین را به رسمیت بشناسد؟ شاهد شنیده شدن این گونه بحث ها هستیم، اگرچه این صحبت ها به بیراهه می روند.
ادامه مطلب
سید قاسم ذاکری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بدون تردید هزینه های سنگینی که ترکیه مجبور به پرداختن آنها شده است ناشی از استقلال طلبی است. با وجود دلخوری های زیادی که در ایران بخاطر رفتارها و عملکردهای آقای اردوغان و حزب متبوع وی مخصوصا در سوریه بوجود آمده است ولی جمهوری اسلامی ایران در فتنه کودتای آمریکائی علیه دولت منتخب ترکیه در سال ۲۰۱۶ با قدرت در کنار ترکیه ایستاد. هر چند تجربه ثابت کرده که به هیچ وجه نمی توان اعتماد کاملی به جریان های اخوانی نظیر حزب عدالت و توسعه داشت ولی بنا به دلائل ذیل لازم است ایران در مناقشات آتی ترکیه با غرب، فارغ از اینکه چه کسانی بر ترکیه حکومت کنند حتما با قدرت و قوت در کنار ترکیه باقی بماند.
ادامه مطلب
در ژانویه ۲۰۲۲، مجمعی شامل هزاران رای دهنده در پارلمان و نمایندگان مناطق ایتالیا باید برای ۷ سال رئیس جمهوری جدید ایتالیا و جانشین سرجیو ماتارلا را انتخاب کنند. ماتارلا علی رغم دارا بودن شرایط ریاست جمهوری مجدد، از آن اجتناب کرده است. برلوسکونی ۸۵ ساله بلندپروازی هایش برای حضور در رقابت بدون کاندیدای رسمی را پنهان نکرده است. نتیجه این انتخابات می تواند تاثیر مهم بر صحنه سیاست خارجی ایتالیا داشته باشد.
ادامه مطلب
وحید پرست‌تاش در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بسیاری از ناظران و کارشناسان حوزۀ بالکان بر این نظر اجماع دارند که شرایط امروز منطقه بالکان، همچون فضای ملتهب اوایل دهۀ ۱۹۹۰، مستعد خیزش و بحران‌های امنیتی و قومی است. اگرچه نظم کنونیِ منطقه با نقش‌آفرینیِ مثبت بازیگران خارجی و نهادهای بین‌المللی می‌تواند تداوم یابد؛ اما همین بازیگران موثر خارجی نیز از این قابلیت برخوردارند تا در صورت بروز مشکل میان خود، توازن قوای فعلی را در منطقه بالکان برهم زده و با دمیدن به آتش زیر خاکسترِ بحران‌های بالقوه، نقش مخرب خود را ایفا کنند.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: سرنوشت ژئوپلتیک دریای سیاه سرنوشتی متناقض است؛ پس از فروپاشی بلوک کمونیست، تحولات بزرگ و تلاش برای بازگرداندن توازن قدرت در منطقه شروع شده است. این دریای سنگری راهبردی برای روسیه و منطقه ای استراتژیک برای ناتو است و جدا از درگیری های اخیر منطقه قره باغ و احتمال تشدید درگیری ها در شرق اوکراین یا اطراف کریمه و دریای آزوف، برای بسیاری از کشورهای ساحلی به ویژه روسیه، ترکیه و رومانی اهمیت فوق العاده‌ای کسب کرده است.
ادامه مطلب